نامه ۴۶۶ تن از فعالان سیاسی و مدنی به رئیس جمهور آمریکا در حمایت از نامه زندانیان سیاسی ایران

نامه ۴۶۶ تن از فعالان سياسی و مدنی به رئيس جمهور آمريکا در حمايت از نامه زندانيان سياسی ايران »
» نسخه قابل چاپ
» ارسال به بالاترین
» ارسال به فیس بوک »

آقای رييس جمهور
ما، جمعی از فعالان سياسی و حقوق بشر، اساتيد دانشگاه و دانشجويان ايرانی، بر آن شديم تا به وسيله اين نامه، حمايت خود را از نامه پنجاه و پنج زندانی سياسی ايرانی به شما اعلام نماييم.
پنجاه و پنج زندانی سياسی که پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ در زندان به سر می برند، در نامه خود با بر شمردن آثار نگران کننده تحريم‌ها، از شما دعوت کردند تا از فرصت به دست آمده برای حل مشکلات ميان ايران و آمريکا استفاده کنيد. ما امضا کنندگان اين نامه، با اعلام پشتيبانی خود از خواسته زندانيان سياسی، اعلام می‌کنيم رفع تحريم ها و تلاش برای تنش زدايی از سوی همه طرفين، خواسته اکثريت مردم ايران و جزء دغدغه های اصلی آنهاست.
نويسندگان آن نامه را طيف متنوعی از زندانيان سياسی از اقشار مختلف تشکيل ميدهند که بخش بزرگی از دموکراسی خواهان ايرانی را نمايندگی کرده و به بهترين شکل خواست مردم ايران را بازتاب داده اند. نويسندگان آن نامه به درستی گفته اند که: "اينک تحريم ها به مجازات دسته جمعی مردم ايران بدل شده است". از نگاه مردم ايران، تحريم ها نه تنها وجاهت و مشروعيتی ندارند، بلکه عاملی مهم در بوجود آمدن وضعيت معيشتی فعلی آنها هستند. مردم ايران خود را قربانی تنش ها ميان دو دولت ايران و آمريکا می دانند.

آقای رييس جمهور
تحريم های اقتصادی، به ويژه تحريم های يک جانبه دولت آمريکا حيات مردم ايران را به گروگان گرفته اند. کاهش چشم گير درآمدهای نفتی، نابود شدن بخش بزرگی از صنايع، افزايش سرسام آور قيمت ها و کاهش شديد اشتغال همگی در اثر سوء تدبير دولت ايران و تحريم های کمر شکن حاصل شده است. وضعيت دسترسی به دارو به طور خاص معضلی اساسی و دغدغه‌ای جدی برای مردم است. عليرغم آنکه دارو جزء موارد تحريم ها نبوده، به دليل خودداری بانک ها از انجام نقل و انتقالات مالی، قيمت دارو به طرز سرسام آوری افزايش يافته و بسياری از داروهای حياتی در بازار ايران ناياب شده اند.
در حالی هدف تحريم ها تغيير برنامه اتمی ايران اعلام شده که گستردگی و شدت تحريم ها با هدف آن نسبتی ندارند. با اين حال در هشت سال گذشته برنامه هسته ايران متوقف نشده و تنها امکان معيشت مردم عادی است که به محاق رفته است. بنابراين مردم ايران به اين باور رسيده اند که تحريم کنندگان دغدغه ای از بابت حقوق انسانی آنها ندارند و برای وادار کردن جمهوری اسلامی به پذيرش خواسته های خود، مردم ايران را هدف گرفته اند.
