نامه فدراسیون به AFC تهدید است یا فرصت؟
خدمت
به گزارش خدمت؛ نامه محکم و مستدل مهدی تاج به رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد برگزاری مراسم انتخاب برترین‌های فوتبال قاره کهن، با استقبال اهالی فوتبال و فوتبال‌دوستان ایرانی مواجه شد و همه از واکنش اعتراضی مهدی تاج به غیبت ایرانی‌ها در جمع برترین‌های آسیا خرسند شدند.
اهالی فوتبال معتقدند که فوتبال ایران روزگار درخشانی را سپری می‌کند؛ در رده‌بندی فیفا هم بهترین تیم فوتبال آسیا هستیم. غیبت برترین تیم فوتبال آسیا در جمع برترین‌های قاره کهن، طنز تلخی است که فقط در کنفدراسیون فوتبال آسیا شاهد هستیم!
همه اهالی فوتبال در آسیا می‌دانند که گاهی برای حضور در جمع برترین‌ها، فقط شایستگی کافی نیست و باید لابی‌گری کرد! به هر حال فدراسیون فوتبال به این انتخاب‌های مشکوک و جهت‌دار AFC واکنش نشان داد.
اعتراضی به حق، اما شاید بی‌موقع. بی‌موقع از آن جهت که قرار است کمتر از 15 روز دیگر، یعنی در تاریخ 10 آذرماه 95، کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد تعداد سهمیه‌های ایران در لیگ قهرمانان آسیا تصمیم‌گیری کند و احتمالا تحریم مراسم برترین‌ها از سوی ایران، می‌تواند تاثیر منفی بر روی تعیین سهمیه ایران داشته باشد.
نمی‌گوییم باید مقابل پایمال شدن حق فوتبال ایران سکوت کرد؛ اما شاید تحریم مراسم برترین‌ها راه خیلی مناسبی برای اعلام اعتراض ایران نبود. آن‌هم در شرایطی که ممکن است این تحریم مدیران لابی‌باز! کنفدراسیون فوتبال آسیا را رنجیده خاطر کند.
از سویی دیگر، AFC در همین روزها قرار است مدارک حرفه‌ای باشگاه‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا را بررسی کند. مدارکی که فدراسیون فوتبال ایران به آسیا فرستاده و اعلام کرده که هر چهار باشگاه ما، یعنی پرسپولیس، استقلال، ذوب‌آهن و استقلال خوزستان، شرایط حرفه‌ای و حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا را دارند. اگر AFC بخواهد سخت‌گیری کند، ممکن است حداقل دو باشگاه پرسپولیس و استقلال زیر تیغ بروند و همه می‌دانیم که این دو باشگاه پر هوادارمان، بدهی میلیاردی دارند.
از سویی دیگر، برخی از مدیران فوتبال آسیا معتقدند که بهتر بود به بازی جوانمردانه احترام می‌گذاشتیم و اگر چه داور مسابقه همان شیخ سلمان و دار و دسته‌اش بد قضاوت کردند و ایران را با کج‌سلیقگی در جمع برترین‌ها قرار ندادند، اما ما با احترام به بازی جوانمردانه، به اشکال مختلف دیگری اعتراض‌مان را به AFC اعلام می‌کردیم. به هر حال اکنون باید نگران زیر تیغ رفتن استقلال، پرسپولیس و حتی سهمیه ایران در لیگ قهرمانان آسیا در روزهای آینده بود.
سال‌هاست که همه کارشناسان فوتبالی، آسیب‌شناسی می‌کنند که چرا فوتبال آسیا فرسنگ‌ها از فوتبال اروپا و حتی آمریکای جنوبی فاصله دارد؟ چرا هزینه‌های کلان انجام می‌شود، اما خبری از توسعه واقعی فوتبال در قاره کهن دیده نمی‌شود؟ چراها از فوتبال آسیا زیاد است و شاید پاسخ برخی از همین چرایی‌ها را در همین کرسی‌های AFC بتوان یافت. کرسی‌هایی که بدون لابی، به‌راحتی آرای خود را می‌فروشند و...
نامه فدراسیون فوتبال ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا، شاید خیلی تند و صریح بود، اما واقعیت این است که نباید موفقیت بانوان، فوتسالیست‌ها، فوتبال ساحلی، رده‌های پایه و خلاصه این‌که نباید درخشش تیم اول فوتبال آسیا، نادیده گرفته می‌شد.
AFC اگر می‌خواهد پاسخ منصفانه‌ای به نامه ایران بدهد، باید به تشریح دقیق‌تر بازی جوانمردانه در خارج از مستطیل سبز بپردازد. نامه‌ای شاید بدموقع نوشته شده، اما همین نامه بدموقع نیازمند استدلال و پاسخ منصفانه است؛ حقی که میلیون‌ها علاقه‌مند به فوتبال در ایران که همواره از قطب‌های اصلی فوتبال آسیا بوده دارند و می‌خواهند قضاوت عادلانه‌ای در مورد تصمیم‌گیرندگان آسیا داشته باشند. نامه اعتراض‌آمیز فدراسیون فوتبال ایران، به‌دست آقای رئیس در مقر کوالالامپور رسیده و هنوز واکنشی به این نامه نشان داده نشده است؛ پس در کوتاه‌مدت قضاوت برای این‌که آیا این نامه تهدید بوده یا فرصت، کار راحتی نیست.
