وابستگان روسیه از پوتین آموختند: تهدید محصوران به ترور در روزنامه دلواپسان

چکیده :پرده ها افتاده است. قصد و غرض ها دیگر پنهانی نیست. تیتر یک «کیهان» از رازهای مگوی نتانیاهو خبر می دهد؛ سرمقاله «سیاست روز» هم از طرح ترور محصوران پرده برداری می کند. همدستی اقتدارگرایان دلواپس و کاسبان فتنه و تحریم با تندروهای صهیونیست، هیچ وقت به روشنی امروز نبوده است....

کلمه – نیما ارجمند:

پرده ها افتاده است. قصد و غرض ها دیگر پنهانی نیست. تیتر یک «کیهان» از رازهای مگوی نتانیاهو خبر می دهد؛ سرمقاله «سیاست روز» هم از طرح ترور محصوران پرده برداری می کند. همدستی اقتدارگرایان دلواپس و کاسبان فتنه و تحریم با تندروهای صهیونیست، هیچ وقت به روشنی امروز نبوده است.

اما گویا بالاخره وقت آن رسیده که پرده ها بیفتد و آنچه در نهان بود عیان شود. همان چیزهایی که مردم سبز خیلی زودتر آن را دریافته و قصد تغییر دادنش را داشتند، اما پاسخ اقتدارگرایان به خواسته های مدنی مردم، سرکوب بود و تهدید و زندان. حال، زمان چنان گذشت که دیگر پرده ای وجود ندارد. وقتی منافع کاسبان تحریم و حصر و فتنه به خطر افتاد، خود پرده دری کردند.

تندروها سناریوهایی را نوشته اند و همانند پنج سال گذشته امید دارند که مردم آنها را باور کنند؛ هم درباره توافق هسته ای و هم درباره حصر و محصورین. سرمقاله نویس روزنامه سیاست روز در شماره امروز نوشته است که اولا صلاح نیست که در حال حاضر حصر برداشته شود، چون منافع ملی در خطر می افتد! ولی این منافع ملی را تعریف نکرده است. او تاکید کرده: رفتاری که اکنون با ایشان شده است ناشی از سعه صدر بوده، سعه صدری که در قطع کامل ارتباطات محصورین با بیرون و محدودیت های حتی بیشتر از زندانیان عادی، جلوه های آن را می توان دید.

اما سرمقاله نویس امروز سیاست روز، آنجا بند را به آب داده و دست تندروها را رو کرده که از تروری سخن به میان آورده که احتمال انجامش فقط در مخیله تندروهایی همچون نویسندگان سرمقاله کیهان و سیاست روز می گنجد. او به صراحت در یادداشت خود از تهدید به ترور سخن می گوید و می نویسد:

“این که برخی اصرار می‌کنند که آن دو باید از حصر خانگی بیرون بیایند، یا شرایط را درک نمی‌کنند، یا این که هدفی از این خواسته خود دارند. درک نکردن موضوع و ناآگاهی نسبت به عواقب چنین اقدامی نشان از بی‌درایتی آنها است. اما اگر هدفی در ارائه چنین درخواستی که حتی پیگیری هم می‌شود، وجود دارد، این است که آزادی آنها خطری پنهان در خود دارد. نخست اگر حصر آنها بدون طی کردن روند قضایی انجام شود و حتی آنها ابراز ندامت هم نکنند، این شبهه ایجاد می‌شود که آنها بی‌گناه بوده‌اند و تاکنون بدون دلیل در حصر به سر برده‌اند، در صورتی که اصلاً چنین چیزی نبوده و نیست و جرم آنها از نظر قانون محرز است و در زمان مناسب، محاکمه خواهند شد. اما موضوع مهمتر آن است که اگر آنها از حصر بیرون بیایند، طعمه خوبی برای ترور خواهند بود. ترور آنها، تنش و چالش داخلی وخارجی را علیه جمهوری اسلامی ایران دامن خواهد زد، که عده‌ای در داخل و دشمنان خارجی خواهان چنین اتفاقی هستند.”

سردبیر سیاست روز همچون مدیرمسئول کیهان چشم هایش را بسته و توپ را انداخته است، به امید اینکه خط زمین را طی کرده و زمین حریف رسیده باشد. انگار که وقتی آنان چشم هایشان را بر روی واقعیت ها می بندند، همه دنیا هم کور خواهند بود.

