برآورد موجودی سرمایه و بررسی کارآیی روش‌های مختلف محاسبه آن در بخش های عمده اقتصادی ایران

چکیده

در حال حاضر در کشور ما برای محاسبه موجودی سرمایه از روش های مختلفی استفاده می شود. مثلاً بانک مرکزی جهت محاسبه موجودی سرمایه از روش موجودی دائمی (PIM) استفاده می نماید و در مقاطع مختلف محققان از روش هایی چون روش تابع تولید یا روش نسبت سرمایه به تولید استفاده کرده اند.
 در این تحقیق تلاش می‌شود تا پس از برآورد موجودی سرمایه بخش های مختلف اقتصادی ایران، نتایج با یکدیگر مقایسه شود. با کنکاش در مورد نتایج به دست آمده به وسیله روش PIM و روش تابع تولید، ملاحظه می شود، به دلیل محدودیت آماری، تخمین‌های حاصل از روش تابع تولید، مناسب‌تر است، زیرا برآوردها با توجه به محدودیت آماری برای آمریکا نیز تکرار شد و با داده های موجودی سرمایه آمریکا مقایسه گردید و بنابراین، روش تابع تولید انتخاب گردید.
     نرخ استهلاک در بخش کشاورزی 5/8 درصد، بخش صنعت و معدن 4/9درصد، بخش ساختمان 7/8درصد، بخش خدمات 3/5 درصد، بخش نفت و گاز 6/3 درصد و  بخش آب، برق و گاز 4/1 درصد به دست آمد. همچنین درخصوص اطمینان به نرخ استهلاک محاسبه شده، مقادیر آن با سایر تحقیقات که در ایران محاسبه شده، مقایسه گردید که نتایج نزدیک به هم بودند.

کلیدواژه ها: موجودی سرمایه؛ روش موجودی دائمی؛ روش تابع تولید؛ ارزش افزوده بالقوه؛ فیلتر کالمن

نویسندگان:

کامبیز هژبر کیانی: استاد دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

 محمد نقیبی: عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس  

فصلنامه پژوهشهای اقتصادی - دوره 15، شماره 2، تابستان 1394.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.