دو ماه اعتراض و سرکوب / گزارش تفصیلی نقض حقوق بشر پس از انتخابات در ایران
پنجشنبه، ۱۲ شهريور، ۱۳۸۸ آنچه در پی می آید، گزارش دوم و تکمیلی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران است که پیشتر در نسخه اولیه خود با نام "خرداد خونین" منتشر شده بود، این گزارش در برگیرنده رویدادها، نقض حقوق بشر و اقدامات دستگاه امنیتی پس از انتخابات در محدود زمانی 22 خردادماه تا ابتدای شهریورماه سال 1388 است. این گزارش ضمن ارائه تعاریف کلی از انتخابات و معیارهای انتخابات سالم، به بررسی اعتراضات مردمی و خشونت نیروهای نظامی میپردازد، مجموع گزارشات کلی از بازداشتهای جمعی افزون بر پنج هزار شهروند، ارائه آمار از 77 جان باخته خشونتهای اخیر و همچنین مشخصات قریب به 1137 بازداشت شده، قسمتهای دیگر این گزارش را تشکیل می دهد. انتخابات انتخابات در واقع سلسله اقدامات و عملیات منسجم و پیوسته ای است كه در یك محدوده جغرافیایی مشخص و زمانی محدود ومعین صورت می گیرد و منجر به برگزیده شدن فرد یا افراد و یا موضوع و مرام خاصی از سوی اكثریت مردم می شود.اجرا و انجام این سلسله اقدامات و عملیات كه منتج به این نتیجه گردد، اصطلاحاْ برگزای انتخابات نامیده می شود. در همین رابطه دهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران، در تاریخ جمعه، ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ خورشیدی، برابر با ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹ میلادی، برگزار شد. معیارهای انتخابات آزاد حق حاکمیت در هر کشور تنها میتواند برآمده از خواست مردم آن کشور باشد که در انتخابات راستین، آزاد، و منصفانه ـ که بطور دورهای برگزار میشود ـ و مبتنی بر حق رأی همگانی، برابر، و مخفی است بیان میگردد. حقوق انتخاباتی هر شهروند بزرگسال این حق را دارد که : - در انتخابات، بدور از هرگونه تبعیض، رأی بدهد - به یک پروسهی نام نویسی کارآمد، بیطرف، و بدور از تبعیض دسترسی داشته باشد. - در صورت سلب حق رای باید بتواند به یک سیستم رسیدگی به شکایات دسترسی داشته باشد. - دسترسی برابر و موثر به حوزهی رأی گیری موجود باشد. - رأی هر فرد باید وزنی برابر با رأی دیگری داشته باشد. - حق رأی دادن بطور مخفی بلاشرط است و نمیباید بهیچوجه محدود گردد. حقوق کاندیداتوری - هر کس حق دارد در ادارهی کشور خویش مشارکت داشته باشد و میباید از امکان برابر برای کاندیدا شدن در انتخابات برخوردار باشد. - هر کس حق دارد برای کارزار انتخاباتی به عضویت حزب یا سازمانی سیاسی درآید، یا همراه با دیگران حزب یا سازمانی سیاسی را بوجود آورد. - دسترسی برابر به رسانه ها ــ بویژه رسانه های اطلاع رسانی جمعی - امنیت جانی و مالی کاندیدا ها میباید پذیرفته شده و تأمين گردد، - برخورداری از حمایت قانون و جبران حقوق نقض شده هر کاندیدا در جریان انتخابات - در صورت وجود شکایت ، دسترسی به یک هیئت رسیدگی که هم توانایی بررسی چنین تصمیماتی را دارد و هم بتواند اشتباهات را بلافاصله و بطور واقعی تصحیح نماید. - کاندیداها باید حقوق و آزادیهای دیگران را محترم شمارد. - کاندیداها باید نتیجهی انتخابات آزاد و منصفانه را