تجربه شکست خورده محاصره اقتصادی عراق، نتيجه ای جز مرگ يک ميليون انسان بی گناه، فروپاشی جامعه عراق، رشد بنيادگرايی و تحکيم استبداد صدام حسين دربر نداشت. به زعم ما، تلاش های مدنی تحول خواهان ايرانی تنها امکان تحقق دموکراسی در کشور ماست چه آنکه ايستادگی های دموکراسی خواهان و رهبران آنها باعث به حاشيه رانده شدن تندروها و پيروزی دولتی اعتدال گرا در انتخابات اخير شد. ما عميقا نگرايم تکرار تجربه عراق اين تنها امکان مسالمت آميز تغييرات دموکراتيک در کشور ما را از بين ببرد. ما اطمينان داريم تحريم های اقتصادی جامعه مدنی ايران را تضعيف کرده و به تقويت مواضع تماميت خواهان می انجامد.

آقای رييس جمهور
در انتخابات اخير ايران، رييس جمهور منتخب با شعار تغيير سياست های دولت گذشته و تدبير در سياست خارجی توانست رای اکثريت مردم ايران را کسب نمايد. حسن روحانی در ميان مردم ايران به تعامل با جهان شهره است. بنابراين انتخاب او از سوی مردم به خوبی نشان از تمايل همگانی برای برقراری ارتباطات سازنده و دوستانه با جامعه جهانی دارد. اراده جدی رييس جمهور منتخب و نظر قاطبه مردم ايران برای برداشتن گام های عملی به سوی تنش زدايی، فرصتی بی مانند برای حل و فصل مساله هسته ای فراهم کرده است. به نظر می رسد در صورت همراهی دولت شما و ساير کشورهای غربی، امکان رفع اختلافات موجود ميسر باشد.
در اين شرايط و درست چهار روز پيش از شروع به کار قانونی رييس جمهور منتخب ايران، کنگره آمريکا جديدترين و شديدترين تحريم های خود را بر عليه مردم ما به تصويب رسانده است. بر خلاف ديد مثبت مردم ايران به انتخابات اخير و پيام های تبريک کشورهای دنيا به دولت منتخب مردم ايران، اين پيام کنگره آمريکا خصمانه و از موضعی ستيزه جويانه بود. اين اقدام به مردم ايران اين پيام را می رساند که دولت آمريکا علاقه ای به رفع اختلافات ندارد. يادآوری می نماييم که در زمان رياست جمهوری محمد خاتمی، دولت ايران داوطلبانه اقدام به تعليق فعاليت های غنی سازی خود نمود اما دولت جرج بوش نه تنها تن به توافق نداد، که ايران را يکی از محورهای شرارت ناميد. ما معتقديم تغيير رويکرد حکومت جمهوری اسلامی به مذاکرات هسته ای و بی اعتمادی به غرب، ناشی از عدم موفقيت دولت اصلاح طلب در دستيابی به يک توافق جامع با کشورهای غربی بود. نگرانی ما از اين بابت است که فشارهای کنگره بر دولت شما، آثار سوئی بر مذاکرات آينده هسته ای بر جای بگذارد و شکست مذاکرات، به بلندتر شدن صدای تندروها در هر دو طرف کمک برساند. از شما دعوت می کنيم تا با ممانعت از تکرار حوادث آن دوران به گشودن مسيری جديد در حل مسائل ميان دو طرف اقدام نماييد.

آقای رييس جمهور
ما بر اين اميد هستيم که دولت جديد ايران با اتخاذ سياست‌هايی معقول و با اولويت قرار دادن منافع ملی، به سوی توافق در مذاکرات هسته ای گام بردارد. فعالان سياسی و مدنی ايرانی از هر گونه اقدام دولت روحانی در عادی سازی روابط با جامعه جهانی حمايت می کنند و اين خواسته را مصرانه از دولت جديد مطالبه می نمايند.
ايرانيان در انتخابات رياست جمهوری گذشته پيام روشنی به رهبران ايران و کشورهای طرف مذاکره ايران دادند، خواست آنها رفع تنش های فی ما بين بود. مردم ايران در شرايطی بسيار سخت، چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سياسی، رييس جمهوری را انتخاب کرده اند که قول تغيير داده بود. اکنون اين بر عهده شما و ساير زمامداران کشورهای تحريم کننده است که پيام مردم را بشنويد.
