رابطه تفکر انتقادی، تمایز یافتگی و ترس از ارزیابی منفی با سازگاری اجتماعی در دانش آموزان

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی در دانش ‏آموزان انجام شد.
روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش ‏آموزان متوسطه شهرستان قصرشیرین (1400 نفر) بود که نمونه ‏ای به حجم 300 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی، تفکر انتقادی و سازگاری اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین ترس از ارزیابی منفی با سازگاری اجتماعی همبستگی منفی وجود دارد. اما بین تمایزیافتگی خود و تفکر انتقادی با سازگاری اجتماعی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. در حالت کلی نیز نتایج نشان داد که تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی و تفکر انتقادی توان پیش بینی سازگاری اجتماعی را دارند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که بهبود تفکر انتقادی و تمایزیافتگی خود و کاهش ترس از ارزیابی منفی می تواند منجر به سازگاری اجتماعی شود.

کلیدواژگان: تمایزیافتگی خود، ترس از ارزیابی منفی، تفکر انتقادی، سازگاری اجتماعی.

نویسندگان:

خدامراد مومنی ، جهانگیر کرمی ، آزاده سرداری

فصلنامه پژوهش های روان شناسی اجتماعی - سال ششم، شماره 22، تابستان 1395

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.