بپذیرد. اعلام نتایج و آغاز اعتراضات در ایران در پی اعلام نتایج دهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران و اعلام پیروزی دوبارهٔ محمود احمدینژاد که از سوی بسیاری از تحلیلگران سیاسی بهعنوان کودتا نامیده شد، تظاهراتی در خیابانها و میدانهای تهران و همچنین شهرهای دیگر ایران، توسط هزاران تن از معترضان به نحوهٔ شمارش آرا و حامیان میرحسین موسوی، رقیب اصلی احمدینژاد در انتخابات، در تاریخ ۲۳ خرداد به راه افتاد. این اعتراضات که روزهای بعد نیز ادامه یافت با برخورد نیروهای پلیس ضد شورش و حامیان شبهنظامی حکومت در سپاه و بسیج روبرو شد؛ بهطوریکه شدت آن در تهران در دههٔ گذشته بیسابقه بود. در روز ۲۵ خرداد، حدود ۳ میلیون نفر از معترضان با حضور میرحسین موسوی، محمد خاتمی و مهدی کروبی در راهپیمایی بزرگی در خیابانهای مرکزی تهران از میدان امام حسین تا میدان آزادی شرکت کردند که به بزرگترین راهپیمایی ضد دولتی از زمان انقلاب بهمن ۱۳۵۷ بدل شد. دامنه اعتراضات به نتایج انتخابات به شهرهای دیگری همچون اصفهان، شیراز، اراک، ارومیه، گرگان، مشهد، اهواز، کرمانشاه، رشت، انزلی، تبریز، بندرعباس، آمل، یزد، زاهدان نیز گسترش یافت و مکرراً خیابانها و میادین اصلی این شهرها صحنه اعتراضات و زد و خورد نیروهای شبه نظامی و انتظامی با مردم بود، در این رهگذر هزاران شهروند معترض بازداشت و صدها تن کشته و زخمی شدند. نیروهای نظامی و به خصوص شبه نظامی موسوم به بسیج یا لباس شخصی با خشونت بی حد و حصری عملا اصول اساسی قوانین جاری همچون اصل 27 قانون اساسی را زیر پا گذارده و کمترین اعتراض مسالمت آمیز را با خشونت پاسخ گفتند، ابعاد دهشتناک خشونت ها اعتراضات جهانی را بر انگیخت. قطع شبکه های ارتباطی و ممانعت از اطلاع رسانی همزمان با آغاز رای گیری در ایران و قطع سرویس پیام کوتاه اختلال در ارتباط گیری و اطلاع رسانی آغاز شد و با اوج گرفتن اعتراضات اجتماعی در ایران دامنه بی سابقه ای یافت. پیامک سرویس ارسال پیامک(S.M.S) از شب قبل از انتخابات 22 خرداد از کار افتاد. شهروندان ایرانی که تا قبل از آن و در زمان تبلیغات انتخابات آمار ارسال پیام کوتاهشان به رقمی در حدود 100 میلیون پیامک در روز رسیده بود، درست از شب قبل از انتخابات با قطع این سرویس خدماتی از سوی شرکت مخابرات ایران مواجه شدند. البته وزارت مخابرات بسیار با تاخیر اعلام کرد که این مساله مشکل فنی است و ربطی به مسالهی انتخابات و وقایع بعد از آن ندارد، اما آن چیزی که همهگان بر آن اتفاق نظر داشتند همین ربط این موضوع به مسالهی انتخابات بود. با توجه به اعتراضهای گسترده سرانجام این سرویس از روز 10 تیرماه بعد از تائید انتخابات توسط شوری نگهبان وصل شد که در اقدامی عجیب هر پیامک ارسالی تا چند مرتبه تکرار می شد و بعضی تحلیل گران بر این باورند این اقدامی است برای جبران خسارت هیجده روز قطعی این سرویس درآمد زا. البته این سرویس تا به امروز در فواصل مشخصی به خصوص در زمانهایی که اعتراضات اجتماعی رو به افزایش رفته قطع و پس از چندی وصل شده است. موبایل تلفنهای همراه هم مشکلی همچون سرویس پیامک داشتند.. با شروع گستردهی اعتراضهای