نظر دادگاه درباره اصالت دستخط سیمین دانشور

تعداد بازدیدها: ۱۴

فرهیختگان آنلاین: وکیل خانواده ریاحی‌پور از برگزاری جلسه دادگاه به منظور تایید صحت وصیت‌نامه سیمین دانشور خبر داد و گفت: کارشناس رسمی دادگستری از سوی دادگاه مسئول تایید صحت دستخط بانوی نویسنده شده است.

شاپور منوچهری، وکیل لیلی ‌ریاحی‌پور، خواهرزاده مرحوم سیمین دانشور در گفتگو با خبرنگار مهر از برگزاری جلسه دادگاه بررسی وصیت‌نامه مرحوم سیمین دانشور خبر داد و گفت: این جلسه ۱۰ روز پیش برگزار شد. در آن جلسه خانم ویکتوریا دانشور عنوان داشت که وصیت‌نامه، دستخط و امضای دانشور جعلی و ساختگی است و به همین خاطر دادگاه نیز دستور انتخاب کارشناس برای بررسی این دستخط را صادر کرد.

نایب رئیس کانون وکلای دادگستری مرکز ادامه داد: این دستخط و امضای آن کاملا واضح است و در اصل بودن آن شک نیست. من شخصا این دستخط و امضا را با دستخط‌ها و امضاهای به‌جای‌مانده از مرحوم دانشور تطبیق داده‌ام و صحت آن برایم مسلم است. در کنار این موضوع تعداد بسیاری از دست‌نوشته‌ها و حتی کتاب‌هایی که با امضای مرحوم دانشور و در زمان حیاتش به دیگران هدیه شده، موجود است و می‌تواند صحت دستخط این وصیت‌نامه را اثبات کند.

منوچهری افزود: من به تازگی به نیابت از ریاحی‌پور، هزینه کارشناسی این دستخط را به حساب دادگستری پرداخت کرده‌ام و کارشناس بررسی نیز تعیین شده و به زودی نظر خود را به دادگاه ارائه خواهد کرد.

وی در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر در مورد میزان رسمیت این وصیت‌نامه با توجه به دست‌نویس بودن و ثبت نشدن در دفتر اسناد رسمی نیز گفت: براساس قانون وصیت‌نامه یا به صورت خودنوشت تنظیم می‌شود و یا به صورت سری. در وصیت‌نامه سری متن وصیت باید ثبت شده باشد که در این صورت لازم‌الاجراست و نیازی به ارائه به دادگاه ندارد و البته تنها می‌تواند شامل یک سوم از اموال نویسنده آن شود، اما وصیت‌نامه مرحوم دانشور خطاب به لیلی ریاحی‌پور از نوع خودنوشت است که باید به دادگاه ارائه تا صحت آن تایید شود.

منوچهری افزود: این وصیت‌نامه و متن آن لیلی ریاحی‌پور را وارث ثلث اموال و تمام آثار مکتوب برجای مانده از دانشور کرده است و این یعنی مسئولیت نظارت بر چاپ آثار دانشور طبق این وصیت‌نامه به وی واگذار شده است و از نظر من این موضوع چیزی نیست که نفع مالی برای ریاحی‌پور ایجاد کند.

نایب رئیس کانون وکلای دادگستری مرکز تاکید کرد: منزل مرحوم دانشور و آل‌احمد نیز در سازمان میراث فرهنگی ثبت شده است و باید تبدیل به یک موزه شود.

پس طبیعی است که در این موضوع دیگر منفعت شخصی جایی ندارد.