رویآورد وجودشناسانه «اوصاف الهی» در اندیشه کلامی علامه حلی(ره)
چکیده مقاله:
موضوع صفات خداوند در علم کلام از دو جنبۀ وجود شناسی و معنا شناسی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. جنبه وجودشناسی به ارتباط صفات و ذات الهی میپردازد. ذات خداوند عین وجود اوست؛ بر این اساس صفات برآمده از حقیقت وجود و وجوب وجود اویند .دیدگاههای وجودشناسانه اوصاف الهی به شش دسته کلی تقسیم میشود. پرسش این است که علامه حلی چه رویآورد وجودشناسی در اثبات ذات و صفات انتخاب کرده است که از یکسو اشکالات متکلمان بر فیلسوفان بر اندیشه او وارد نشود و ازجهت دیگر اشکالات و نقدهای فیلسوفان بر متکلمان نیز بر دیدگاه ایشان وارد نشود و آیا روش ایشان با نقل نیز منطبق است؟ علامه حلی با تلفیق روش فلسفی و کلامی و تطبیق آن با نقل، روشی در اثبات ذات و صفات به وجود آورده که در این رویآورد اشکالات غزالی بر فیلسوفان(قدم عالم و علم خدا به جزئیات) رفع میشود و از طرف دیگر اشکالات فیلسوفان بر متکلمان در مورد هماهنگی نظام فکریشان مرتفع میگردد. وی در این راه قدم به قدم نظام خود را با نقل تطبیق میدهد.
کلیدواژگان: وجوب وجود، صفات، ذات، عینیت، سرمدیت.
نویسنده:
حسن عباسی حسینآبادی
پژوهشنامه کلام - سال سوم، شماره 5، پاییز و زمستان 1395.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.
منبع خبر: خبرگزاری فارس
اخبار مرتبط: رویآورد وجودشناسانه «اوصاف الهی» در اندیشه کلامی علامه حلی(ره)
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران