بازیگر پدرخوانده «جیمز کان» درگذشت
جیمز کان بازیگری که برای بازی در نقش سانی کورلئونه در فیلم «پدرخوانده» نامزدی اسکار و گلدن گلوب را کسب کرده بود روز چهارشنبه در ۸۲ سالگی از دنیا رفت.
وی که برای ایفای این نقش به عنوان پسر مارلون براندوی مافیایی شناخته میشود، تا زمانی که فیلمهای گانگستری به قوت خود باقی هستند، در یادها خواهد ماند.
خانواده وی در توییتر با اعلام خبر درگذشت وی گفتند او شب ۶ جولای از دنیا رفته است.
کان که نامزدی اسکار، امی و ۴ گلدن گلوب را در کارنامه داشت نقشهای قابل توجهی در فیلمهای «میزری»، «اِلف»، «سارق»، «پدرخوانده ۲»، «آهنگ برایان» و «قمارباز» ایفا کرده بود. با این حال پایان خشونتآمیز سانی در فیلم «پدرخوانده» فرانسیس فورد کاپولا که با چندین گلوله همراه بود، یکی از بهیادماندنیترین صحنههای فیلمهایی است که وی در آنها بازی کرده است.
کان ابتدا انتخاب شده بود تا نقش مایکل پسری که قهرمان جنگ و تحصیل کرده کالج بود و در نهایت جایگزین دن کورلئونه شد را ایفا کند و در تست خود موفق به کسب این نقش شد و استودیو پارامونت هم از وی حمایت کرد، اما بعد در نهایت آل پاچینو این نقش را به دست آورد و کان در نقش سانی بازی کرد تا سازش پیچیده بین پارامونت و کاپولا به نتیجه برسد.
کان در همان زمان در سریال تلویزیونی «آهنگ برایان» بازی کرد و آن سریال موفق به کسب چند جایزه امی شد و کان نیز برای نقش آفرینیاش نامزدی امی را به دست آورد.
رسانههای به نقل از ورایتی نوشتند، وی که بازیگری را از دهه ۱۹۶۰ شروع کرده بود، در «ال دورادو» ساخته هاوارد هاکس و «شمارش معکوس» رابرت آلتمن جلوی دوربین رفته بود و سال ۱۹۶۹ در «مردم بارانی» در نقش یک فرد با آسیب مغزی ظاهر شده بود، اما پس از «پدرخوانده» در سال ۱۹۷۲ او بیشتر در نقش شخصیتهایی متمایل به خشونت ظاهر شد.
از دیگر نقشآفرینیهای به یادماندنی وی میتوان از «آزادی سیندرلا» در سال ۱۹۷۳ ساخته مارک ریدل در نقش یک ملوان، «قمارباز» در سال ۱۹۷۴ ساخته کارل زایس در نقش فردی که اعتیاد شدید به قمار داشت، «نخبگان قاتل» سم پکینپا در سال ۱۹۷۵ داستانی درباره قاتلان سیا، «فانی لیدی» یا «بانوی شوخ» کمدی رمانتیک سال ۱۹۷۵ با باربارا استرایسند و عمر شریف یاد کرد. در فیلم وسترن «سوارکاری میآید» ساخته آلن جی.پاکولا وی در کنار جین فوندا بازی به یادماندنیای ایفا کرد.
بازی وی در اکشن «سارق» مایکل مان نیز از سوی راجر ایبرت با تحسین روبهرو شد و وی نوشت: کان خود را تنهایی کاملاً مستقل میبیند، ولی ما او را به شکلی دیگر میبینیم؛ یک بچه تنها و دوست داشتنی که در بدن فردی بزرگسال پنهان شده است.
وی سال ۱۹۸۷ با بازی در «باغهای سنگی» یک بار دیگر با کاپولا همکاری کرد و سال ۱۹۹۰ از جمله بازیگرانی بود که در فیلم «دیک تریسی» وارن بیتی جلوی دوربین رفت. بازی با کتی بیتس در «میزری» که اقتباسی از رمان استیون کینگ بود نیز با تحسین بسیار روبهرو شد و بیتس اسکار بهترین بازیگر زن را برای این فیلم برد.
آخرین فیلم کان «ملکه زنبورها» در سال ۲۰۲۱ بود. وی در سریالهایی چون «لاس وگاس» و «بازگشت به بازی» نیز جلوی دوربین رفته بود و سابقه بازی در برادوی را هم در کارنامهاش داشت که از سال ۱۹۶۱ در اوج جوانی شروع میشد.
با درگذشت وی رابرت دنیرو، فرانسیس فورد کاپولا، باربارا استرایسند، ال پاچینو و آدام سندلر یادش را گرامی داشتند.
جیمز کان هنرپیشه آمریکایی که با نقش «سانی کورلئونه» در فیلم پدرخوانده به شهرت رسید در سن ۸۲ سالگی درگذشته است.
او به خصوص در دهه ۱۹۷۰ از هنرپیشههای ممتاز فیلمهای هالیوود بود و یک بار نامزد اسکار، یک بار نامزد دریافت جایزه اِمی و چهار گلدن گلوب شد.
خانواده کان روز پنجشنبه از "ابراز عشق و تسلیت قلبی» هواداران او قدردانی کرد.
او که اهل نیویورک بود به خاطر علاقه اش به مهمانیها شهرت داشت و چهار بار ازدواج کرد. از او پنج فرزند باقی مانده است.
او که در محله برانکس به دنیا آمد و پدرش قصاب بود، ابتدا می خواست فوتبال آمریکایی بازی کند.
اما وقتی شروع به تحصیل در دانشگاه هوفسترا کرد به بازیگری علاقهمند شد. همانجا بود که او با فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان پدرخوانده، آشنا شد.