میلیونی مردم ایران و حضور آنان در خیابانها، مخابرات به طور کامل همهی تلفنهای همراه ایرانیان را از کار انداخت. مسالهیی که در مورد آن هیجگونه اظهارنظری از سوی دولت مطرح نشد و آنها از پاسخگویی از آن تا کنون سر باز زدهاند. در تمامی تجمعاتی که مردم ایران در خیابانها برگزار میکردند تلفنهای همراه قطع میشد. بسیاری بر این عقیدهاند که این موضع به خاطر جلوگیری از گزارش دهی و اطلاعرسانی از اعتراضهای مردمی ایران صورت گرفته است. حتا در تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی در میدان بهارستان هر شهروندی که در حال صحبت با موبایل بوده است یا بازداشت شده یا مورد ضرب و شتم و برخورد توهینآمیز مامورین لباس شخصی قرار گرفته است. البته دامنه قطعی تلفنی در روزهای اخیر و در محل تجمعات به تلفن های ثابت نیز کشیده شد. اینترنت و فیلترینگ در حالی که در شب 22 خرداد شمارش آرا آغاز شده بود و تلفنهای همراه و سرویس پیامک از کار افتاده بود و فعالین سیاسی و مدنی یک به یک بازداشت میشدند، بسیاری از سایتهای خبری و وبلاگها به محاق فیلتر رفتند و در عرض یک شب صدها سایت و وبلاگ از سوی کمیتهی فیلترینگ مورد فیلتر قرار گرفت، سایتهای حامی مهدی کروبی و میرحسین موسوی و محسن رضایی و وبلاگهای هواداران آنها اولین پایگاههای اینترنتی بودند که فیلتر شدند و از دسترس همهگان خارج شدند. قلمنیوز، آیندهنیوز، سحامنیوز، عصر ایران، سایت اعتماد ملی،شهاب نیوز، جمهوریت، سایت شخصی محسن رضایی از جمله سایتهایی بودند که مورد فیلترینگ قرار گرفتند. شبکههای اجتماعی که با توجه به بازداشت گستردهی رزونامهنگاران و توقیف مطبوعات و فیلترینگ به محلی مهم برای اطلاعرسانی قرار گرفتهبودند نیز فیلتر شدند. یاهو مسنجر، فیس بوک، توییتر و یوتیوپ از این دست شبکهها بودند. همزمان با این فیلترینگ گسترده سرعت اینترنت نیز در ایران به شدت کاهش پیدا کرد و پهنای باند اینترنت در ایران بسیار کم شد. در این میان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در قالب شبکهی گرداب دست به انتشار بیانیههایی تهدیدآمیز نسبت به کسانی که مشغول اطلاعرسانی و بیان رویدادها بودند پرداخت و حتا در بیانیهیی عجیب از کار افتادن بسیاری از سایتها را به سرویس دهندهگان آمریکایی نسبت داد.. در ادامهی این روندها و برگزاری دادگاههایی که از سوی حکومت به دادگاه «عوامل کودتای مخملی» عنوان گرفت و معترضان آن را «دادگاههای نمایشی» خطاب کردند، توییتر و فیسبوک به این متهم شدند که در «اغتشاشات» نقش داشتهاند، علاوه بر این اتهام عجیب و در نوع خود بیسابقه راه اندازی سرویس گوگلترنسلیت به زبان پارسی نیز از دیگر اقدامات «دشمنان» برای گسترش آشوب در ایران عنوان شد! حملات اینترنتی با شروع فیلترینگ در ایران و بستن راههای اطلاعرسانی حملات اینترنتی به پایگاههای خبری از سوی فیلتر کنندهگان در دستور کار قرار گرفت. شدت حملات این گروه به قدری زیاد بود که بسیاری از سایتهای اینترنتی از کار افتاد و کسی نمیتوانست از آنها استفاده کند. در پی این اقدام مردم معترض به نتیجهي انتخابات دست به اقدام متقابل زدند و خبرگزاریهای همسو با دولت که از