از سلمان رشدی تا میدان سرخ پاستور - Gooya News

فرزانه روستایی

ترور سلمان رشدی نقطه عطفی است برای شناخت شفاف دو طیف سیاسی مشخص در ایران. کسانی که واقعا هنوز به بنیان های دمکراسی و یک ایران بی تنش و ترور و خشونت اعتقاد ندارند و ترور سلمان رشدی را نه تنها محکوم نکردند، حتی به آن لبخند هم زدند، و کسانی که صریح و شفاف این ترور را محکوم کردند و صدور تروریست یا تایید یک ترور را ادامه سرکوب داخلی ارزیابی کردند.

اخبار مکرر از تلاش جمهوری اسلامی برای ترور مقام های آمریکا یا فعالان سیاسی در اوج بحران اقتصادی و بلاتکلیفی برجام معنایی ندارد جز اینکه این نظام برای ادامه بقا یا ترساندن دیگران به تنش نیاز دارد و یک جنگ قدرت بی رحمانه در لایه هایی از راست افراطی بتدریج دارد وارد مراحل پایانی می شود.

بی شک اینکه چه کسی به جای علی خامنه ای بر صدارت بیت بنشیند و کلید صندوق های ستاد اجرایی فرمان امام با حداقل صد میلیارد دلار دارایی را از آن خود کند مهمترین رخداد پس از پایان جنگ هشت ساله است. با این حال، نه ایران کشور دوران جنگ است و نه هیچیک از حاکمان از اعتبار و آبرویی نزد مردم برخورداند تا نسبت به فعل و انفعالهای جریان مافیای دلار- عمامه و نفت سکوت کنند. صد البته دیگر بعید است بشود در پستویی مانند روزهای پس از مرگ خمینی معامله های پنهانی کرد و یک رهبر تراشید.