سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید: جزایر سه گانه جزء لاینفک سرزمین ایران است

چکیده :این جزایر جزء لاینفک سرزمین ایران است. هر گونه تردید در این خصوص از جانب هر کشور و قدرتی نیز تهدید بر علیه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی مردم ایران تلقی می‌شود. دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور مورد اتفاق نظر همه ایرانیان است و یکی از اصول بنیادین و خدشه ناپذیر جنبش سبز به شمار می‌آید. اما متاسفانه شاهد هستیم که مقامات حکومتی توانایی دفاع مناسب از منافع ملی ایران در عرصه‌ی بین المللی را ندارند. بخشی از این ناکارامدی ناشی از سیاست‌های ماجراجویانه آن‌ها است که موجب می‌شود کشور در عرصه بین‌المللی در تگناهای بی‌جهت و ناموجه و قابل اجتناب قرار گیرد و امکان دفاع از منافع حقیقی کشور دشوار شود.

"هر گونه تردید در این خصوص از جانب هر کشور و قدرتی نیز تهدید بر علیه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی مردم ایران تلقی می‌شود"بخش دیگری متاسفانه مربوط می‌شود به ترجیح منافع باندی و جناحی به منافع ملی کشور از طرف جریانات سیاسی اقتدارگرای رقیب. ...

به تازگی، کنفرانسی در تونس با شرکت نمایندگانی از احزاب و سازمان های دموکراسی خواه کشورهای مختلف منطقه و نیز نمایندگانی از احزاب سوسیالیست اروپائی برگزار شد. هدف از برپایی این کنفرانس بررسی چالش های ایجاد تغییر در نظام سیاسی جهان عرب و کشور های خاورمیانه اعلام شد.در این کنفرانس اردشیر امیر ارجمند  نیز حضور داشت. وی با نمایندگان جنبش‌های مختلف در مورد تحولات منطقه و همچنین وضعیت جنبش سبز گفتگو و تبادل نظر کرد.

در بخش دستور کار این کنفرانس در مورد ایران با حمایت از حرکت های آزادیخواهانه آمده است: سرکوب مداوم جنبش های دموکراسی خواهی در ایران باید متوقف شود. ما خواهان برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه در ایران هستیم ما فریاد می زنیم که خواهان آزادی رهبران مخالفان سیاسی از جمله موسوی، کروبی، رهنورد و دیگر زندانیانی هستیم که به خاطر اعتقادات سیاسی در زندان هستند.

جرس درباره این کنفرانس و دستاوردهای آن و همچنین رویدادهای پیش‌آمده درباره جزایر سه‌گانه و ادعای کشورهای عربی درباره مالکیت این جزایر با اردشیر امیرارجمند، سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید و مشاور ارشد میرحسین موسوی گفت‌وگویی انجام داده‌ که در پی می‌آید:

آقای امیرارجمند، شما به تازگی به عنوان نماینده‌ای از جنبش دموکراسی‌خواهانه مردم ایران در کنفرانس تونس حضور یافتید، شرکت کنندگان و قالب این کنفرانس چه‌گونه بود و چه هدفی را پی گیری می‌کرد؟

این دومین کنفرانسی بود که در رابطه با بهار عربی در تونس تشکیل می‌شد و هدفش بررسی وضعیت حال و تحولات نهضت‌های اخیر در منطقه و چالش‌های فراروی آن‌ها برای تحقق اهداف اصلی یعنی استقرار نظام‌های دمکراتیک و پیشبرد عدالت اجتماعی بود.

شرکت کنندگان نظرات و تحلیل خود را در خصوص فرصت‌ها، خطرات و چالش‌ها و همچنین نقش جامعه جهانی به اشتراک گذاشتند. شرکت‌کنندگان هم نمایندگانی بودند از جنبش‌ها و جریانات سیاسی کشورهای حوزه‌ی مدیترانه و سایر کشورهای عربی که در شرایط حاضر شاهد تغییر در شرایط سیاسی و اجتماعی انها هستیم.از کشورهای حوزه خلیج فارس هم شرکت داشتند. نمایندگانی از فلسطین، تونس، مصر، مراکش، لیبی، بحرین، یمن، مالی، اردن، عراق، سوریه، ترکیه و همچنین احزاب سوسیال دموکرات غالب کشورهای اروپایی و حزب سوسیالیست اروپا و برخی نمایندگان پارلمان اروپا حضور داشتند.

