نگاهی به زندگانی حضرت خدیجه کبری (س)

نگاهی به زندگانی حضرت خدیجه كبری (س) شهرری - حضرت خدیجه 15 سال قبل از عام الفیل و 68 سال قبل از هجرت نبوی در شهر مكه دیده به جهان گشود و پس از 65 سال زندگی با شرافت و فضیلت سرانجام در تاریخ دهم رمضان سال دهم بعثت و سه سال قبل از هجرت رسول خدا (ص) به مدینه به لقاءالله پیوست.

نام او خدیجه و كنیه اش 'ام هند' نام پدرش ' خویلد ابن اسد' ونام مادرش ' فاطمه دختر زائدة بن الاصم است.

پدر و مادر خدیجه با چند واسطه به' لویّ بن غالب' می رسد كه جدّ اعلای پیامبر خداست و مادر مادر خدیجه 'هاله' دختر عبدمناف از اجداد پیامبر اسلام است؛ بنابراین خدیجه هم از طرف پدر و هم از سوی مادرش با پیامبر اسلام هم نسب می باشد.

چنانچه در تاریخ اسلام آمده در سال دهم بعثت دو حادثه دردناك و جانسوز بر پیغمبر اكرم (ص)وارد گشت، آن دو امر یكی رحلت جانسوز ابوطالب بود كه در 26 رجب سال دهم بعثت و یا هفتم رمضان، همان سال واقع شد، و دیگری وفات یار فداكار آن حضرت، خدیجه كبری(س) بود كه در دهم رمضان همان سال اتفاق افتاد.

حضرت خدیجه (س) شخصیتی‌ بزرگواری است كه 25 سال در بحرانی ترین دوران صدر اسلام در كنار پیامبر بود، ایشان بانویی بسیار شریف، ثروتمند با آبرو و احترام و عزت در جامعه عرب جاهلی بوده و درعصرجاهلیت كه وجود زن پاكدامن بسیار كم بود و بسیاری از زنان به انحراف های عصر جاهلی آلوده بودند، حضرت خدیجه به خاطر قداست و پاكی در همه ابعاد به عنوان ' طاهره' (پاك سرشت وپاك روش )خوانده می شد.

شخصیت خدیجه در همان عصر آن چنان چشمگیر و مورد احترام خاص و عام بود كه او را با عنوان 'سیده نسوان' (سرور زنان) می خواندند.

بنا به آنچه كه در تاریخ ذكر شده؛‌ ‌از زمانی كه ایشان متوجه شخصیت پیامبر اكرم می شوند شیفته این وجود مبارك می شوند كه این خود نشانه باز و روشن بودن قلب و ضمیر حضرت خدیجه (س) است كه جذب رسول‌الله می‌شود.

شیفتگی ایشان به پیامبر (ص) به خاطر گرایش به حق و حق پرستی بوده و ایشان در میان زنان، اولین كسی است كه در آن جامعه جهل و تاریكی و ظلالت كه فقط بت پرستی حاكم بود و دین حق چندان موقعیتی نداشت اسلام را می پذیرد و به پیامبر اكرم (ص) ایمان می آورد و از حضرت حمایت می كند و از دین جدیدی كه در آن جامعه تاریك پشتوانه ای نداشت كاملاً حمایت می كند و سرمایه هایش را در این راه خرج می كند.

پیامبر(ص) می‌فرمایند: 'خدیجه اولین زنی بود كه به من ایمان آورد و در زمانی كه همه مرا ترك كردند او مرا یاری كرد' و باز پیامبر(ص) می فرمایند كه: 'خداوند از هیچ زنی به من فرزند نداد و فقط از خدیجه به من فرزند داد'

پیامبر(ص) در حدیث دیگری در مورد حضرت خدیجه فرمودند كه 'چهار نفر از زنان هستند كه بهترین زنان بهشت هستند ؛ حضرت خدیجه، حضرت فاطمه، حضرت مریم و آسیه زن فرعون'.

در تاریخ اسلام در خصوص ماجرای ازدواج حضرت خدیجه با حضرت محمد (ص ) اینطور آمده كه امانت داری، راست گویی و ویژگی های الهی محمد(ص) كه زبانزد همه مكّیان شده بود حضرت خدیجه (س) كه در آن زمان ثروتش را در تجارت به كار انداخته بود بر این داشت كه به پیشنهاد ابوطالب، محمد(ص) را با كاروان تجاری به شام بفرستد و در این سفر، 'مَیْسَره' غلام خدیجه نیز حضرت محمد (ص ) را همراهی كرد و پس از بازگشت پر سود كاروان به مكه، حضرت خدیجه كه بوسیله قرابت فامیلی با رسول خدا از یك طرف و ملاحظه اخلاق حمیده او در بازرگانی ازطرف دیگر و شنیدن اخبار رسالت از علمای یهود و نصاری دلباخته معنوی پیامبر شده بود؛ كنیزش نفیسه و به قولی خواهرش را به سراغ پیامبر فرستاد و پیشنهاد ازدواج به ایشان داد و محمد (ص ) با مشورت عموهایش قبول كرد و به این ترتیب، خطبه عقد محمد (ص ) و خدیجه (س ) توسط حضرت ابوطالب جاری شد و خدیجه به این طریق زندگی مشترك خود را با آن حضرت شروع كرد.

از جمله كرامات حضرت خدیجه (س) پذیرش ولایت امیرالمومنین علی(ع) است؛ اگرچه واقعه غدیر خم و آیه مربوط به مسئله ولایت امیرالمؤمنین در سالهای آخر رسالت پیامبر اكرم (ص) نازل شده و حضرت خدیجه چند سال قبل از هجرت از دنیا رفتند اما پیامبر اكرم در زمان حیات حضرت خدیجه مساله ولایت امیرالمؤمنین را ، چنانكه نقلها روایت می كنند؛ به ایشان گوشزد می كنند و ایشان ولایت امیرالمؤمنین را می پذیرند و با ولایت امیرالمؤمنین از این دنیا می روند كما اینكه هنوز مكلف به این پذیرش نبودند اما از آنجایی كه حضرت مطیع پیامبر (ص) و مطیع رهبرشان بودند و هر دستور پیامبر(ص) را قبول می كردند، مسئله ولایت را هم كه هنوز در موردش آیه نیامده بود پذیرفتند.

همچنین در گزارشهای تاریخی آمده كه وقتی حضرت خدیجه - چند روز بعد از ابوطالب - از دنیا می روند برای پیامبر واقعاً مصیبت و سختی بزرگی بود تا حدی كه آن سال را 'عام الحزن' یعنی سال اندوه نامیدند زیرا پیامبر حامی و پشتیبان خود را از دست دادند.

در كتاب 'الخصائص الفاطمیه' نقل شده: طبق روایت مشهور هنگامی كه حضرت خدیجه (س) رحلت كرد، فرشتگان رحمت از جانب خداوند كفن مخصوصی برای خدیجه نزد رسول خدا آوردند

و پیامبر اكرم(ص)، پیكر مطهر حضرت خدیجه را با آن كفن پوشانید سپس جنازه او را با همراهان به سوی قبرستان معلی بردند تا در كنار مادرش حضرت آمنه به خاك بسپارند و درآنجا قبری برای حضرت خدیجه آماده كردند، رسول خدا درمیان آن قبر رفت و خوابید ، سپس بیرون آمد و آن گوهر پاك را در آنجا به خاك سپرد.

1194/699

انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا) / کد خبر 80253560