بی خبری از وضعیت بازداشت آریا آرام نژاد هنرمند در بابل، کمپین بین المللی حقوق بشر

يک منبع نزديک به خانواده آقای آرام نژاد به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت که قاضی محمد جعفری دادستان عمومی و انقلاب شهرستان بابل از پاسخ به خانواده در خصوص دليل بازداشت و اتهامات آريا آرام نژاد خودداری کرده است. آريا آرام نژاد در تاريخ ۲۶ بهمن سال ۸۸ به اتهام خواندن ترانه ” علی برخيز” دستگير شد و به مدت ۵۰ روز در بند انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات استان مازندران در ساری و زندان متی کلای بابل بازداشت بود. وی از سوی شعبه صد و يک دادگاه انقلاب شهرستان بابل به اتهام اقدام عليه امنيت کشور و تبانی جهت امنيت ملی به نه ماه حبس تعزيری محکوم شد که اين حکم هم اکنون در دادگاه تجديد نظر استان مازندران در حال بررسی است. سال گذشته آريا آرام نژاد در مجموعه دفاعيات خود در دادگاه انقلاب شهرستان بابل خطاب به قاضی باقريان گفت: « توهين به برادر جانبازم، بنده و خانواده ام از سوی مقامات امنيتی ، ايجاد رعب و هراس بنده مبنی بر بازداشت همسرم ، تهديد به اعدام از سوی مقامات زندان متی کلای بابل، نگهداری در سلول انفرادی ۵/۱ در ۲ بدون کوچکترين امکانات، سهل انگاری در دادن داروهای قلبی ، همجواری در کنار سلول کسی که مبتلا به بيماری ايدز بود و وادار نمودن برای عبور پا برهنه از روی خونهای که به واسطه خود زنی آن شخص در کف سلول ريخته بود، عريان کردن بدن به بهانه بازرسی در حالی که ماموری در دستش دوربين عکاسی بود. وی در جواب اعتراض مکرر و امتنای من، وقيحانه و با خنده می گفت : ” ميترسی” ضرب و شتم بسيار شديد و غير انسانی توسط مامور زندان متی کلا در جواب درخواست ملاقاتم با پزشک ٬ بگونه ای که تا مدتها آثارش روی بدنم قابل مشاهده بود – بستن دست و پايم با زنجير به هم برای مدت طولانی در زندان متی کلا از مصداق های بارز شکنجه بنده در دورا ن بازداشت بوده است.» اين هنرمند حامی جنبش سبز در ادامه دفاعيات خود گفته است : « بنده پس از حوادث عاشورا که منجر به کشته شدن تعدادی از هموطنان عزيزمان گرديد و پس از ديدن تصاوير تکان دهنده و جانسوزش ٬ احساس وظيفه کردم که ضمن محکوم کردن اين عمل غير انسانی رسالت هنری ام را به بجای آورم ٬ لذا دست به انتشار ترانه و آهنگی زدم که به ” علی برخيز” معروف گرديد. محتوای اين آهنگ اشاره دارد به سو استفاده عده ای دغل باز از نام خدا و قرآن و ائمه برای رسيدن به مقاصدی شيطانی و استمداد خواستم از ائمه برای برچيدن و خشکاندن ريشه های دروغ و نيرنگ و ريا. عجبا که امروز گويا توسل به دين و ايمان نيز در کشور ما جرم محسوب می شود !” من رئيس جمهور را به رسميت نمی شناسم. آيا اين جرم است؟ » آرام نژاد در ادامه گفته است: « بايد روشن شود که نقش قانون اساسی ما چيست ؟ قانون به من اجازه انتقاد می دهد ، قانون به من اجازه تجمع بدون حمل سلاح ميدهد ، قانون به من آزادی بيان و عقيده می دهد و من به بواسطه همين قانون که پدران ما به آن رای داده اند آزادم که نسبت به سرنوشت کشورم و ملتم بی تفاوت نباشم. متاسفانه در گزارش اداره اطلاعات امده است که شعری توهين آميز خطاب به معاويه در وبلاگ قرار داده ام ! آيا وزارت اطلاعات تبديل به وکيل مدافع معاويه و يزيد گرديده است؟” آريا آرام نژاد در پايان دفاعياتش خطاب به قاضی باقريان گفت: « نگرانی بنده امروز از قضاوت شماست ! زيرا بازجوهايم قاطعانه گفتند که شما مهره آنها می باشيد و هر آنچه آنها بخواهند شما اجرا می کنيد ! اميدوارم که خداوند به شما حقيقت را آشکار نمايد تا خدايی ناکرده در دنيای ديگر مجبور به پاسخگويی آنچه ديگران از شما خواسته اند، نشويد.»