ترویج فرهنگ‌وهنر«رسالت‌مدار»دربرابرنگاه مدرن«هنربرای‌‌هنر»

ايجاد زمينه‌هاي مناسب نقد منصفانه فرهنگي و هنري/شفاف‌سازي قوانين مربوط به مميزي به منظور بستن راه‌ براي اعمال‌نظرهاي سليقه اي/سازماندهي وضعيت جامعه فرهنگي و هنري وتلاش براي ايجاد امنيت شغلي سيد محمد حسيني گزينه پيشنهادي رييس جمهوري روز پنجشنبه دوازدهم شهريور ماه با كسب 194 راي موافق توانست به عنوان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دولت دهم معرفي شود . به گزارش ايلنا ،سيد محمد حسيني متولد سال 1340 از شهرستان رفسنجان است . وي داراي مدرك دكتراي مهندسي صنايع برنامه ريزي است و قبل از حضور در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان قايم مقام وزير علوم و رييس دانشگاه پيام نور مشغول به فعاليت بوده است . در سوابق كارشناسي و مديريتي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دولت دهم آمده است : - عضو هيات علمي دانشگاه تهران به مدت نوزده سال ( از سال 69 تا كنون) - رييس دانشگاه پيام نور به مدت پانزده ماه ( از سال 87 تاكنون) - قائم مقام وزير علوم، تحقيقات و فناوري - معاون پشتيباني ، حقوقي و امور مجلس وزارت علوم به مدت دو سال ( از سال 84 تا 86 ) - عضو شوراي سياستگذاري خبرگزاري مهر - مشاور پارلماني رييس نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري دردانشگاهها به مدت دو سال ( از سال 82 تا 84) - مدير عامل و رييس هيات مديره انتشارات سروش به مدت يك سال ( از سال 81 تا 82) -مشاور پارلماني رييس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي - معاون سازمان صدا وسيما و رييس حوزه رياست به مدت سه سال ( از سال 79 تا سال 81) - نماينده مردم رفسنجان در مجلس شوراي اسلامي دوره پنجم (از سال 75 تا سال 79) - رايزن فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در كنيا به مدت سه سال و نيم ( از سال 72 تا سال 75) - خدمت در جهاد سازندگي و سپاه پاسداران استان كرمان به مدت سه سال ( از سال 58 تا سال 61) ××× سوابق علمي و تحصيلي - ديپلم رياضي از دبيرستان خرد كرمان (خرداد سال 58 ) - كارشناسي ارشد پيوسته در رشته معارف اسلامي و تبليغ از دانشگاه امام صادق ( مرداد سال 1368 ) - دكتراي فقه و مباني حقوق اسلامي از دانشگاه تهران ( سال 73 ) حسيني پس از اخذ ديپلم بلافاصله در رشته مهندسي معدن پذيرفته شده و تا زمان انقلاب فرهنگي كه منجر به تعطيلي دانشگاهها شد ادامه داد و بعد از يك دوره حضور در جهاد سازندگي ، بسيج و سپاه به دليل علاقه وافر به علوم اسلامي دروس حوزوي را آغاز كرد و سپس در اولين دوره آغاز فعاليت دانشگاه امام صادق(ع) به عنوان دانشجوي اين دانشگاه مشغول به تحصيل