بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید به مناسبت روز کارگر و معلم

بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید به مناسبت روز کارگر و معلم »
» نسخه قابل چاپ
» ارسال به بالاترین
» ارسال به فیس بوک »

شورای هماهنگی راه سبز امید در بیانیه ای با تبریک روز معلم و کارگر نوشته اند: مردم ما می‌دانند و حاکمان ما هم باید باور کنند که امنیت ملی تنها با تکیه به نیروی نظامی و امنیتی فراهم نمی‌آید بلکه قبل هر چیز با همبستگی اقشار مختلف ملت و دلگرمی آنان به آینده شکل می‌گیرد. این همبستگی و این امید مستلزم توجه ویژه به معیشت اقتصادی و منزلت اجتماعی اقشار زیر فشار و محروم جامعه به‌خصوص کارگران و معلمان است.

متن این بیانیه که نسخه ای از آن در اختیار خبرنامه گویا قرار گرفته به شرح زیر است:

به‌نام خدا

روز کارگر و روز معلم بر همه کارگران و معلمان سرافراز ایران زمین مبارک باد.

هم‌زمانی روز جهانی کارگر و روز معلم در ایران اتفاقی خجسته و نماد همبستگی سرنوشت دو قشری است که تولیدکنندگان ثروت و علم و فضلیت و اخلاق در کشور هستند و فعالیت‌ها و جهت‌گیریهای آنها از مولفه‌های بنیادین اقتدار ملی است.

در شرایطی این دو روز مهم را گرامی می‌داریم که کشور همچنان گرفتار بحران‌های عمیق و وسیع اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ناشی از هشت سال حکومت خودکامگی و بی‌تدبیری است. بحران‌ها و مشکلاتی که انعکاس اثرات منفی هر یک از آنها بر کیفیت زندگی و معیشت این دو قشر و البته اکثریت مردم ایران روشن است. درحالی‌که فساد در کشور ساختاری شده، امسال با استقرار دولت برخاسته از رای اکثریت ایرانیان، گوشه‌هایی از ابعاد وسیع فساد و ویرانی بر جای مانده از دولت پیشین، آشکار شده است. دولتی که برخی ادعا می‌کردند پاک‌ترین و کاری‌ترین دولت تاریخ ایران است.

کارگران و معلمان ـ در کنار دیگر اقشار مزدبگیر و کم‌درآمد ـ بهتر از گذشته درک کرده‌اند که چرا مشکلات معیشتی و روزمره‌ی آنها با مسائل کلان کشور در ارتباط مستقیم است. آنان به‌وضوح می‌بینند که چگونه محدود کردن آزادی‌ها و بستن دهان‌ها، شکستن قلم‌ها، توقیف مطبوعات مستقل، تقلب در انتخابات، انحصار صدا و سیما، پر کردن زندانها از معلمان و کارگران و دانشجویان و اساتید شریف و روزنامه‌نگاران، و استیلای اقتصاد صدقه‌ای و سوء مدیریت، اجازه می‌دهد در تاریک‌خانه‌های حکومتی ۸۰۰میلیارد دلار درآمد کشور دود شود و کسی هم پاسخگو نباشد؛ چگونه فساد تبدیل به غده‌ای سرطانی شود و در تمام شئونات کشور رسوخ کند و ساختارین شود. در‌حالی‌که درآمد بی‌سابقه نفتی می‌توانست موجب جهش اقتصادی کشور و ارتقاء سطح زندگی و تضمین آینده فرزندان ایران‌زمین باشد، سفره‌ها هر روز کوچکتر شده و افزایش غیر قابل باور تورم و بی‌کاری و انواع آسیب‌های اجتماعی کانون خانواده‌ها را تهدید کرده و جوانان را افسرده و ناامید از آینده ساخته است.

در عرصه بین‌المللی نیز اصرار بر تعقیب سیاست‌های ماجراجویانه فرصت انزوای کشور را برای بیگانگان فراهم کرد. درحالی‌که کارگاه‌ها و واحدهای تولیدی غمگینانه مجبور به تعطیل می‌شوند و دستمزدها به موقع پرداخت نمی‌شوند، مغازها پر از اجناس بجنل خارجی شود و بازارهای داخلی کالا، خدمات و سرمایه سخاوتمندانه به بیگانگان واگذار گردد و تحریم‌های ظالمانه به کام باندهای فساد و به ضرر مردم فاصله طبقاتی را هر روز بیشتر کند.