آیا مسئولین در تامین ارز یک رادیو هم ناتوانند؟

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: زمانی صبحت از پرتاب ماهواره می‌شد و این امید مطرح بود که ایران می‌تواند به فضا راه یابد و صد‌ها مزیت علمی و اقتصادی و البته ارتباطی برای آن بیان می‌کردند. اکنون به علت بدهی ارزی، انتقال امواج اف ام رادیو دری جمهوری اسلامی هم مانند سیگنال‌های ماهواره‌ای تلویزیون‌های الکوثر و سحر اردو متوقف شده است.
این روند شوم که با قطع انعکاس شبکه الکوثر برای همسایگان عرب در غرب و جنوب ایران شروع شد اکنون به صدای رسای جمهوری اسلامی برای مرز‌های شرقی منطقه ژئوکالچر ایران نیز تسری یافته و می‌رود تا صدا و تصویر کشور ما از سایر مناطق نیز محو شود، اما چنین روندی چه بر سر امنیت ملی ما خواهد آورد؟
همه می‌دانیم که عراق و افغانستان در ابعاد سیاسی، امنیتی و فرهنگی از اهمیت راهبردی برای ایران برخوردار هستند. در سراسر تاریخ، این دو کشور همواره یا کانون کمک و همیاری با ایران بوده اند یا در صورت دست اندازی دشمنان به این دو کشور، محلی برای تولید ناامنی و بحران ضد ایران تبدیل شده اند. از این منظر رادیو و تلویزیون‌های برون مرزی که نقش همراه سازی مردم آن دو منطقه را داشته و دارند تاثیری اساسی در تامین امنیت و افزایش قدرت راهبردی ایران در آن سوی مرزهایش بر عهده گرفته اند.
به تاریخ نگاه کنیم؛ مغول و تاتار ابتدا از افغانستان وارد ایران شدند همچنین روم و اسکندر مقدونی نیز اول عراق آنگاه ایران را اشغال کردند. درنتیجه این دو کشور همسایه از منظر امنیت ملی خط اول دفاعی کشور به حساب می‌آیند.
همانگونه که در بخش صادرات و تامین ارز نیز دقیقا بیشتر صادرات غیر نفتی ما را خریداری می‌کنند. در مسائل فرهنگی نیز دو کشور فوق بیشترین قرابت و هم نوایی زبانی ویا مذهبی را با ایرانیان دارند بنابراین داشتن رسانه‌هایی که بتوانند نقش آگاهی بخش ایفا کند هم الزامی راهبردی هم ضرورتی امنیت محور محسوب می‌شود.