بودجهی عمومی استفاده میکنند همچون فارس و ایرنا را مورد هدف قرار دادند. وبسایت هرانا خبرگزاری مجموعه فعالان حقوقبشر در ایران از جمله سایتهای بود که مورد حمله قرار گرفت و هک شد. توقیف و سانسور نشریات محدودیت رسانهیی در همهی ابعاد آن از شب 22 خرداد آغاز شد. توقیف و سانسور مطبوعات هم از مهمترین مسائل دنبال شده از سوی دولت بود. توقیف روزنامهی کلمهی سبز و سانسور دیگر مطبوعات و فشار بر روی آنها و روزنامهنگارانشان از جمله اقدامات انجام شده از سوی دولت بود. حتا روزنامهی اعتماد ملی ارگان حزب اعتماد ملی و کروبی یکی از کاندیدهای اصلاحطلب فردای انتخابات صفحهی اول خود را سفید گذاشت و دلیل آن را عدم اجازهی برای منتشر کردن بیانیهی کروبی در مورد نتایج انتخابات عنوان کرد. بازداشت روزنامهنگاران از همان شب 22 خرداد آغاز شد و دهها روزنامهنگار و خبرنگار بازداشت و روانهی زندان شدند. احمد زیدآبادی، محمد قوچانی، کامبیز نوروزی، عبدالرضا تاجیک، مهسا امرآبادی، ،کیوان صمیمی بهبهانی،بهزاد باشو، سید خلیل میراشرفی،مصطفی قوانلو قاجار سمیه توحیدلو ،محمد عطریانفر، شکوفه آذر سعید لیلاز، محمد قوچانی، علی مزروعی، ژیلا بنی یعقوب ،بهمن احمدی امویی از جمله روزنامهنگارانی هستند که بازداشت شدهاند. این مسئله تا آنجا گسترش یافت که سازمان گزارشگران بدون مرز ایران را بزرگترین زندان روزنامه نگاران در جهان عنوان کرد. در طول این دوران بسیاری از روزنامه نگاران بازداشتی آزاد و بسیاری دیگر بازداشت شدند که این روند هم چنان ادامه دارد. در ادامهی توقیف و سانسور مطبوعات، روزنامهی اعتماد ملی متعلق به مهدی کروبی که در اطلاعرسانی هر چه بیشتر در مورد وقایع اخیر و مواضع مهدی کروبی میکوشید، به دستور دادستانی تهران توقیف شد. بسیاری از مردم در همان روز توقیف در مقابل در روزنامه تجمع اعتراضی کردند که با بازداشت و ضربوشتم گسترده از سوی نیروهای انتظامی و بسیجی به سان روزهای گذشته مواجه شدند. اختلال در تماس های برون مرزی با توجه به سیاست عدم اطلاعرسانی وقایع جاری در ایران از سوی دولت در تماسهای برون مرزی هم شهروندان ایرانی با مشکل مواجه بودند و شاهد اختلالهای وسیع در ایران. کسانی هم که با ایران تماس میگرفتند و یا بالعکس در بسیاری موارد موفق به ایجاد این ارتباط نمیشدند. اخراج روزنامه نگاران خارجی و محدودیت سایرین در همان روزهای اول بعد از 22 خرداد خبرنگاران خارجی تهدید به خروج از ایران شدند و به آنها گفته شد که هر چه سریعتر از ایران خارج شوند. تا کنون دو تن از خبرنگاران خارجی بازداشت و روانهی زندان هم شدهاند. این دو از رونامهی واشنگتن تایمز و هفته نامهی نیوزوویک بودهاند. بسیاری از آنان بعد از خروج از کشور افشا کردند که تهدید جانی شده بودند که اخبار غیر واقعی ار از ایران منتشر کنند. دولت در طی روزهای اخیر بسیاری از رسانههای خارج از ایران را به دخالت داشتن در آن چیزی که اغتشاشهای ایران میخواند متهم کرده است. این در حالی است که آنان هر گونه راه اطلاعرسانی صحیح برای ایرانیان و جهانیان را بسته است و سعی در بستن راههای بیشتری دارند. حمله به دانشگاهها پس از اعلام نتايج انتخابات، همزمان