بنابراین در این کنفرانس نمایندگانی از احزاب و سازمان های دموکراسی خواه کشورهای مختلف منطقه حضور داشتنند. شباهت‌ها و تفاوت‌ها بین جنبش دموکراسی‌خواهی در ایران با سایر جنبش‌های دموکراسی‌خواهانه کشورهای منطقه را پس از شرکت در این کنفرانس چطور می‌بینید؟

آنچه به نظر من بسیار جالب بود اتفاق نظر تقریبا همه شرکت کنندگان، چه آن‌هایی که در مرحله اول موفق شده‌اند و چه جنبش‌هایی که همچنان در حال مبارزه با دیکتاتوری هستند، بر اجتناب از مدل سازی و الگوی واحد بود و این‌که علی رغم مطالبات نسبتا مشترک جنبش‌ها، شرایط داخلی و همچنین بین‌المللی برای هر کدام از آن‌ها متفاوت است و لذا مردم هر کشوری باید تاکتیک‌ها و استراتژی‌های مناسب با شرایط خودشان را انتخاب کنند. واقع‌بینی و ارزیابی دقیق از شرایط هر کشوری اهمیت اساسی دارد و نباید ویژگی‌های ملی در سایه تحلیل‌های کلی و برخی کلیشه‌های رایج به فراموشی سپرده شود.

"دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور مورد اتفاق نظر همه ایرانیان است و یکی از اصول بنیادین و خدشه ناپذیر جنبش سبز به شمار می‌آید"اما موضوعی که می‌توان نقطه مشترک این مجموعه دانست این است که غالب نهضت‌های آنان حول دو محور شکل گرفته بودند. یکی بحث‌های مربوط به آزادی و حقوق شهروندی و حاکمیت ملی و دموکراسی‌خواهی بود. مورد دوم که بسیار حایز اهمیت است و نباید مورد بی‌توجهی قرار بگیرد بحث فساد اقتصادی و مدیریت ناکارآمد اقتصادی کشورها بود و این به هر حال این کشورها غالب‌شان علاوه بر بحران‌های سیاسی دچار بحران‌های اقتصادی و اجتماعی هم هستند و نیروهایی که بعدا در این کشورها به قدرت می‌رسند در صورتی می‌توانند وضعیت را به خوبی تغییر دهند که بتوانند این بحران‌های اجتماعی و اقتصادی را مهار کنند. این نقطه‌ی اشتراکی بود که وجود داشت. همچنین نحوه استفاده از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی از جانب فعالان و در نقطه مقابل روش‌های سرکوب مورد استفاده از جانب نیروهای سرکوبگر.

نظر نمایندگان احزاب و سازمان‌های شرکت کننده دیگر کشورها در مورد وضعیت فعلی ایران چه بود؟

همدلی با مردم ایران برای دستیابی به آزادی و عدالت و تغییر وضعیت.

همان‌طور که بیانیه‌ی نهایی هم نشان می‌دهد، برخی موارد تاکید بر مطالبات مشترک همه جنبش‌ها بود. که یکی از مهمتربن آن‌ها که با وضعیت کنونی ما به ویژه انتخابات نمایشی اسفند ماه در ایران منطبق بود ضرورت برگزاری انتخابات آزاد، سالم و منصفانه بود و این که نظارت بر انتخابات باید کاملا بی‌طرفانه باشد. در واقع آن‌چه که در وهله‌ی اول مهم می‌دانستند این بود که باید مساله مشترک همه‌ی ما در حوزه‌ی آزادی‌خواهی بحث انتخابات آزاد باشد. این که باید تلاش شود انتخابات آزاد به عنوان یکی از حقوق اساسی شهروندی همه‌ی ملل کاملا به رسمیت شناخته شود و جامعه بین‌الملل و همه کشورها سعی کنند که این حق اساسی به مرحله‌ی عملیاتی و اجرایی برسد. برخی دیگر از موارد مربوط به هر کشور خاص بود مثلا در مورد بحرین محکومیت مداخله قدر ت‌های خارجی و عربستان مورد تاکید قرار گرفت و در مورد ایران در کنار حمایت از جنش دموکراسی خواهی در ایران درخواست آزادی زندانیان سیاسی و همچنین میرحسین موسوی و مهدی کروبی و خانم رهنورد صورت گرفت.