شد. ×××ساير سوابق علمي - تدريس در دانشگاههاي مختلف مانند دانشگاه امام صادق(ع) - استاد راهنما ، مشاور و داور براي چندين پايان نامه - ارائه مقاله در موضوعات گوناگون در دانشگاهها و مراكز علمي و فرهنگي كشور -شركت در كنفرانس هاي بين المللي و ارائه مقاله از جمله در دانشگاه حيدر آباد هند ، دانشگاه پروتروياي آفريقاي جنوبي ، دمشق ، دارالسلام(تانزانيا) و كيپ تاون - تاليف دو كتاب ” نگرش اجتماعي به كعبه و حج از ديدگاه قرآن” در سال 72 و ” فرهنگ لغات و اصطلاحات فقهي ” در سال 84 ×××برنامه هاي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در برنامه ارائه شده از سوي سيد محمد حسيني آمده است: مقدمه :هفت هزار سال پيشينيه فرهنگي و تمدني مردمان اين ديار در بيشتر رشته‌هاي فرهنگي – هنري مانند هنر نمايشي، نگارگري، موسيقي، شعر و ادبيات؛ فرهنگ و هنر را به عنوان يكي از مهم‌ترين ظرفيت‌هاي ايران اسلامي درآورده است. ادبيات عرفاني و معنوي: حافظ وسعدي، خيام و مولانا و آئين‌‌هايي چون تعزيه، پنجره‌هاي جديدي به سوي دنياي سرگشته و خسته از مادي‌گري گشوده و نگاه جانيان را به سوي سرزمين خورشيد معطوف نموده است. انقلاب اسلامي ايران رنسانس فرهنگ و هنري اصيل و معنوي بود و بي‌ترديد يكي از مهم‌ترين دستاوردهاي اين انقلاب بزرگ و شكوه‌مند بازگشت به خويشتن خويش در عرصه‌هاي فرهنگي و هنري است. احياي موسيقي اصيل و معنويت‌گرا، گسترش‌ هنرهاي تجسمي (نگارگري، گرافيك، نقاشي، عكاسي و ...) با رويكرد اصيل، زنده شدن زبان، شعر وادبيات فارسي، توسعه سينماي مولد و ظرفيت‌هاي عظيم اين حوزه، جلوه‌اي از رنسانس فرهنگي در ايران پس از انقلابي اسلامي است. در وضعيت كنوني، به رغم تلاش قابل تقدير و مناسبي كه در سال‌هاي اخير صورت گرفته، نابساماني‌هاي زيادي در عرصه‌هاي گوناگون فرهنگي- هنري ديده مي‌شود اعم از: 1-كم‌توجهي به تناسب ساختار وزارتخانه با تحولات و نيازهاي فرهنگي و هنري روز؛ 2-ضعف در كادرسازي فرهنگي و هنري در حوزه‌هاي مختلف فرهنگ و هنر؛ 3-عدم بهره‌گيري مناسب از ظرفيت‌هاي بومي و تنوع فرهنگي ايران؛ 4-عدم انتقال دغدغه‌هاي فرهنگي دولت به هنرمندان و مردم؛ 5-كم‌توجهي به ايجاد فضاي نقد و مفاهمه در حوزه فرهنگي و هنري؛ 6-غلبه روحيه انفعالي بر امور فرنگي و هنري به جاي برخورد فعال و همراه با ابتكار عمل؛ 7-عدم بهره‌گيري مناسب از ظرفيت هنرمندان براي اهداف عالي نظام با بها دادن به شخصيت كنش‌گر هنرمند؛ 8-عدم توجه به توسعه زيرساخت‌هاي فرهنگ و هنر مخصوصا سينما و تئاتر؛ 9-عدم توجه به سودآور نمودن فعاليت‌هاي فرهنگي و هنري؛ 10-عدم ارتباط موثر با ساير سازمان‌ها و نهادهاي فعال در عرصه فرهنگ و هنر مانند وزارت علوم، سازمان صدا و سيما