با موج اعتراضات خودجوش مردمی در تهران و ديگر شهرهاي بزرگ كشور، اعتراضات دانشجویی-مردمی در دانشگاههای مختلف کشور آغاز شد. همزمان نیروهای امنیتی و انتظامی نسبت به سرکوب جامعه معترض دانشجویی در سراسر کشور اقدام نمودند. در این رهگذر سه برخورد خونین با دانشجویان صورت گرفت. کوی دانشگاه صنعتی اصفهان در پی اعتراض جمع کثیری از دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان به نتایج انتخابات در اواخر روز ۲۳ خرداد و اوایل بامداد ۲۴ خرداد نیروی انتظامی با اعزام تعداد زیادی از نیروهای ضد شورش مبادرت به ضرب وشتم شدید دانشجویان نمود.در این اقدام صدها نفر از دانشجویان به شدت زخمی شدند و وسائل شخصی انها توسط مهاجمین تخریب شد.همچنین ۱۴۰ نفر بازداشت شدند. در پی این حوادث شورای دانشگاه امتحانات را به مدت ۱۷ روز به تعویق انداخت.گفتنی است رئیس دانشگاه خسارت وارد شده را حدود بیست وپنج میلیارد ریال اعلام کردهاست. کوی دانشگاه تهران نیروهای پلیس و لباس شخصی در تاریخ 25 خردادماه به کوی دانشگاه تهران یورش برده و به ضرب و شتم شدید و مجروحکردن دانشجویان پرداختند. در جریان تلاش نیروهای انصار حزبالله و گارد ویژه برای ورود به کوی دانشگاه تهران، بیش از پانزده نفر از دانشجویان تنها به علت اصابت گلوله به شدت مجروح شدند. پس از آن با حمله نیروهای لباس شخصی و انصار حزبالله به تجمع دانشجویان ساکن کوی دانشگاه تهران، دانشجویان ساکن کوی در اثر اصابت گلوله، زنجیر، چاقو، باتوم و چماق به شدت مجروح شدند. نیروهای امنیتی که دور تا دور کوی را از شب تحت اختیار داشتند، چند بار برای ورود به کوی تلاش کردند که این تلاش با مقاومت دانشجویان ناکام مانده بود. اما پس از آغاز حملهٔ نیروهای امنیتی به کوی دانشگاه که با پرتاب نارنجک صوتی، گاز اشکآور و تیراندازی زمینی به تمام درهای کوی دانشگاه همراه بود، توانستند وارد کوی دانشگاه شوند. در این حادثه دهها دانشجو بازداشت شدند که بسیاری از آنان از انتقال خود به طبقه منفی چهار در ساختمان وزارت کشور خبر دادند و همینطور از شکنجه هایی که در مورد آنان اعمال شده بود. در همان زمان منابع دانشجویی پنج کشته را در این واقعه اعلام مشخصات کردند، هر چند به نظر می رسد این مدعا نیازمند ارائه اسناد بیشتری است. کوی دانشگاه شیراز کوی دانشگاه شیراز نیز در روز 25 خردادماه مورد حمله قرار گرفته بود که به گفته منابع دانشجویی به قتل چند دانشجو و مفقود و بازداشت شدن صدها دانشجوی دیگر انجامید. در این حمله خسارات هنگفتی به خوابگاههای دانشجویان و دانشگاه وارد شد. سایر دانشگاهها دانشگاه نوشیروانی بابل، دانشگاه مازندران، دانشکده نفت اهواز، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشگاه زاهدان، دانشگاه بوعلی همدان، دانشگاه تبریز منجمله دانشگاههای دیگر در کشور هستند که صحنه اعتراضات دانشجویی و برخوردهای امنیتی با آنان بود، لازم به ذکر است کماکان در بعضی از دانشگاههای مورد اشاره همچنان دانشجویان بازداشتی یا تحت پیگرد وجود دارد. برخوردها / آمارها اعتراف گیری و پخش تا کنون اعترافات دو روزنامه نگار به نامهای امیر حسین مهدوی و مازیار