دو اتفاق غم انگیز در دو شهر بزرگ ؛ ای کاش پای امام راحل و حضرت رضا(ع) را به میان نمی کشیدند!

در چند روز اخیر ، دو اتفاق غم انگیز در دو شهر بزرگ كشور رخ داده است كه هر چند علی الظاهر با یكدیگر ارتباطی ندارند ، اما روحشان یكی است: ضدیت آشكار با روح هنر ایرانی! به گزارش عصرایران؛ اولین رویداد در شهر ساری رخ داده است و طی آن مجسمه های زیبای اسب و مرد كماندار كه زینت بخش میدان امام ساری بود ، یك شبه غیب شدند تا مردم ، با دیدن جای خالی آنها شوكه شوند و با خود بگویند كه شاید این مجسمه های 50 ساله كه بخشی از هویت شهر به شمار می رفت را برای تعمیر و محكم كاری و ... برده اند و زود بازمی گردانند. با این حال ، توجیه عجیب و غریبی كه روز گذشته در خصوص حذف مجسمه ها اعلام كردند ، بیش از برداشتن خود مجسمه ها ، تاسف بار بود : " چون نام این میدان "امام (ره)" است ، وجود این مجسمه ها  چیزی جز اهانت به نام امام نیست و جمع‌آوری این مجسمه‌ها به شهرداری ابلاغ شد." واقعاً انسان در می ماند كه در برابر بعضی حرف ها چه بگوید؟ كجای وجود این مجسمه ها در میدان توهین به نام امام (ره) است؟ و چطور شده كه در طول این 33 سال بعد از انقلاب ، هیچ كس متوجه این توهین بزرگ (!)در وسط میدان بزرگ شهر نشد و هیچ كس از وجود این آثار هنری هیچ اهانتی برداشت نكرد تا این كه آقایان یك شبه متوجه شدند كه دارد توهین می شود و دستور دادند بخشی از هویت هنری شهر حذف شود؟!