مستند فردید بزرگ نمائی نقش روشنفکر، تقی رحمانی - Gooya News

مستند فردید دارای نکاتی مهمی است. اما بزرگترین نقد به این مستند بزرگ کردن نقش فردید در سیاست های حکومت ها است مستند حتی معتقد است که رهبری نظام ایده تهاجم فرهنگی را از فردید گرفته است.

معمول شده روشنفکران ایرانی در ستایش خود افراط می کنند در نقش خویش هم کفران می کنند. قبل از فردید، روحانیت شیعه به عنوان بخشی از هویت ایرانی با غرب مسئله بنیادین داشته و دارد.

استفاده از کلمات روشنفکران گاه برای توجیه سیاست های حکومت خود داستانی است که آن را استفاده ابزاری می گویند اما ایده مخالفت با غرب در میان روحانیت شیعه ریشه دار است و هم ارزشی و هم فرهنگی است. این تفاوت و تقابل را نمی شود عاملش را فردید و نظراتش دانست.

این حد مبالغه درباره فردید نگاهی مخفی را بر ملا می کند که هنوز روشنفکران ایرانی رقیب و نیروی تعیین کننده فرهنگی در تاریخ معاصر ما را به خوبی نشناخته اند.این نیروی تعیین کننده روحانیت بوده و روشنفکران در بهترین حالت نیروی تاثیر گذار هستند نه تعیین کننده.

مستند فردید با برش تاریخی از برگسون به فردید می رسد میان فردید وهانری کربن و هایدگر پیوندی بر قرار می کند که این پیوند در ارای فردید به غرب زدگی ال آحمد می رسد.بعد مستند از اعتبار ارای فردید در دو نظام می گوید.

این نوع برش های متدیک که برای جا انداختن نگاه خاص یا از پیش تعیین شده انتخاب می شود از فقر تحلیلی رنج می برد. چرا که توجه به ایرانیت و تفاوت ان با غرب در ارای حسین کاظم زاده ایرانشهر و مکتب برلینی ها هم است که رضا شاه از انان الهام گرفت.

حوزه تمدنی ایرانی ویژگی های مشخصی دارد که روشنفکرانی که به این حوزه تمدنی توجه می کنند انان را برجسته می کند فقط فردید نیست که با غرب مشکل اساسی دارد شادمان هم چنین بوده است.

در ایران بعد از مشروطه بخش زیادی از روشنفکران با وجهی از غرب میانه ای ندارند. این میانه نداشتن فقط سیاسی نیست. بلکه ریشه فکری و فرهنگی هم دارد.