و شهرداري‌ها؛ 11-كافي نبودن حمايت‌هاي مالي و بيمه‌اي از فعالان عرصه‌هاي فرهنگ، هنر و محصولات فرهنگي و هنري؛ 12-عدم تناسب منابع بودجه و نيروي انساني با ماموريت‌ها، اهداف و وظايف وزارت متبوع؛ 13-ضعف در جريان‌سازي فرهنگي و هنري؛ 14-ضعف در شكل‌دهي پاتوق‌هاي فرهنگي به منظور تبادل‌نظر بين هنرمندان و انديشمندان و انتقال تجربيات پيشكسوتان؛ 15-ضعف در چهره‌سازي فرهنگي و هنري عناصر متعهد در داخل و خارج از كشور؛ 16-نگرش غيرعلمي و حاشيه‌اي به فرهنگ در سطوح نخبگان و توده جامعه؛ 17-ناديده گرفتن ظرفيت‌هاي فراوان فرهنگي و هنري دفاع مقدس و هنر ديني براي انتقال ارزش‌هاي معنوي و انقلابي؛ 18-ضعف فراوان در عرصه ادبيات داستان به ويژه رمان؛ 19-عدم آگاهي از نيازهاي مصرف‌كنندگان و در نتيجه توليد و ترجمه آثار بي‌ارتباط با نيازهاي جامعه؛ 20-توليد آثار ضعيف، تكراري و كم‌ارزش 21-غلبه تصدي‌گري به جاي واگذاري فعاليت‌ها به سازمان‌هاي پايين‌دستي و بخش غيردولتي. اين‌گونه ضعف‌ها و نابساماني‌هاي ناشي از آن، به رغم وجود ظرفيت‌هاي عظيم فرهنگي و هنري در كشور، بيانگر مظلوميت مقوله فرهنگ است. بناي سياست‌گذاري فرهنگي در داخل كشور هنوز گرفتار شالوده آزمون و خطاست و فرصت‌هاي مغتنم داخلي وبين‌المللي هم‌چنان دستخوش تزلزل است. بر اين اساس دهه چهارم انقلاب اسلامي بايستي، عرصه پيش‌آهنگي «فرهنگ و هنر متعالي» و دهه «ديپلماسي فرهنگي» باشد و سياست‌هاي توسعه‌اي كشور از صافي فرهنگ و هنر عبور نمايد و افق «مهندسي فرهنگي» چشم‌اندازآينده روشن نظام قرار گيرد. با چنين رويكردي، انتخاب راهبردها و سياست‌هاي فرهنگي و هنري متناسب با انتظارات جامعه اسلامي، آرمان‌هاي امام و منويات مقام معظم رهبري و اولويت‌هاي رياست محترم جمهوري، الزامات سند چشم‌انداز 20 ساله،‌سياست‌هاي ابلاغي برنامه پنجم توسعه، و مصوبات شورايعالي انقلاب فرهنگي طرح‌ريزي شده است. بر همين اساس،‌برنامه‌هاي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با تاكيد بر چارچوبي چهارساله به محضر مبارك مجلس شوراي اسلامي عرضه مي‌شود تا در صورت تاييد، نقشه راه مديريت و مهندسي فرهنگي كشور باشد. بديهي است هدف‌گذاري اين وزارتخانه «ظرفيت‌سازي براي ارتقاء جايگاه ايران در حوزه‌هاي مختلف فرهنگي وهنري براي دستيابي به رتبه‌ برتر منطقه‌اي و كسب موقعيت مناسب در سطح جهاني» است. سياست‌هاي كلان فرهنگي 1-نهاينه كردن ارزش‌هاي انقلاب اسلامي بر پايه مكتب فكري و سياسي امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامي؛ 2-نشر و تقويت اخلاق‌ اسلامي و فضائل انساني بر پايه دين ‌مداري و فرهنگ‌ديني 3-فراگيرسازي آموزه‌ها،‌آرمان‌ها و عناصر فرهنگ ايراني – اسلامي در جامعه و تربيت فرهنگي و سياسي آحاد جامعه بر اين اساس؛ 4-بسط آگاهي‌ها و فضايل اخلاقي در ميان اقشار مختلف مردم و زمينه‌سازي اقدامهاي لازم براي اعتلاي معرفت ديني و توسعه فرهنگ قرآني؛ 5-تثبيت جايگاه، نقش و ضرورت اتكا بر انديشه و مهدويت در جامعه؛ 6-تبيين و ارائه الگوهاي مطلوب حيات طيبه فردي – اجتماعي بر پايه آموزه‌هاي اسلام ناب؛ 7-معرفي انقلاب و نظام اسلامي به ساير ملل جهان و ارائه ارزش‌هاي متعالي آن؛ 8-تبيين وتاكيد بر مولفه‌هاي هويت ايراني – اسلامي بر پايه ميراث تمدني، مشاهير و مفاخر ايراني و اسلامي؛ 9-تقويت ارزش‌هاي ديني، روحيه عزت‌طلبي و خودباوري ملي با هدف افزايش اميدواري و نشاط فردي و اجتماعي و ارتقاء احساس استقلال فرهنگي؛ 10-تثبيت و تحكيم احساس هويت ديني، فردي، اجتماعي، سياسي و ملي در ذهن آحاد مردم ايران؛ 11-تقويت نهاد خانواده و جايگاه زن در آن و ممانعت از گسست نسل‌ها؛ 12-تقويت زيرساخت‌هاي انسجام و همبستگي ملي براي مقابله با عوامل موثر در گسست‌هاي هويتي، اجتماعي، فرهنگي و اعتقادي؛ 13-ايجاد زمينه‌هاي مناسب نقد منصفانه فرهنگي و هنري، طراوت و شادابي بخشيدن به فضاي نقد دلسوزانه و اصلاح‌گرايانه؛ 14-تقويت، احيا و بازسازي عناصر تمدن نوين ايراني – اسلامي و الگوسازي آن براي جهانيان راهبردها الف)فرهنگي – هنري 1-فراگيرسازي انديشه‌ها و آرمان‌هاي حضرت امام خميني (ره) و مقام معظم رهبري از طريق ابزارهاي مختلف فرهنگي و هنري؛ 2-ترويج فرهنگ و هنر «رسالت‌مدار» و متعهد در برابر نگاه مدرن «هنر براي هنر»؛ 3-استفاده از ظرفيت عظيم فرهنگي و هنري به ويژه بهره‌گيري از ظرفيت انتقال مفاهيم دفاع مقدس و هنر معنويت‌گرا براي اشاعه ارزش‌هاي ايراني – اسلامي؛ 4-جهت‌دهي هنرهاي مدرن به سوي اصالت‌هاي اسلامي و ايراني و تلاش براي جمع ميان سنت و مدرنيته در اين عرصه مهم؛ 5-توجه بيشتر به هنرهاي اصيل ايراني و اسلامي مانند: نگارگري، تذهيب، نقالي و پرده‌خواني،‌هنرهاي آئيني، تعزيه و ....؛ 6-لحاظ كردن تنوع حوزه فرهنگ و هنر در سياست‌گذاري، برنامه‌ريزي و اجرا با توجه به تنوع فرهنگي و قوميتي در كشور؛ 7-استفاده از ظرفيت بي‌نظير تنوع آئين‌هاي قومي در ايران براي ايجاد همبستگي اجتماعي قوميت‌ها؛ 8-«اشرافيت‌زدايي» از عرصه فرهنگ و هنر با ترويج هنرهاي مردمي، ساده و كم‌هزينه قابل اجرا در سراسر كشور و با حضور گسترده مردم؛ 9-تقويت نقش شوراي فرهنگ عمومي در وحدت بخشي به سياست‌گذاري فرهنگي و همسوسازي مقررات و قوانين فرهنگي و هنري با اهداف عاليه نظام جمهوري اسلامي؛ 10-تهيه طرح‌ها و برنامه‌هاي اجرايي به منظور توسعه و ترويج فرهنگ ايثار و شهادت در جامعه؛ 11-تبديل دغدغه دولت در امر فرهنگ و هنر به دغدغه هنرمندان، نخبگان