منبع: مشرق
اهالی فوتبال معتقدند که فوتبال ایران روزگار درخشانی را سپری می‌کند؛ در رده‌بندی فیفا هم بهترین تیم فوتبال آسیا هستیم. غیبت برترین تیم فوتبال آسیا در جمع برترین‌های قاره کهن، طنز تلخی است که فقط در کنفدراسیون فوتبال آسیا شاهد هستیم!
همه اهالی فوتبال در آسیا می‌دانند که گاهی برای حضور در جمع برترین‌ها، فقط شایستگی کافی نیست و باید لابی‌گری کرد! به هر حال فدراسیون فوتبال به این انتخاب‌های مشکوک و جهت‌دار AFC واکنش نشان داد.
اعتراضی به حق، اما شاید بی‌موقع. بی‌موقع از آن جهت که قرار است کمتر از 15 روز دیگر، یعنی در تاریخ 10 آذرماه 95، کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد تعداد سهمیه‌های ایران در لیگ قهرمانان آسیا تصمیم‌گیری کند و احتمالا تحریم مراسم برترین‌ها از سوی ایران، می‌تواند تاثیر منفی بر روی تعیین سهمیه ایران داشته باشد.
نمی‌گوییم باید مقابل پایمال شدن حق فوتبال ایران سکوت کرد؛ اما شاید تحریم مراسم برترین‌ها راه خیلی مناسبی برای اعلام اعتراض ایران نبود. آن‌هم در شرایطی که ممکن است این تحریم مدیران لابی‌باز! کنفدراسیون فوتبال آسیا را رنجیده خاطر کند.
از سویی دیگر، AFC در همین روزها قرار است مدارک حرفه‌ای باشگاه‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا را بررسی کند. مدارکی که فدراسیون فوتبال ایران به آسیا فرستاده و اعلام کرده که هر چهار باشگاه ما، یعنی پرسپولیس، استقلال، ذوب‌آهن و استقلال خوزستان، شرایط حرفه‌ای و حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا را دارند. اگر AFC بخواهد سخت‌گیری کند، ممکن است حداقل دو باشگاه پرسپولیس و استقلال زیر تیغ بروند و همه می‌دانیم که این دو باشگاه پر هوادارمان، بدهی میلیاردی دارند.
از سویی دیگر، برخی از مدیران فوتبال آسیا معتقدند که بهتر بود به بازی جوانمردانه احترام می‌گذاشتیم و اگر چه داور مسابقه همان شیخ سلمان و دار و دسته‌اش بد قضاوت کردند و ایران را با کج‌سلیقگی در جمع برترین‌ها قرار ندادند، اما ما با احترام به بازی جوانمردانه، به اشکال مختلف دیگری اعتراض‌مان را به AFC اعلام می‌کردیم. به هر حال اکنون باید نگران زیر تیغ رفتن استقلال، پرسپولیس و حتی سهمیه ایران در لیگ قهرمانان آسیا در روزهای آینده بود.
سال‌هاست که همه کارشناسان فوتبالی، آسیب‌شناسی می‌کنند که چرا فوتبال آسیا فرسنگ‌ها از فوتبال اروپا و حتی آمریکای جنوبی فاصله دارد؟ چرا هزینه‌های کلان انجام می‌شود، اما خبری از توسعه واقعی فوتبال در قاره کهن دیده نمی‌شود؟ چراها از فوتبال آسیا زیاد است و شاید پاسخ برخی از همین چرایی‌ها را در همین کرسی‌های AFC بتوان یافت. کرسی‌هایی که بدون لابی، به‌راحتی آرای خود را می‌فروشند و...
نامه فدراسیون فوتبال ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا، شاید خیلی تند و صریح بود، اما واقعیت این است که نباید موفقیت بانوان، فوتسالیست‌ها، فوتبال ساحلی، رده‌های پایه و خلاصه این‌که نباید درخشش تیم اول فوتبال آسیا، نادیده گرفته می‌شد.
AFC اگر می‌خواهد پاسخ منصفانه‌ای به نامه ایران بدهد، باید به تشریح دقیق‌تر بازی جوانمردانه در خارج از مستطیل سبز بپردازد. نامه‌ای شاید بدموقع نوشته شده، اما همین نامه بدموقع نیازمند استدلال و پاسخ منصفانه است؛ حقی که میلیون‌ها علاقه‌مند به فوتبال در ایران که همواره از قطب‌های اصلی فوتبال آسیا بوده دارند و می‌خواهند قضاوت عادلانه‌ای در مورد تصمیم‌گیرندگان آسیا داشته باشند. نامه اعتراض‌آمیز فدراسیون فوتبال ایران، به‌دست آقای رئیس در مقر کوالالامپور رسیده و هنوز واکنشی به این نامه نشان داده نشده است؛ پس در کوتاه‌مدت قضاوت برای این‌که آیا این نامه تهدید بوده یا فرصت، کار راحتی نیست.
منبع: مشرق
منبع خبر: خدمت 
اخبار مرتبط: نامه فدراسیون به AFC تهدید است یا فرصت؟
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