بهاری (خبرنگار ایرانی کانادایی شبکه چهار انگلیس و نیوزویک) به صورت عمومی منتشر شده است. در رسته اعترافات زندانیان باید به برگزاری چهار جلسه دادرسی و یک کنفرانس مطبوعاتی اشاره داشت که از حداقل اصول حقوقی برای برگزاری به دور بوده و در آن به جای اینکه متهم از خود دفاع کند بر علیه خود صحبت کرده و به بیان شرایط خوب خود در زندان و همینطور دفاع از بازجو و وضعیت فعلی خود می پردازد.. در کنار پخش اعترافات افراد ناشناس یا کمتر شناخته شده باید به اعترافات فعالان برجسته سیاسی در طیف اصلاح طلب همچون محمد علی ابطحی (مشاور سابق رییس جمهوری در زمان محمد خاتمی)، محمد عطریانفر (عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی) سعید شریعتی (عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت)، سید شهاب الدین طباطبایی اردکانی (عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت) و سعید حجاریان اشاره داشت. نظر به سوابق دستگاه امنیتی در ایران و مدعیات افرادی که پیش تر اعترافاتی به شکل مذکور از آنان منتشر شده بود و تاکید بر اینکه تحت فشار و شکنجه مجبور به اعترافات غیر حقیقی شده بودند، سازمانهای مدافع حقوق بشر از آغاز بازداشت های گسترده نسبت به خطر شکنجه زندانیان برای اخذ اعترافات غیر حقیقی هشدار داده بودند. منابع مطلع از فشار و شکنجه سایر فعالان برجسته اصلاح طلب ایران به قضد اخذ اقاریر غیر واقعی و مستمر نمودن پخش اعترافات تلویزیونی خبر می دهند. برخوردهای فله ای و جمعی در هر زمانی که شهروندان معترض برای اعتراض به اشکال مختلف اقدام کرده اند، نیروهای امنیتی و لباس شخصی جزو اولین دسته حاضرین در صحنه بودند که بعضا با کمک نیروهای نظامی حاضر در محل به سرکوب معترضان پرداخته اند، مهمترین برخوردها و بازداشت های جمعی به روایت اسناد را میتوان به شرح ذیل اعلام کرد : 23 خرداد - در حمله به خواب گاههاي دانشگاه صنعتي اصفهان:نيروهاي يگان ويژه و انصار حزب الله، بيش از 60 نفر از دانشجويان را بازداشت و توسط دو دستگاه اتوبوس به مکان نامعلومي منتقل کردند. 24 خردادماه - سردار احمدرضا رادان جانشین فرمانده نیروی انتظامی اعلام کرد 170 نفر از شرکت کنندگان در تظاهرات اعتراض دستگیر شده اند و تعدادی از طراحان اصلی تحت تعقیب هستند. 25 خردادماه- نیروهای نظامی و امنیتی به تجمع مردم در زاهدان حمله کرده و دهها نفر را بازداشت کردند. 25 خردادماه- بنا به اخبار رسیده از تبریز نیروهای امنیتی روز دوشنبه ۲۵ خردادماه با مراجعه به خوابگاه های دانشجویان دختر و پسر داخل دانشگاه تبریز حدود ده تن از دانشجویان این دانشگاه را بازداشت و با مینی بوسی به مکانی نامعلوم منتقل کردند. 26 خردادماه - بیش از 150 دانشجوی متحصن دانشگاه مازندران توسط نیروهای امنیتی با ضرب و شتم بازداشت شدند. نیروهای بسیج و مامورین امنیتی لباس شخصی مسلح به باتوم، قمه و چوب دستی به تناوب به دانشگاه حمله می کردند. 27 خردادماه - یحیی میرزا محمدی دادستان تبریز اعلام کرد: 50 الی 60 نفر از مردم شرکت کننده در راهپیمایی به اتهام اخلال در نظم عمومی تجمع غیر قانونی و برهم زدن نظم توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. 