در شرايط فعلی رسيدن به يک راه حل که هم متضمن شفافيت کامل برنامه هسته ای ايران، و هم شامل رفع تحريم های اقتصادی باشد، ممکن و در دسترس است. در طول سی سال گذشته، عدم ارتباط رسمی ميان ايران و آمريکا امکان هر گونه توافق بر سر مسايل مورد مناقشه را سلب کرده است. اولين گام در بهبود اين رابطه اعتماد سازی متقابل است و توقف تشديد تحريم های کمرشکن، می تواند روشن ترين گام امريکا در اين راستا باشد. تا زمينه برای آغاز گفتگو با دولت جديد و برداشتن گام های متقابل از سوی ايران فراهم گردد.

۱. آبتين غفاری (هنرمند، فعال سياسی)
۲. آذر بهاری (فعال سياسی)
۳. آرش آزرمی (فعال مدنی)
۴. آرش حسينی پژوه (روزنامه نگار و دانشجو)
۵. آرش رئيسی (فعال سياسی)
۶. آرش رئيسی نژاد ( دانشجوی دکترای علوم سياسی دانشگاه ايالتی فلوريدا)
۷. آرنگ کشاورزيان ( استاد مطالعات خاورميانه و مطالعات اسلامی، دانشگاه نيويورک)
۸. آزاده اسدی (فعال مدنی)
۹. آزاده خسروشاهی (فعال مدنی)
۱۰. آزاده طباطبايی (فعال مدنی)
۱۱. آزاده کيان (استاد و رييس مرکز تحقيقات جنسيتی دانشگاه پاريس)
۱۲. آزيتا اسکندريون (فعال سياسی)
۱۳. آسيه امينی (روزنامه نگار)
۱۴. آصف بيات ( استاد جامعه‌شناسی و مطالعات خاورميانه، دانشگاه ايلينويز)
۱۵. آنا اديب کيا (فعال مدنی)
۱۶. آيدا ابروفراخ (فعال حقوق زنان)
۱۷. آيلين اسدی نژاد (فعال دانشجويی)
۱۸. ابراهيم صفری (فعال سياسی )
۱۹. ابراهيم مهتری (فعال حقوق بشر)
۲۰. ابراهيم نبوی (نويسنده و طنز پرداز)
۲۱. ابوالفضل جعفرپور (فعال سياسی (عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی ايران شاخه يزد))
۲۲. ابوالفضل رحيمی نژاد (فعال سياسی)
۲۳. احد فاضلی (فعال مدنی)
۲۴. احسان ابراهيمی محتشم (فعال سياسی)
۲۵. احسان امينی (دانشجو)
۲۶. احسان جليليان (مدنی)
۲۷. احسان رمضانيان (فعال سياسی ليبرال)
۲۸. احسان مجتهدی (دانشجو)
۲۹. احسان منصوری (فعال سياسی)
۳۰. احسان نوربخش (دانشجو)
۳۱. احسان يزدی (فعال مدنی)
۳۲. احمد توکلی (دانشجوی دکترای الکترونيک)
۳۳. احمد جلالی فراهانی (روزنامه نگار)
۳۴. احمد شاکری (فعال سياسی جمهوريخواه)
۳۵. احمد صدری ( استاد جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی، کالج لِيک فارِست)
۳۶. احمد قديانی (فعال دانشجويی)
۳۷. احمد نقيب زاده ( استاد علوم سياسی، دانشگاه تهران)