"اما متاسفانه شاهد هستیم که مقامات حکومتی توانایی دفاع مناسب از منافع ملی ایران در عرصه‌ی بین المللی را ندارند"که به عنوان یکی از مطالبات مردم ایران همچنان پابرجاست و حمایت گسترده بین‌المللی هم از آن وجود دارد. می‌دانید که حمایت‌ها محدود به کشورهای حوزه‌ی عربی نبوده و فراتر و گسترده‌تر و در حوزه‌ی بین‌المللی از این خواسته حمایت شده است. به هر حال آنچه مهم است این است که حاکمان خودسر باید بدانند زندانی کردن این افراد بدون محاکمه یا طی مراحل قضایی و در وهله دوم محروم کردن آن‌ها از حقوق اولیه و معمولی زندانیان چیزی جز ننگ برای آن‌ها و افشای فریادهای فریبکارانه آن‌ها در حمایت از آزادی ندارد. هر انسان اگاهی از خود می‌پرسد چرا این افراد را زندانی کرده‌اید؟ اگرشما از مطالبات مردم دیگر کشورها دفاع می‌کنید چرا مردم خودتان را سرکوب می‌کنید؟ یا چرا از سرکوب مردم سوریه دفاع می‌کنید؟ علی رغم همه تبلیغات زشت حاکمان، علاقه مردم روز به روز به رهبران زندانی جنبش سبز بیشتر می‌شود. مردم به روشنی می‌بینند چگونه نگرانی‌ها و هشدارهای ان‌ها چه در حوزه مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و چه در حوزه بین‌المللی صادقانه، منصفانه و واقعی بود.

ناکارامدی و بی‌اخلاقی و دروغگویی طرف مقابل را هم در همه عرصه‌ها می‌بنند.

آقای امیرارجمند، در مورد مساله جزایر سه‌گانه و مشکلی که این روزها درباره آن پیش آمده چه نظری دارید؟

این جزایر جزء لاینفک سرزمین ایران است. هر گونه تردید در این خصوص از جانب هر کشور و قدرتی نیز تهدید بر علیه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی مردم ایران تلقی می‌شود. دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور مورد اتفاق نظر همه ایرانیان است و یکی از اصول بنیادین و خدشه ناپذیر جنبش سبز به شمار می‌آید. اما متاسفانه شاهد هستیم که مقامات حکومتی توانایی دفاع مناسب از منافع ملی ایران در عرصه‌ی بین المللی را ندارند. بخشی از این ناکارامدی ناشی از سیاست‌های ماجراجویانه آن‌ها است که موجب می‌شود کشور در عرصه بین‌المللی در تگناهای بی‌جهت و ناموجه و قابل اجتناب قرار گیرد و امکان دفاع از منافع حقیقی کشور دشوار شود.

"بخش دیگری متاسفانه مربوط می‌شود به ترجیح منافع باندی و جناحی به منافع ملی کشور از طرف جریانات سیاسی اقتدارگرای رقیب"بخش دیگری متاسفانه مربوط می‌شود به ترجیح منافع باندی و جناحی به منافع ملی کشور از طرف جریانات سیاسی اقتدارگرای رقیب. آن‌هایی که تا دیروز در کودتای انتخاباتی باهم همدست بودند امروز از قربانی کردن منافع ملی برای تامین منافع باندی خود ابایی ندارند. اما وظیفه همه ما این است که ضمن دفاع قاطعانه از آزادی و حق حاکمیت مردم منافع ملی را بر منافع سیاسی کوتاه مدت ترجیح دهیم و از آن قاطعانه حمایت کنیم.