شهادت صداقت؛ امام صادق (ع) شیخ الائمه

بقيع بهشت قبور گمنام نامي ترين بندگان فرزانه خداست، صادق آل محمد (ص)، امام زين العابدين (ع)، امام حسن مجتبي (ع)و امام محمد باقر (ع) همان انفاس قدسي كه خاك زميني را مينوي خرد كردند. خاك سياه بقيع انگار در رثاي مظلوميت شهداي بقيع مي سوزد و آسمان ولايت و امامت ماتم پوش جدايي شيخ الائمه است. سلام بر تو اي شيخ العلما آنجا كه با عرفان هاي كذاب مجاهدت كردي تا اينك شيعه پوياي اش را از مكتب تو آموخته است. دوران امامتش از سال 114 ه.ق شروع شد كه اين دوران مقارن با خلافت پنج تن از خلفاي اموي و دو طاغوت عباسي بود. در زمان امامت آن حضرت بر اثر جنگ و ستيزهاي بني عباس براي براندازي حكومت بني اميه و درگيري شديدي كه آنها با يكديگر داشتند، فضاي مناسبي براي ايشان فراهم شد و به رغم مشكلات حاد جامعه مسلمانان، در جهت بارور كردن فرهنگ غني اسلامي و هدايت جامعه مسلمانان به پا خاست. امام صادق(ع) همچون پدران بزرگوارش سخت تلاش كرد تا از فرصت ها بهره برداري كرده و در جامعه اي كه امامت و خلافت رنگ پادشاهي و خودكامگي به خود گرفته بود، معنا و تفسير روشني از امامت و جايگاه آن ارايه دهد و مردم را به شناخت امام عصر خود رهنمون كند. سيره عملي امام صادق(ع) گوياي توجه و احترام به شخصيت مردم بويژه شاگردان مكتبش بود. در زمان آن حضرت هر كس بر او وارد مي شد، مورد تكريم قرار مي گرفت كه اين خود يكي از عوامل بسيار موثر در گرايش مردم به دين و مكتب جعفري بود. دوران 34 ساله امامت آن حضرت يك فرصت طلايي بود تا كام تشنگان معارف ناب الهي را از زلال سرچشمه وحي سيراب سازد از اين رو تمام برخوردهاي آن بزرگوار با افراد و گروهها آموزنده بود. يكي از ابعاد مهم زندگي امام صادق (ع) مبارزات سياسي آن حضرت است، ايشان از هر فرصتي براي طرد و نفي طاغوتيان و ستمگران استفاده مي كرد و در كنار نهضت فكري به نهضت سياسي پرداخت، او قيام هاي اسلامي را تاييد و طرفداران قيام را به عنوان نهي كنندگان از منكر تشويق مي كرد. ششمين امام شيعيان در طول دوران امامت خويش زحمت هاي فراوان و رنج هاي طاقت فرسايي را تحمل كرد و به پيروزي هاي چشمگير و ماندگار نايل شد. آن حضرت نه تنها به طاغوتيان و سردمداران ظلم فرصت نمي داد، بلكه همواره با افكار و انديشه هاي خود مردم را از نزديك شدن به آنان برحذر مي داشت، ايشان در اين زمينه با صراحت مي فرمايد: 'كسي كه درباره موضوعي چه حق و چه باطل نزد آنان (بني اميه و يا بني عباس) برود مانند كسي است كه براي داوري نزد طاغوت و ستمگر رفته است و آن چه كه طاغوت حكم كند اگرچه به حق باشد از منظر آموزه هاي وحياني مردود است. به گزارش ايرنا، آن بزرگوار سرانجام در 25 شوال سال 148 ه.ق در سن 65 سالگي توسط منصور دوانيقي مسموم شد و پيكر مطهرش در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد. 7359/885/245 انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا) / کد خبر 30578199