ایرانیان‌باستان چه‌ جواهری‌ را‌ بیشتر می‌پسندیدند؟ (+عکس)

مهر - جواهرسازی صنعتی بود که 5هزار سال قبل ایرانی های باستان به آن علاقه داشتند و به عنوان یک شغل پرطرفدار سراغش می رفتند. وقتی هنوز دوره تمدن برنز بود و ساکنان شهر سوخته، از متمدن ترین مردمان جهان به شمار می رفتند.

باستان شناسان در کاوش شهر سوخته مهره هاي زیادی را پیدا کردند که از سنگ هاي لاجورد، عقيق، مرمر، فيروزه و ديگر سنگ هاي گرانبها و نيمه گرانبها ساخته شده بودند. سنگ هایی که تعداد زیادی از آنها از گورستان شهر به دست آمد و نشان داد که ایرانیان باستان در 5هزار سال قبل به جواهرسازی علاقه داشته اند. صنعتگران  این شهر از طلا و سنگ هاي گرانبها مهره هاي بسيار ظريف و شکيلي مي ساختند که استفاده تزييني داشت.

سيد منصور سيد سجادي سرپرست گروه باستان شناسي شهر سوخته در گفتگو با خبرنگار مهر در زاهدان می گوید: «مطالعه و آزمايش هاي انجام شده بر روي آثار به دست آمده از کاوش هاي شهر سوخته به شناسايي مشاغل گوناگون رايج در اين شهر چون دامداري، کشاورزي، معماري، مديريت، صيادي و شکار، سفالگري، فلزکاري، سنگ تراشي، تجارت و پزشکي کمک کرده است. اما يکي از مشاغل ساکنان شهر سوخته در دوران رونق و شکوفايي، مهره سازي و جواهر سازي بوده و مردم اين شهر چون جوامع ديگر به زيبايي و آراستگي ظاهر و باطن توجه داشته اند.»

او ادامه می دهد: «مهره سازان شهر سوخته، آماده سازي و ساختن انواع مهره ها از موادي مثل چوب، استخوان، گل، سفال، سنگ و فلز براي مراسم تدفين را برعهده داشته اند.»

به گفته سید سجادی، غنا و تنوع مواد باستاني و فرهنگي در شهر سوخته نسبت به بسياري از شهرهاي باستاني فلات ايران و سرزمين هاي همجوار بيشتر است و سلسله تپه هاي وسيع و کم ارتفاع محوطه تاريخي شهر سوخته واقع در 56 کيلومتري جنوب شهرستان زابل براي بسياري از باستان شناسان و علاقه مندان به تاريخ کهن جهان جذاب و ديدني است.