۳۸. احمد نوری (فعال سياسی )
۳۹. ادريس صالحی گل سفيدی (فعال دانشجويی)
۴۰. اردوان اصحابی (فعال سياسی)
۴۱. ارژنگ عليپور (فعال دانشجويی)
۴۲. ارش خان دل (فعال سياسی دانشجويی)
۴۳. ارمغان عبيری (دانشجوی دکترای حقوق بين الملل)
۴۴. اسماعيل ختائی (فعال سياسی، عضو اتحاد جمهوری خواهان)
۴۵. اسماعيل زر گريان (فعال سياسی)
۴۶. اسيه باکری (فعال مدنی)
۴۷. اﺷﻜﺎﻥ ﻣﺠﻠلی (فعال سياسی)
۴۸. اشکان ايمان خان (دانشجوی مديريت/ نيوساوت ولز استراليا)
۴۹. اشکان جيهوری (مترجم)
۵۰. اشکان رضوی (کارشناس مسائل سياسی، عضو جبهه ملی ايران)
۵۱. اعظم السادات فاطمی (فعال مدنی)
۵۲. اکبر دوستدار (فعال سياسی جمهوريخواه)
۵۳. اکرم خيرخواه (فعال مدنی )
۵۴. البرز زمانی (فعال سياسی )
۵۵. الکس شمس (فعال سياسی)
۵۶. الناز کيان (فعال سياسی)
۵۷. الهه رستمی (استاد دانشگاه سواس، لندن)
۵۸. اﻟﻬﻪ ﻣﺠﺮﺩی (عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت)
۵۹. الياس خلج (فيزيکدان)
۶۰. اﻣﻴﺮ ﺁﺭﻳﺎﺯﻧﺪ (فعال مدنی)
۶۱. امير خالقی (فعال جنبش زنان)
۶۲. امير رشيدی (فعال سياسی)
۶۳. امير اعتدالی‌ (فعال سياسی جمهوريخواه)
۶۴. امير اميرقلی (فعال چپ )
۶۵. امير راهی (تحليلگر سياسی)
۶۶. امير رضايی (فعال سياسی)
۶۷. امير سراجی (کنشگر اجتماعی)
۶۸. امين بزرگيان (نويسنده)
۶۹. اوختای حسينی (فعال مدنی)
۷۰. ايرج باقرزاده (فعال سياسی)
۷۱. ايرج واحدی پور (فعال سياسی)
۷۲. ايوب جعفری (فعالی مدنی)
۷۳. بابک احمدی (نويسنده و مترجم)
۷۴. بابک دربيکی (فعال سياسی)
۷۵. بابک زمانيان (فعال سياسی)
۷۶. باقر احمدی (فعال حقوق بشر)
۷۷. بلال مرادويسی (مسئول ادوار شعبه کرمانشاه)
۷۸. بنفشه مدنی‌نژاد (استاد دانشگاه، دانشگاه ساوث وسترن)
۷۹. بهار سعادت (فعال سياسی)
۸۰. بهار کريمی-کربلايی (پرستار، مدرس، فعال مدنی)
۸۱. بهداد بردبار (پژوهشگر)
۸۲. بهرام اسماعيل بيگی (فعال سياسی)
۸۳. بهرام عباسی (فعال مدنی)
۸۴. بهروز ذاکری (دانشجو)
۸۵. ﺑﻬﺮﻭﺯ ﺷﺎﻫﺮﺥ ﻧﻴﺎ (فعال سياسی)
۸۶. بهروز فتح‌علی (فعال سياسی)
۸۷. بهروز کاظمی (روزنامه نگار)
۸۸. بهزاد باقری (فعال سياسی)
۸۹. بهمن عليزاده (فعال سياسی جمهوريخواه)
۹۰. بهمن ملک (فعال سياسی جمهوريخواه)
۹۱. بهنام نيکزاد (فعال دانشجويی)
۹۲. بيتا موستوفی (وکيل و فعال اجتماعی)
۹۳. بيژن خواجه پور خويی (تحليل گر اقتصادی)