کان بعد از یک رشته بازی در نقشهای فرعی در تلویزیون و سینما، در سال ۱۹۶۵ نقش مهمی به دست آورد، زمانی که در دو فیلم هاوارد هاکس ظاهر شد: خط قرمز ۷۰۰۰ و ال دورادو.
اما بازی در فیلم گانگستری پدرخوانده در سال ۱۹۷۲ بود که او را به نامی آشنا بدل کرد.
او اول برای نقش «مایکل کورلئونه» داوطلب شده بود و گزارش میشود که مدیران استودیو او را میپسندیدند.
اما با پافشاری فرانسیس کاپولا، آل پاچینو برای آن نقش انتخاب شد.
کان نقش سانی، برادر بزرگتر مایکل، را بازی کرد و برای ساختن صحنه تیراندازی و مرگش بیش از ۱۴۰ کیسه خون انفجاری روی بدن او نصب کردند.
کان (راست) در کنار آل پاچینو در فیلم پدرخوانده ظاهر شد
این تنها باری بود که او نامزد جایزه اسکار برای نقش بهترین هنرپیشه مکمل شد.
کان در اوایل دهه ۱۹۸۰ برای مدتی از انظار عمومی ناپدید شد، که آن را به خاطر اعتیاد به مواد مخدر و مرگ خواهرش "یک دوره ترسناک" توصیف میکرد.
اما با بازیهای موفق در فیلمهای معروفی مثل اِلف (Elf) و فلاکت (Misery) به صحنه برگشت.
او در خیلی از فیلمهایش نقش آدمهای جان ساخت را بازی میکرد، تصویری که با حضور در فیلمهای دلانگیزی مثل اثر کارتونی سال ۲۰۰۹ «ابری با شانس ریزش کوفته» (Cloudy with a Chance of Meatballs) تلطیف شد.
کان ورای بازی در هالیوود همچنین برای سه دهه در ورزش کاراته آموزش میدید و فعال بود.
او در سالهای آخر عمرش در توییتر فعال بود و دنبالکننده های زیادی داشت. او توییتهایش را با عبارتی مثل «آخر توییت» به پایان میبرد.
در آخرین پست او در توییتر آمده است: «با نهایت اندوه درگذشت جیمی را در غروب روز ششم ژوئیه اعلام میکنیم... آخر توییت.»
جیمز کان هنرپیشه آمریکایی که با نقش «سانی کورلئونه» در فیلم پدرخوانده به شهرت رسید در سن ۸۲ سالگی درگذشته است.
او به خصوص در دهه ۱۹۷۰ از هنرپیشههای ممتاز فیلمهای هالیوود بود و یک بار نامزد اسکار، یک بار نامزد دریافت جایزه اِمی و چهار گلدن گلوب شد.
خانواده کان روز پنجشنبه از "ابراز عشق و تسلیت قلبی» هواداران او قدردانی کرد.
او که اهل نیویورک بود به خاطر علاقه اش به مهمانیها شهرت داشت و چهار بار ازدواج کرد. از او پنج فرزند باقی مانده است.
او که در محله برانکس به دنیا آمد و پدرش قصاب بود، ابتدا می خواست فوتبال آمریکایی بازی کند.
اما وقتی شروع به تحصیل در دانشگاه هوفسترا کرد به بازیگری علاقهمند شد. همانجا بود که او با فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان پدرخوانده، آشنا شد.
کان بعد از یک رشته بازی در نقشهای فرعی در تلویزیون و سینما، در سال ۱۹۶۵ نقش مهمی به دست آورد، زمانی که در دو فیلم هاوارد هاکس ظاهر شد: خط قرمز ۷۰۰۰ و ال دورادو.
اما بازی در فیلم گانگستری پدرخوانده در سال ۱۹۷۲ بود که او را به نامی آشنا بدل کرد.
او اول برای نقش «مایکل کورلئونه» داوطلب شده بود و گزارش میشود که مدیران استودیو او را میپسندیدند.
اما با پافشاری فرانسیس کاپولا، آل پاچینو برای آن نقش انتخاب شد.
کان نقش سانی، برادر بزرگتر مایکل، را بازی کرد و برای ساختن صحنه تیراندازی و مرگش بیش از ۱۴۰ کیسه خون انفجاری روی بدن او نصب کردند.
کان (راست) در کنار آل پاچینو در فیلم پدرخوانده ظاهر شد
این تنها باری بود که او نامزد جایزه اسکار برای نقش بهترین هنرپیشه مکمل شد.
کان در اوایل دهه ۱۹۸۰ برای مدتی از انظار عمومی ناپدید شد، که آن را به خاطر اعتیاد به مواد مخدر و مرگ خواهرش "یک دوره ترسناک" توصیف میکرد.
اما با بازیهای موفق در فیلمهای معروفی مثل اِلف (Elf) و فلاکت (Misery) به صحنه برگشت.
او در خیلی از فیلمهایش نقش آدمهای جان ساخت را بازی میکرد، تصویری که با حضور در فیلمهای دلانگیزی مثل اثر کارتونی سال ۲۰۰۹ «ابری با شانس ریزش کوفته» (Cloudy with a Chance of Meatballs) تلطیف شد.
کان ورای بازی در هالیوود همچنین برای سه دهه در ورزش کاراته آموزش میدید و فعال بود.
او در سالهای آخر عمرش در توییتر فعال بود و دنبالکننده های زیادی داشت. او توییتهایش را با عبارتی مثل «آخر توییت» به پایان میبرد.
در آخرین پست او در توییتر آمده است: «با نهایت اندوه درگذشت جیمی را در غروب روز ششم ژوئیه اعلام میکنیم... آخر توییت.»