و مردم؛ 12-مشاركت دادن جامعه فرهنگي و هنري در فرآيند تصميم‌سازي در حوزه فرهنگ‌،‌هنر و سيما؛ 13-مشاركت‌دهي نهادهاي عمومي در حوزه فعاليت‌هاي فرهنگي هنري همسو با نيازهاي مخاطب و اهداف نظام؛ 14-سرمايه‌گذاري براي ايجاد فضاي مفاهمه، نقد منصفانه بين نخبگي در حوزه فرهنگ و هنر با هدف هم‌گرايي؛ 15-ايجاد پيوند عميق بين آ‏فرينش‌هاي هنري و نيازهاي واقعي جامعه به ويژه توليدات بصري براي دانش‌آموزان و دانشجويان؛ 16-«تمركززدايي» در اجراي برنامه‌هاي فرهنگي و توزيع عادلانه‌تر امكانات فرهنگي و هنري در سراسر كشور با بسيج كليه ظرفيت‌هاي موجود؛ 17-تلاش براي استفاده از ظرفيت همه وزارتخانه‌ها و دستگاه‌ها براي گسترش فعاليت‌هاي فرهنگي و هنري و ايجاد نشاط اجتماعي سالم و هدفمند؛ 18-سازماندهي وضعيت جامعه فرهنگي و هنري اعم از انديشمندان و هنرمندان و تلاش براي ايجاد امنيت شغلي؛ 19-شناسايي، تربيت و بكارگيري نيروهاي متعهد فرهنگي و هنري در مراكز تصميم‌گيري و مديريتي و حوزه‌هاي مختلف فرهنگي و هنري؛ 20-تسهيل و ساماندهي فرآيند صدور مجوز موسسات و توليدات فرهنگي و هنري؛ 21-تدوين و اجراي طرح بهره‌مندي اشخاص حقيقي و حقوقي از تسهيلات ويژه براي توسعه صنايع خلاقه در بخش فرهنگ؛ 22-افزايش سرانه دسترسي به كتابخانه‌هاي عمومي در راستاي دسترسي آسان و متناسب به منابع فرهنگ مكتوب؛ 23-استفاده از تمام ظرفيت‌ها و تجربيات فعالان حرفه‌اي عرصه كتاب؛ 24-كمك به افزايش جايگاه معنوي شغل نويسندگي، ترجمه و ديگر كارهاي مرتبط با كتاب؛ 25-حمايت از گسترش اطلاع‌رساني و نقد كتاب در حوزه‌هاي عمومي به ويژه راديو و تلويزيون؛ 26-ترويج فرهنگ كتابخواني در كشور از طريق آسيب‌شناسي و تدوين سياست‌هاي مشوقانه؛ 27-برنامه‌ريزي براي ايجاد كتابخانه‌هاي ديجيتالي؛ 28-حمايت از تهيه، توليد و نشر آثار فرهنگي – هنري براي حضور موثر در بازارهاي منطقه و جهاني؛ 29-حمايت از مالكيت معنوي در زمينه‌هاي فرهنگي – هنري براي جلوگيري از سرقت حقوق هنرمندان؛ 30-توسعه تجارت الكرونيكي كالاهاي فرهنگي؛ 31-اجراي عدالت فرهنگي و هنري براي همه ايرانيان؛ 32-تلاش براي اولويت دادن به فرهنگ و هنر در سطح كلان؛ 33-افزايش ظرفيت انتقادپذيري در حوزه فرهنگ و هنر از راه برگزاري جلسات مختلف گفت‌وگو و نقد؛ 34-گسترش چتر حمايتي دولت نسبت به كليه فعاليت‌هاي فرهنگي و هنري همسو با ارزش‌هاي متعالي؛ 35-ايجاد زمينه براي رشد خلاقيت جامعه هنري از طريق رقابت‌پذيركردن محصولات هنري، برگزاري نمايشگاه‌ها، جشنواره‌ها و مراسم آئيني در استان‌ها و شهرستان‌ها؛ 36-توجه ويژه به نكوداشت عالمان و شخصيت‌هاي فرهنگي – هنري كشور در راستاي تكريم دانش، فرهنگ وهنر؛ 37-زمينه‌سازي براي شكوفايي استعدادهاي فرهنگي – هنري كشور وارتقاي كيفي و ارزشي آثار هنري؛ 38-برنامه‌ريزي براي انتقال نظام يارانه‌ها از بخش توليد در حوزه فرهنگ به سمت مصرف‌كننده براي افزايش سهم فرهنگ در سبد مصرف خانواده تا نيل به مطلوب: هر ماه يك كتاب، هر ماه يك فيلم سينمايي و ... 