این روزنامه نویس تندرو بر این باور است که سناریویی که پنج سال است رهروان جنبش سبز بر آن تاکید دارند، قابل باور است: اینکه رهبران جنبش از حصر به در آیند و کسانی از جنبش سبز که به زعم اینکه براندازند و هدفشان چیز دیگری است، آنان را ترور خواهند کرد تا به قول اقتدارگرایان فتنه دیگری به راه بیندازند!

اما پاشنه آشیل این مطلب آنجاست که در یک قیاس عجیب، جمهوری اسلامی را با میراث داران استالین مقایسه کرده است. او از ترور یکی از منتقدین دولت پوتین در روزهای اخیر سخن می گوید که به زعم نویسنده به دست همفکرانش کشته شده است، و همان سناریو را بازنویسی می کند و نتیجه می گیرد که داستان همین خواهد شد و این منتقد دولت پوتین به دست خودی هایی ترور شده است تا موقعیت پوتین را در مجامع عمومی تحت الشعاع قرار دهد. او می نویسد:

“چند روز پیش یک شخصیت سیاسی مخالف پوتین در روسیه ترور شد، «بوریس نمتسف» سیاستمدار مخالف دولت روسیه چرا باید در چنین شرایطی که روسیه در آن قرار دارد، کشته شود؟ روسیه در شرایط تحریم‌های سخت از سوی غرب و آمریکا قرار دارد و ماجرای اوکراین که غرب آن را دامن زد، چنین اتفاقی قطعاً باعث دامن زدن به تنش‌ها، فشارها و تحریم‌های غرب بر روسیه خواهد شد که البته در چند روز گذشته، توپخانه رسانه‌ای غرب به چنین کاری دست زده است.”

جالب اینجاست که کیهان نیز در همین روز، الگوی مشابهی را در پیش گرفته و از رازهای پنهان رژیم صهیونیستی خبر داده است. تیتر یک امروز کیهان، برخلاف برداشت همه رسانه های این سو و آن سوی ایران و جهان، این است: “ماموریت نتانیاهو: حمایت از توافق ژنو در پوشش مخالفت”!

شریعتمداری که به نظر می رسد خواب نما شده است، ادعا کرده که اسرائیل با توافق ایران و غرب موافق است! و همه دست و پا زدن های نتانیاهو برای برهم زدن این توافق نیز یک بازی است: یک نمایش و چنگ زرگری! و البته تنها کیهان است که از این موضوع خبر دارد. ادعای که سطح توهم نهفته در آن، شاید تنها با اظهارات پیشین شریعتمداری درباره شهید صانع ژاله قابل مقایسه باشد.

قرائن نشان می دهد که توافق نزدیک است. توافق که انجام شود، تحریم ها برداشته می شود و منافع دلواپسان به خطر می افتد. هم منافع آنها در عرصه اقتصادی، و هم منافع سیاسی آنها در تداوم فضای امنیتی. از همن روست که آنها نگران اند. چون دولت حسن روحانی قول داده بود که پس از فراغت از موضوع هسته ای، وضعیت رهبران جنبش سبز در حصر را رسیدگی خواهد کرد.

کیهان و سیاست روز به واقع چشم های خود را بسته و توپ های بازی خود را با چشم بسته انداخته اند. امید دارند دستی از غیب در آید و سرنوشت بازی را تغییر دهد. آنان می خواهند در این بازی باخت – باخت شان بازنده نهایی نباشند. کیهان شریعتمداری می نویسد که اسراییل موافق توافق است. او امید دارد مردم فراموش کنند این خود او بود که در تمام مدت مذاکرات، هم نفس با نتانیاهو، بر طبل جنگ طلبی و مخالفت با توافق کوبیده است. سنگ مفت و گنجشک مفت؛ شاید این بار گرفت و مردم ناگهان دچار نسیان شدند!

حالا به خیالشان اگر در این میان حصری هم برداشته شد و خودسری پیدا کردند و تروری انجام گرفت، تندروها بگویند ما که گفته بودیم. ولی همه این پیش فرض ها بر این مبناست که مردم سناریوی نوشته شده را باور کنند. تجربه های قبلی شهید و جانبازسازی برای فتنه که تنها تبدیل به لطیفه هایی تبدیل شدند که حتی تلخندی بر لب نیاوردند و برای همیشه به فراموشی سپرده شدند. آیا خواب این بار تندروها برای ممانعت از گشایش هایی که مطالبه مردم است و وعده دولت، تعبیر خواهد شد؟