جامعه‌داری با نظامی‌گری محال است

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جنبش عدالتخواه دانشجویی به نقل از حجت‌الاسلام مجتبی نامخواه در یادداشتی نوشت: ارتش و نظام (امر نظامی) «چرا» ندارد. مافوق می گوید بشو (کن) و آن گاه می شود (فیکون).

 

کسی که در امر نظامی نخبه است و از جوانی در مراتب بالای این میدان فعالیت می کند با این نظم خو گرفته است. بردن او از محیط «بدون چرا» نظامی به فضای «چرا» بنیادِ جامعه نتیجه می دهد: #آسیه_پناهی !

 

ممنون که توضیح دادید و خواهید داد که مقصری نبوده یا اگر هم بوده همان راننده لودر بوده. اما آسیه پناهی به مثابه یک #نشانه پیامی دارد؛ تفسیر این نشانه را انکار نکنیم:

 

 یک پلیس یا سردار خوب لزوما رئیس جمهور یا رئیس مجلس یا مدیرکل یا شهردار یا فعال اجتماعی یا فعال رسانه ای خوب نیست.

 

تفکیک امر سیاسی و امر اجتماعی از امر نظامی از مولفه های #خط_امام است. اهتمام و اکتفای صوری و حقوقی به این تفکیک کافی نیست. اگر واقعا به این تفکیک اعتقاد داشتیم هم حرمت "سردارها" حفظ می شد و هم کرامت "توده ها".

 

روبه آینده: بازار احساس تکلیف برای "جمع کردن آسیب های اجتماعی" داغِ داغ است! حاشیه نشینی یک مسئله اجتماعی است. حاشیه نشینی را با کنشگری اجتماعی و عدالتخواهانه چاره کنیم نه با لودر.

 

پیش برنده لودرها شاید امر نظامی و امر امنیتی باشد اما در نهایت این جاده #سرمایه_داری_ایرانی است که صاف می شود. سرمایه داری ایرانی پشت غلطک نشسته، نیازی به لودر ندارد!

 

جنبش عدالتخواه دانشجویی به نقل از حجت‌الاسلام مجتبی نامخواه

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.