۹۴. بيژن صف سری (روزنامه نگار)
۹۵. ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺳﺮﻣﺪﻱ (فعال زنان)
۹۶. پرستو فخاريان (دانشجو - روزنامه نگار)
۹۷. ﭘﺮﺳﺘﻮ ﻣﺘﻴﻦ ﺯاﺩﻩ (فعال سياسی)
۹۸. پروين کهزادی (فعال حقوق بشر و سياسی)
۹۹. پرويز شهپر (فعال سياسی)
۱۰۰. پروين بختيارنژاد (روزنامه نگار - فعال جنبش زنان)
۱۰۱. پريسا کاکائی (حقوق کودکان/حقوق زنان )
۱۰۲. پونه معقول (پژوهشگر اجتماعی)
۱۰۳. ﭘﻮﻳﺎ ﻗلی ﭘﻮﺭ (فعال سياسی)
۱۰۴. پويان چيتگرزاده (فعال اجتماعی)
۱۰۵. پويان فخرايی (روزنامه نگار و فعال سياسی)
۱۰۶. پويش عزيز الدين (فعال اجتماعی)
۱۰۷. پيام اولادعظيمی (فعال دانشجويی)
۱۰۸. پيمان ملاز (فعال سياسی)
۱۰۹. تارا سپهری‌فر (فعال حقوق بشر)
۱۱۰. تايماز عظيمی (دانشجويدکترای فلسفه، دانشگاه ادينبرگ)
۱۱۱. تقی رحمانی (فعال سياسی ملی مذهبی)
۱۱۲. تيرداد بنکدار (فعال سياسی)
۱۱۳. جاويد فخريان (فعال سياسی)
۱۱۴. جعفر قديم خانی (فعال مدنی)
۱۱۵. جلال خرمن بيز (فعال مدنی)
۱۱۶. ﺟﻼﻝ ﻣﺤﻤﺪﻟﻮ (فعال سياسی)
۱۱۷. جليل محمديان (فعال مدنی)
۱۱۸. جواد دردکشان (فعال سياسی)
۱۱۹. جواد عليخانی (فعال سياسی)
۱۲۰. حامد ابراهيمی نژاد (خبرنگار)
۱۲۱. حامد حقيقت نيا (دانشجو / فعال سياسی)
۱۲۲. حامد رهبری (پزشک)
۱۲۳. حامد سياسی راد (فعال دانشجويی)
۱۲۴. حامد شجاعی (فعال دانشجويی)
۱۲۵. حامد صرافپور (فعال حقوق بشر)
۱۲۶. حامد ورمزيار (فعال دانشجويی)
۱۲۷. ﺣﺒﻴﺒﻪ ﮔﻠﺮﺥ (فعال سياسی)
۱۲۸. حجت نظری (فعال سياسی)
۱۲۹. حجت‌الله مرادی (روزنامه نگار)
۱۳۰. حسن امينی (فعال دانشجويی)
۱۳۱. حسن فرشتيان (حقوقدان و پژوهشگر علوم دينی)
۱۳۲. حسن هادوی (فعال سياسی)
۱۳۳. حسن يوسفی اشکوری (پژوهشگر علوم دينی و روزنامه نگار)
۱۳۴. حسن يونسی (فعال سياسی)
۱۳۵. ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻆﻔﺮی (فعال سياسی)
۱۳۶. ﺣﺴﻴﻦ ﻧﻮﺭانی ﻧﮋاﺩ (روزنامه‌نگار و فعال سياسی)
۱۳۷. حسين جاودانی (فعال دانشجويی)
۱۳۸. حسين رئيسی (فعال حقوق بشر)
۱۳۹. حسين رسولی (فعال دانشجويی)
۱۴۰. حسين طيب (فعال سياسی)
۱۴۱. حسين غلامی (فعال مدنی)
۱۴۲. حسين کمالی (استاد مطالعات خاورميانه، کالج برنارد، دانشگاه کلمبيا)
۱۴۳. حسين موسوی (فعال اجتماعی)
۱۴۴. حسين نقاشی (فعال سياسی)
۱۴۵. حسين يزدی (فعال سياسی)
۱۴۶. حمزه غالبی (دانشجو)
