از منظر نقد مارکسیستی، هرچند که خودگردانی محلی در روژآوا فراتر از انتظار عمومی از خاورمیانه است و وجهی دموکراتیک و مترقی دارد، لیکن ساختاری بالا به پایین دارد و همچنان تا مردم‌نهاد شدن فاصله‌ی زیادی دارد. از این جهت این مسئله یکی از مشکلات و موانع ذهنی پیش‌روی جنبش روژآوا است که غیاب این حزب قدرتمند (پ.ی.د) و یا شکست آن یکسره خودگردانی محلی را از رده خارج و بی‌اعتبار می‌سازد.

منبع خبر: اخبار روز

اخبار مرتبط: از سوشا تا خسوس، مظاهری، فروزان و .../ دروازه‌بان‌هایی که قهرمانی را از پرسپولیس گرفتند