به همسرم گفتند: قانون ما این است" پول دیر برسد بیمار را در بیابان رها می کنیم"

عصرايران - حميد فرازی ، بيماری که در چند روز گذشته تصاوير مربوط به وی در کنار اتوبان خليج فارس ، داغ ترين و البته تلخ ترين تصاوير رسانه ای کشور محسوب می شود ، در گفتگو با اعتدال به انتشار ابعاد ديگری از عدم رسيدگی مسئولان بيمارستان امام خمينی (ره) به وی پرداخت . فرازی در ابتدا به تشريح وضعيت درمانی خود در بيمارستان امام خمينی (ره) � پيش از رها شدن در کنار اراضی نزديک بهشت زهرا (س) - پرداخت و اظهار داشت : به دليل عفونت پايم قبلا در بيمارستان امام خمينی عمل کرده بودم ، که پس از چند روز هنگامی که سوار موتور شدم ، پوست پايم شروع به تاول زدن نمود و سپس برای درمان تاول ها مجددا به بيمارستان مراجعه کردم . وی افزود : عليرغم آنکه برخی رسانه ها مدعی اند ما به بيمارستان امام خمينی (ره ) پولی پرداخت نکرده ايم ، همان شب اول همسرم ، 50 هزار تومان به حساب بيمارستان واريز کرد . پس از واريز وجه و بستری من در بيمارستان ، و در معاينات اوليه پزشک دستور داد تا فردا مرا برای عکسبرداری منتقل کنند. فرازی اظهار داشت : به دليل اينکه همسرم برای تهيه مابقی پول بيمارستان چند ساعتی طول داده بود ، مرا شبانه به زيرزمين انتقال دادند و هنگامی که صبح شد من و بيمار ديگری که از ناحيه صورت و باسن دچار سوختگی شديد شده بود را لای آهن پاره های زيرزمين بيمارستان پنهان کردند . اين بيمار چهل ساله که بيست و دوم تا بيست و سوم فروردين شبها و روزهای تلخی را در اين بيمارستان سپری نموده است ، ادامه داد : بعد با آمبولانس قديمی که ديگر از آن استفاده نمی شد ما را گذاشتند توی آمبولانس ؛ وقتی اعتراض کردم و گفتم خانمم می آيد دنبالم گفتند : آدرس تو را داريم ، می بريم خانه ات تحويلت می دهيم ، اين يکی را هم تحويل کهريزک می دهيم . بعد چند ساعت چشم باز کرديم ،ديديم توی بيابانهای اطراف بهشت زهرا هستيم و ما را عين زباله انداختند زمين و فرار کردند . نحوه رسيدگی ها در بيمارستان امام فرازی در خصوص نحوه رسيدگی مسئولان بيمارستان امام خمينی به بيماران نيز لب به انتقاد گشود و ضمن ابراز نارضاينی شديد خود از عدم توجه آنان به بيماران اين بيمارستان اظهار داشت : پس از پرداخت پنجاه هزار تومان که به پذيرش اورژانس بيمارستان امام داديم ، معمولا در اين بيمارستان رسم است غذا پخش می کنند ، صبحانه نهار و شام ، به محض اينکه اسمت در فهرست باشد ، به مريض جيره غذايی می دهند ، اما به من غذا هم ندادند و فقط به دستور پزشک معالج به من يک سرم وصل کردند . وی تاکيد کرد : شب اول که من را بستری کردند رسيدگی وجود نداشت و فقط نيمه شب به من سرم وصل کردند و يک کيسه خون و کار درمانی ديگری برای من انجام ندادند ، فقط همين بود . اما فرآيند درمان من تمام نشده بود و قرار بود صبح دکترم بيايد و به من سرکشی کند که اين بلا را سرم آوردند . اما خدا را شکر الان در بيمارستان فيروزآبادی رسيدگی خوبی دارند . اين بيمار که به گفته خودش اگر ماموران نيروی انتظامی وی را کنار اتوبان مشاهده ننموده بودند ، مشخص نبود چه سرنوشتی در انتظار وی است ، افزود : تقاضا دارم اينهايی که اين کار را با ما کردند را شناسايی کنند ، با حيوانات هم کاری را که با ما کردند را نمی کنند . الان هم از بيمارستان امام شکايت کرده ام . وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما که «می گفتند شما چون پول نداشتيد اين کار را با شما کرده اند ؟» گفت : من هزينه اوليه بيمارستان را پرداخت کرده بودم ، پنجاه هزار تومن را داده بوديم ، شب اول پول را داديم ، خانمم هم رفت برای تهيه بقيه پول ، اما چون خسته بود رفت چند ساعتی استراحت کند ، همين . صبحش هم که می آيد به خانمم می گويند : مريض به رضايت خودش رفت ، اگر من رضايت داشتم ، بايد من را می بردند خانه ام نه توی بيابان رهايم کنند . فرازی ادامه داد : وقتی خانمم صبح برگشت بيمارستان امام ، وقتی به خانم مددکار گفت که مريض من کجاست ؟ خانم مددکار می گويد : قانون بيمارستان امام اين است که يک روز دير کردی در خصوص واريز پول ، ما ببريم مريض ها را رها کنيم در بيابانهای اطراف حرم امام ، هم اون خانم هست ، هم خانم خودم هست ، خواستيد رو در رو می کنيم . اين بيماردر خاتمه افزود : در مورد بيمار دوم اما مثل اينکه اقوام وی ، او را آورده اند بيمارستان و رهايش کرده اند ؛ وی در حال حاضر بهبودی نسبی يافته و به کهريزک متقل شده است . عصرايران اين مصاحبه را نه فقط يک افشاگری درباره يک حادثه نادر و استثنايی که دريچه ای می داند که رو به تاريکخانه بهداشت و درمان کشور گشوده شده است و خبر از يک رسوايی فراگير در اين خصوص می دهد کما اين که در اين گفت و گو تصريح شده که کار رها کردن بيماران در بيابان های اطراف شهر به طور سيستماتيک صورت می گرفته است! متاسفانه بايد گفت که کشورمان يکی از فشل ترين و ناکارآمدترين سيستم های درمانی را دارد و از وقتی هم که بيمارستان های دولتی را نيز وارد گود درآمد زايی کرده اند ، اوضاع اسفناک تر هم شده است.