۱۴۷. حميد دباشی (استاد مطالعات ايران و ادبيات تطبيقی، دانشگاه کلمبيا)
۱۴۸. حميد هداوند (فعال سياسی)
۱۴۹. حميدرضا (ماهان) محمدی (فعال سياسی)
۱۵۰. حنيف مزروعی (روزنامه نگار)
۱۵۱. داريوش محمدپور (پژوهشگر علوم سياسی)
۱۵۲. داريوش وثوقی (فعال سياسی جمهوريخواه)
۱۵۳. داود دشتبانی (فعال سياسی و روزنامه نگار)
۱۵۴. ﺩاﻭﻭﺩ ﺭﻭﺷنی (فعال سياسی)
۱۵۵. داوود مرادی گراوند (پژوهشگر)
۱۵۶. درسا سبحانی (فعال در حيطه حق تحصيل)
۱۵۷. دنيا اکبری (فعال مدنی)
۱۵۸. راحيل عادلی (فعال دانشجويی)
۱۵۹. رادين صالحی (فعال مدنی)
۱۶۰. راز توکيلی (دانشجو)
۱۶۱. رامتين غفاری (فعال سياسی)
۱۶۲. رامين جهانبگلو (استاد فلسفه دانشگاه يورک)
۱۶۳. رامين کريميان (پژوهشگر علوم اجتماعی)
۱۶۴. رجبعلی مزروعی (نماينده سابق مجلس ششم شورای اسلامی)
۱۶۵. رشيد اسماعيلی (پژوهشگر و فعال سياسی)
۱۶۶. رضا باوفا (فعال سياسی)
۱۶۷. رضا جعفريان (فعال سياسی-مدنی)
۱۶۸. رضا جوشنی (فعال سياسی جمهوری خواه)
۱۶۹. رضا حاجی (فعال ملی مذهبی)
۱۷۰. رضا حاجی‌حسينی (روزنامه‌نگار)
۱۷۱. رضا رفيعی (روزنامه نگار)
۱۷۲. رضا عليجانی (پژوهشگر و فعال سياسی)
۱۷۳. رضا فانی يزدی (فعال سياسی)
۱۷۴. رضا کريمی (فعال سياسی)
۱۷۵. رضا مير (فعال سياسی)
۱۷۶. رهام افغانی‌خراسکانی (محقق دانشگاهی)
۱۷۷. روح الله رحيم پور (فعال مدنی )
۱۷۸. روح‌الله شهسوار (وبلاگ‌نويس/ عضو شاخه‌ی دانشجويان جبهه‌ی مشارکت ايران اسلامی)
۱۷۹. روزبه کريمی (روزنامه نگار)
۱۸۰. روزبهان اميری (فعال سياسی)
۱۸۱. روژين محمدی (فعال زنان)
۱۸۲. رويا بلوری (فعال زنان)
۱۸۳. ريحانه طباطبايی (فعال سياسی)
۱۸۴. زهرا مظفری ( فعال دانشجويی)
۱۸۵. زهره شاکری (فعال سياسی)
۱۸۶. زيبا ميرحسينی (استاد دانشگاه، دانشگاه سواس)
۱۸۷. زينت اسماييل زاده (فعال حقوق بشر)
۱۸۸. ساجده عرب سرخی (فعال مدنی)
۱۸۹. ﺳﺎﺟﺪﻩ ﻛﻴﺎﻧﻮﺵ ﺭاﺩ (فعال سياسی)
۱۹۰. سارا به فروتن (فعال دانشجويی)
۱۹۱. ﺳﺎﺭﻧﮓ ﺣﺴﻦ ﭘﻮﺭ (فعال سياسی)
۱۹۲. سپيده کلانتريان (حقوقدان)
۱۹۳. سپيده رجايی راد (دانشجو و فعال زنان)
۱۹۴. سردار انصاری (فعال سياسی)
۱۹۵. سروش دباغ (استاد مدعو دانشگاه تورنتو، دپارتمان مطالعات تاريخی)
۱۹۶. ﺳﻌﻴﺪﻩ اﺳﻼﻣﻴﻪ (ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ)
۱۹۷. ﺳﻌﻴﺪﻩ ﻛﺮﺩی‌ﻧﮋاﺩ (فعال سياسی)
۱۹۸. سعيد آگنجی (فعال سياسی)
۱۹۹. سعيد پورحيدر (روزنامه نگار)