39-حمايت از راه‌اندازي خوشه‌هاي صنايع خلاق با توجه به مزيت‌هاي منطقه‌اي؛ 40-وضع قوانين حمايتي جهت توسعه فضاهاي فرهنگي، هنري در سطح شهرها با همكاري شوراهاي شهر و وزارت مسكن و شهرسازي جهت توسعه فضاهاي سينمايي و مجتمع‌هاي فرهنگي؛ 41-حمايت از ايجاد پايگاه‌هاي رايانه‌اي و اطلاع‌رساني حاوي اطلاعات فرهنگي – هنري؛ 42-تلاش براي اختصاص وام‌هاي كم‌بهره به بخش خصوصي و تعاوني براي ساخت مراكز فرهنگي و هنري با همكاري بانك‌هاي عامل كشور؛ 43-حمايت از پژوهش‌هاي بنيادي،‌راهبردي و توسعه‌اي در زمينه اعتلاي معرفت ديني، نظريه‌پردازي فرهنگي و توسعه فعاليت‌هاي قرآني با همكاري مشترك دانشگاه‌هاي كشور در راستاي دستيابي به يك نظام فكري مولد تمدن نوين اسلامي – ايراني؛ 44-حمايت از انجام مطالعات بنيادي و كاربردي در عرصه فرهنگ‌سازي با بهره‌گيري مناسب از ظرفيت دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشي و حمايت از پايان‌نامه‌هاي دوره تحصيلات تكميلي با موضوعات فرهنگي و هنر متعالي؛ 45-حمايت از برگزاري مسابقات و جشنواره‌هاي مربوط به كودكان، نوجوانان و جوانانخ براي تعالي فرهنگ و هنر كشور؛ 46-حمايت از تاسيس و راه‌اندازي موسسه‌هاي ماموريت‌گرا و تخصصي نظير مراكز علمي – تخصصي ادبيات داستاني، مركز تخصصي توليد و حفظ آواهاي اصيل و سنتي و .... در كشور؛ 47-حمايت از كانون‌هاي فرهنگي و هنري مساجد؛ 48-حمايت از فعاليت‌هاي قرآني از طريق تنوع‌بخشي به آنها و تقويت تشكل‌ها و نهادهاي قرآني و ارتقاء جايگاه آن در وزارت متبوع؛ 49-تشكيل شوراي هماهنگي فعاليت‌هاي فرهنگي ميان دستگاه‌هاي متولي امور فرهنگي در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با هدف انسجام‌بخشي، ارتقاي بهره‌وري،‌پرهيز از اقدامات موازي و سنجش اثربخشي فعاليت‌هاي فرهنگي؛ 50-برنامه‌ريزي براي توليد محتواي فرهنگي و هنري در جهت بهره‌گيري موثر از پديده‌ها و ابزارهاي نوين فرهنگي؛ 51-گسترش چتر حمايتي و فراگير نسبت به نخبگان فرهنگي و هنري براي دستيابي به عدالت فرهنگي و ايجاد فرصت عادلانه براي همگان؛ 52-كشف و شناسايي نخبگان فرهنگي و هنري ناشناخته و معرفي آنها به جامعه ايراني؛ 53-برنامه‌ريزي براي راه‌اندازي رشته‌هاي ميان رشته‌اي در حوزه‌هاي مختلف فرهنگي و هنري براي تربيت و ارتقاء سطح كيفي نيروي انساني از طريق همكاري و هماهنگي با وزارت علوم و دانشگاه‌هاي كشور؛ 54-بررسي و مطالعه براي راه‌اندازي خانه‌هاي فرهنگ روستايي 55-تجميع و تنقيح قوانين ومقررات فرهنگي و هنري كشور براي روان‌سازي، حذف و كاهش مقررات دست و پا گير؛ 56-تغيير و تحول در تركيب شوراهاي مختلف فرهنگي – هنري با رويكرد بكارگيري نيروهاي جوان، خلاق ومتعهد و صاحب‌نظر؛ 57-تهيه وتدوين آمايش فرهنگي براي شناسايي بيشتر مزيت‌هاي فرهنگي در سطح كشور؛ 58-شمول وظايف و خدمات فرهنگي به همه اقشار؛ مذاهب و صنوف كشور؛ 59-حمايت از ايجاد فضاهاي فرهنگي – هنري شامل كتابخانه و مراكز قرآني، كانون‌هاي فرهنگي و هنري، تالار فرهنگ و هنر، پرديس‌هاي سينمايي، موزه هنرهاي معاصر و مراكز دايمي نمايشگاه‌هاي فرهنگي وهنري با همكاري بخش خصوصي وتعاوني، شهرداري‌ها و مشاركت‌هاي مردمي؛ 60-حمايت از اشخاص حقيقي و حقوقي غيردولتي براي تهيه، تكثير، انتشار، عرضه و اجراي آثار فرهنگي و هنري ديجيتال و بسته‌هاي نرم‌افزاري چند رسانه‌اي و خدمات مرتبط؛ 61-حمايت موثر از تهيه، ارتقاء، انتشار و گسترش كاربري سامانه‌هاي مبتني بر خط و زبان فارسي و تاريخ هجري شمسي براي كاربري در تمام نرم‌افزارها و سخت‌افزارهاي رقومي به منظور صيانت از خط، زبان و تاريخ ملي؛ 62-تهيه و اجراي كاربرد نمادها،‌نشانه‌ها و آثار هنري ايراني و اسلامي در معماري و شهرسازي و سيماي شهري، ناگذاري اماكن و محصولات داخلي؛ 63-حمايت مادي و معنوي از توليد محصولات فرهنگي معناگرا متناسب با مخاطبان جهاني؛ 64-پيش‌بيني اعطاي جوايز صادراتي و ساير حمايت‌هاي قانوني،‌مقرراتي و بيمه‌اي براي توليدات و محصولات فرهنگي به منظور حضور موثر در بازارهاي بين‌المللي؛ 65-تلاش براي ايجاد تعامل مثبت و موثر با فعالان فرهنگي، انجمن‌هاي مختلف فرهنگي و هنري و ... 66-اهتمام به اصل 44 قانون اساسي براي واگذاري بخش‌هاي قابل واگذاري در حوزه فرهنگ و هنر با در نظر گرفتن اولويت‌ها و كاركردهاي ارزشي و ديني؛ ب)سينمايي و سعي – بصري 1-تلاش براي دستيابي به بهترين شيوه‌هاي مردمي كردن سينما وساير عرصه‌هاي فرهنگي – هنري با هدف زمينه‌سازي و ارتقاء فرهنگ تصويري و فراهم‌ آوردن مطلوب‌ترين شرايط ارائه محصولات سمعي و بصري از نظر كيفي و كمي براي مخاطبين؛ 2-نشر هنر، فرهنگ و ارزش‌هاي اسلامي – ايراني در خارج از مرزها از طريق سينما و ساير محصولات فرهنگي؛ 3-معرفي هر چه بيشتر و ارتقاء جايگاه سينماي ملي به جهان از طريق افزايش توليدات سينمايي معناگرا در كشور براي ارتقاء سهم ايران در توليدات جهاني؛ 4-اهتمام بيشتر به زيرساخت‌هاي فني توسعه سينما،‌فرهنگ و هنر؛ 5-تلاش براي گسترش و تقويت فعاليت‌هاي سينمايي و سمعي و بصري در كل كشور به ويژه نقاط محروم؛ 6-حمايت از توليد و افزايش محصولات سينمايي (ايراني)‌در شبكه نمايش خانگي (ويدئو رسانه‌ها) با مشاركت بخش خصوصي و صدا و سيما با هدف رسيدن به برنامه‌ هر روز يك فيلم؛ 7-ظرفيت‌سازي براي افزايش سهم توليدات سينمايي در حوزه دفاع مقدس براي خلق آثار فاخر با حمايت و همكاري نيروهاي مسلح كشور؛ 8-تدوين طرح جامع توسعه و بازسازي سينماها و مجتمع‌هاي فرهنگي و ساخت سينما و مجتمع‌هاي فرهنگي جديد و تالارهاي نمايش با اولويت شهرهاي فاقد آن؛ 9-طراحي و برنامه‌ريزي و تنظيم سياست‌هاي كلي براي كشف و جذب استعدادها و بكارگيري آنان؛ 10-طراحي و اجراي برنامه‌هاي آموزشي براي تربيت نيروي انساني متعهد و متخصص هنري و فني در زمينه سينما،؛ و ساير فعاليت‌هاي سمعي و بصري و همچنين ارتقاء مهارت‌هاي موجود با همكاري دانشگاه‌ها و نيز از طريق نهادهاي مسئول مانند سينماي جوان،‌مركز سينماي مستند و تجربي و .... 11-تقويت نقد علمي از توليدات سينمايي و هنرهاي نمايشي؛ 12-حمايت از برگزاري نمايشگاه‌ها و جشنواره‌هاي مختلف فرهنگي و هنري در سطوح مختلف محلي، منطقه‌اي،‌ملي و بين‌المللي براي فراهم‌سازي عرصه محصولات فرهنگي و هنري در راستاي كمك به هنرمندان؛ 13-حمايت از تاسيس شهرك سينمايي و مجتمع‌هاي فرهنگي هنري؛ 14-نظارت،‌حمايت و مديريت رسانه‌هاي ديجيتالي كشور؛ 15-تقويت نهادهاي صنفي سينمايي و گسترش نظارت آنان بر فعاليت‌هاي سينمايي؛ ج)مطبوعاتي و اطلاع‌رساني 1-تهيه و تدوين نظام جامع رسانه‌اي براي سامان بخشيدن به فعاليت‌هاي مختلف در اين حوزه و وضع مقررات يكسان براي مطبوعات، خبرگزاري‌ها،‌سايت‌ها و صدا و سيما؛ 2-طراحي نظام رتبه‌بندي براي مطبوعات و روزنامه‌نگاران در زمينه‌ها و تخصص‌هاي مختلف از طريق نهادهاي صنفي و دانشگاهي با هدف ارتقاي سطح روزنامه‌نگاري كشور؛ 3-حمايت ازتوسعه رسانه‌هاي مكتوب و خبرگزاري‌ها براي توليد و انتشار اخبار و گزارش‌ها در سطح منطقه‌اي و بين‌المللي؛ 4-گسترش همكاري‌ رسانه‌اي ميان نشريات و خبرگزاري‌هاي داخلي با رسانه‌هاي خارج از كشور با رعايت اولويت‌هاي سياست خارجي كشور؛ 5-تربيت خبرنگاراني متناسب با استانداردهاي جهاني به منظور رقابت باروزنامه‌نگاران در سطح منطقه‌اي و جهان، با هدف ارتقاي سطح رسانه‌اي جمهوري اسلامي ايران؛ 6-تهيه و تدوين برنامحه جامع فضاي مجازي و رسانه‌هاي ديجيتال در جهت استفاده هدفمند و حداكثري از اين فضا؛ 7-حمايت مادي و معنوي از ناشران فعال در حوزه‌هاي فراملي، منطقه‌اي و جهاني؛ 8-توجه بيش از پيش به حمايت از نشريات الكترونيكي و محلي؛ 9-زمينه‌سازي براي ارتباط مستمر ميان اصحاب رسانه و هنرمندان بامسئولين ارشد كشور؛ 10-حمايت از راه‌‌اندازي شهرك‌هاي تخصصي صنعت چاپ و نشر با توجه به مزيت‌هاي منطقه‌اي؛ 11-تسريع در اعطاي مجوز به نشريات علمي – تخصصي كشور و حمايت ويژه �