27 خردادماه - محمدرضا حبیبی دادستان اصفهان گفت : 200 نفر از مردم شرکت کننده در اعتراضات توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. 27 خردادماه - جعفر گل محمدی دادستان زنجان گفت : 30 نفر از مردم شرکت کننده در اعتراضات توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. 27 خرداد - بر اثر تیراندازی مامورین امنیتی به راهپیمایی اعتراض مردم در اصفهان 45 نفر مجروح و یک نفر بنام " حسین الف " کشته شد. مجروحان به علت اصابت ساچمه و باتوم که اکثرا به چشم و یا سر آنها اصابت کرده، در بیمارستان شریعتی بستری می باشند. 27 خردادماه - در جریان حمله به کوی دانشگاه تهران ۲۰۰ دانشجو بازداشت شدهاند. یک مقام دانشگاه تهران به خبرگزاری مهر گفتهاست که ۸۰ تن از این دانشجویان آزاد شدهاند. 28 خردادماه - گزارشهای رسیده از شهر تبریز نیز از بازداشت بیش از ۱۰۰ نفر از شخصیتهای برجسته مدنی این شهر خبر میدهد. 28 خردادماه - ایسنا از بازداشت هفت نفر در تجمعات اخیر زنجان خبر دادهاست. جعفر گلمحمدی، دادستان عمومی و انقلاب شهرستان به ایسنا گفتهاست که در طول هفته گذشته ۲۳ نفر دستگیر شده بودند که اکثر آنها با اخذ تعهد آزاد شدهاند. 28 خردادماه - گزارشها حاکی از بازداشت ۲۰ دانشجو در همدان است. یک عضو کمیته روابط عمومی ستاد دانشجویی کل کشور مهدی کروبی، این خبر را تأئید کردهاست. 28 خردادماه- در جریان اعتراضات روز سهشنبه دانشجویان دانشگاه مازنداران در حدود ۱۰۰ دانشجو بازداشت شدند. گفته میشود ۱۱ دانشجوی این دانشگاه همچنان در بازداشت هستند. 29 خردادماه - امیرالله شمقدری سرپرست معاونت امنیتی و انتظامی استانداری خراسان رضوی اعلام کرد : 86 نفر از مردم شرکت کننده در راهپیمایی اعتراض توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند. 29 خردادماه - 150 دانشجوي دانشگاه سمنان پس از تجمع اعتراضي بازداشت شدند. 29 خردادماه - ذبیح الله خدائیان رئیس کل دادگستری استان لرستان اعلام کرد : تعدادی از مردم شرکت کننده در راهپیمایی اعتراضی توسط مامورین اداره اطلاعات و نیروی انتظامی در خرم آباد بازداشت شدند. 31 خردادماه - سردار احمدرضا رادان جانشين فرمانده نيروي انتظامي اعلام کرد: 457 نفر از شرکت کنندگان در تظاهرات اعتراضی روز 30 خرداد دستگير شده اند و تعدادي از طراحان اصلي تحت تعقيب هستند. 30 خردادماه - فرمانده کل ناجا از زخمی شدن 400 پرسنل خود در طی درگیریها تا تاریخ 29 خرداد خبر داد 31 خردادماه - سردار احمد رضا رادان معاون فرماندهی نیروی انتظامی خبر کشته شدن 10 نفر و مجروح مصدوم شدن 100 نفر را تایید کرد. 1 تيرماه - نيروهاي امنيتي با حمله با دفتر روزنامه «کلمه سبز»، به صاحب امتيازي ميرحسين موسوي 25 نفر از کارکنان اين روزنامه را بازداشت کردند. 3 تیر - نیروهای انتظامی و امنیتی مردم معترض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری را که در مید
منبع خبر: خبرنامه امیرکبیر
اخبار مرتبط: دو ماه اعتراض و سرکوب / گزارش تفصیلی نقض حقوق بشر پس از انتخابات در ایران
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران