گردهمایی اساتید موسیقی ایران در روز جهانی موسیقی

آفتاب: اهالی موسیقی دور هم جمع شدند تا ثبت ردیف‌های موسیقی ایرانی را به عنوان میراث جهانی بعد از چند قرن هم‌زمان با روز جهانی موسیقی و دهمین سال تأسیس خانه موسیقی جشن بگیرند.  روز چهارشنبه 29 مهرماه خانه موسیقی مملو از جمعیتی بود که سال‌ها دغدغه ردیف‌های موسیقی ایرانی و انتقال آن را به صورت سینه به سینه برعهده داشتند و حال به پاس ثبت این ردیف‌ها به عنوان میراث جهانی کشور خود جمع شده بودند تا این اتفاق را در کنار یکدیگر جشن بگیرند. محمد سریر؛ مدیرعامل خانه موسیقی در ابتدای این مراسم گفت: «معمولا این جمع‌شدن‌ها کم‌تر اتفاق می‌افتاد، پس جای خوشحالی دارد که هم‌زمان با دهمین سال تأسیس خانه موسیقی و روز جهانی موسیقی همه ما دور هم جمع شدیم تا جشنی کوچک برگزار کنیم». او سپس به دهمین سال تأسیس خانه موسیقی اشاره کردو افزود: «سال 76 عده‌ای از ما تصمیم گرفتیم تا مرکز صنفی برای موسیقی‌دانان فراهم کنیم و هیچ‌وقت فکر نمی‌کردیم که امروز چنین جمعی داشته باشیم». او اضافه کرد: «با وجود تمام ممنوعیت‌ها و محدودیت‌هایی که آن سال‌ها برای تشکیل چنین مراکزی وجود داشت اما در سال 78 این اتفاق افتاد و امسال دهمین سال تأسیس خانه موسیقی است». سریر در ادامه یادی از هنرمندان درگذشته‌ای همچون پرویز مشکاتیان، حسن یوسف‌زمانی، شهریار فریوسفی و گرگین‌زاده کرد و گفت: «تا امروز خانه موسیقی با حضور مدیرانی همچون حسین علیزاده، شریفیان، ناصری، روشن‌روان، گنجه‌ای، نوربخش و ... اداره شده است و در هر دوره نیز قدم‌هایی برای ارتقای موسیقی برداشته شده است». مدیرعامل خانه موسیقی سپس به دهمین جشن این مجموعه اشاره کرد و افزود: «از چهارسال پیش قرار بود سالروز تولد فارابی به عنوان روز موسیقی در تقویم رسمی کشور ثبت شود که با وجود تأیید اولیه شورای فرهنگ عمومی با این موضوع مخالفت شد، اما خانه موسیقی از همان سال تأسیس هرساله و هم‌زمان با سالروز جهانی موسیقی جشنی برپا می‌کند که امسال و در دهمین دوره آن به دلایلی که ترجیح می‌دهم در این نشست از آن صحبت نکنم این مراسم برگزار نخواهد شد». سریر همچنین با اظهار خوشحالی از ثبت ردیف‌های موسیقی ایرانی در فهرست جهانی یونسکو عنوان کرد: «چهارسال قبل خانه موسیقی پروژه‌ی ثبت ردیف‌ها را در کمیته ملی یونسکو شروع کرد، اما به دلیل هزینه‌های مالی این پروژه آن را رها کردیم و همه‌چیز نیمه‌کاره باقی ماند، تا زمانی که با پیگیری‌های آقای وکیل در سازمان میراث فرهنگی موفق شدیم بار دیگر با حمایت آن‌ها این پروژه را احیا کنیم». او خاطرنشان کرد: «پروژه‌های میراث معنوی هردوسال یک‌بار در یونسکو مطرح می‌شود و از آن‌جا که ما دوسال اول را از دست داده بودیم و برای دوسال دوم نیز تنها دوماه فرصت داشتیم کار سخت‌تر بود، اما به این نتیجه رسیدیم که اگر این دوماه را هم از دست بدهیم پروژه‌ی ثبت ردیف‌ها دوسال دیگر به تعویق می‌افتد که خوشبختانه با همکاری تمام دوستان اسناد و مدارک این پروژه تهیه شد و در اجلاس دوبی به نام ایران به ثبت رسید». سریر در پایان گفت: «ثبت ردیف‌های موسیقی ایرانی به نام ایران یک اعتبار و افتخار برای کشور است، زیرا امروز موسیقی ما در دنیا به عنوان میراث جهانی بشریت ثبت شده است و دیگر هیچ تفکری نمی‌تواند آن را از صحنه ایران حذف کند. در عین‌حال ثبت این پرونده وظیفه‌ سنگینی را برای بخش‌های فرهنگی جهت حفاظت از این میراث ملی ایجاد می‌کند تا از این پس به بهترین شکل این هویت ملی را حفظ کند». در ادامه این مراسم فیلم 10 دقیقه‌ای که توسط مصطفی شیری درباره ردیف‌های موسیقی ایرانی ساخته شده بود پخش شد و سپس حسین علیزاده سخن گفت. حسین علیزاده نیز از ثبت این پرونده به نام ایران اظهار خرسندی کرد و گفت: «همواره در تاریخ کشورمان ردیف‌های موسیقی باعث جدایی و اختلاف‌نظر میان اساتید موسیقی می‌شد، اما امروز جای خوشحالی دارد که این ردیف‌ها همه ما را در کنار هم جمع کرده است و باعث دوستی ما شده است». او سپس با یادکردن از علی‌اکبر شهنازی و دیگر اساتید موسیقی که ردیف را به این نسل موسیقی منتقل کرده‌اند،خاطرنشان کرد: «علی‌اکبرخان شهنازی از معدود افرادی بود که نسل ما اولین برخورد واقعی را برای آموختن ردیف با آن‌ها داشت و در اولین برخوردی که ما در هنرستان با ایشان داشتیم، چنان اثر مطلوبی به ما منتقل شد که ناخودآگاه