نامۀ ٨٨٠٠ استاد و مدرس کشور به ملت ایران و ٣٦ پاسخ به آن

تبلیغ بازرگانی

نامۀ ٨٨٠٠ استاد و مدرس کشور که همانند بسیاری متون دیگر از این دست آمریکا را «در حال دست و پا زدن» می‌بیند و «هجوم عملیاتی واقعی به ماکت ناو هواپیمابر» آن کشور را در خلیج فارس برای «معماران استراتژی‌های ایرانی» در این زمینه «اقتدار آفرین» می‌شمارد، هر چند به نام «٨٨٠٠ استاد و مدرس کشور به ملت ایران» نوشته شده، با هیچ نامی همراه نیست و همین واکنش‌ شماری کاربران را برانگیخته است. «حسین»، یکی از کاربران، نوشته است «لطفاً اسامی اعلام بشه ببینیم چند نفر از این دلسوزان ملت بچه‌هاشون در مقابل کاخ سفید در حال دعا به جان ملت هستن». به نظر «مهدی» در همین زمینه «شایسته است این اساتید که البته مشخص است اساتید بسیجی کشور هستند با شناسنامه شفاف اظهار نظر کنند...». دیگری می‌پرسد «امضاهاش کو پس، اقلاً یه جا دانلود می‌کردید» زیرا بگفتۀ دیگری «مردم شریف و صبور و ... ایران می‌خواهند از آنها تشکر و قدردانی نمایند».

اگر نویسندگان نامه از«تحلیل‌ها، نظرها و راهکارهای اجمالی» خود سخن می‌گویند، نخستین واکنش به نامۀ آنان که تنها چهار دقیقه پس از انتشار به ثبت رسیده می‌پرسد «٨٨٠٠ شکم سیر و مرفه غیر از شعار چه راه حلی برای مردم فقیر و بینوا و جان به لب آمده دارند؟» و علی در واکنش به پرسش و نظر او می‌نویسد «آفرین عالی گفتی».

نویسندگان این نامه با اشاره به عمر چهل سالۀ جمهوری اسلامی می‌پندارند که «دوست و دشمن در صدد کشف راز ماندگاری این انقلاب بزرگ الهی ـ اجتماعی [...] چیزی جز بصیرت یعنی کیمیائی مرکب از دو عنصر صبر و تقوای الهی» نیافتند.

همانند «مهدی» که تدارک بینندگان این متن را «اساتید بسیجی» خوانده بود، «علی» می‌پرسد «اینها استادان دانشگاه‌اند یا عوامل حکومت؟!!» و فریدون تاسف می‌خورد «به حال کشوری که این‌ها استاد دانشگاهش هستند. بیانیه بسیار رقت انگیز و فرمایشی است». کاربر دیگری نوشته است «اینها همان دور قاب چینان هستند که با سیاست غلطشان در واقع به ضرر نظام کار می کنند».

یک «معلم بازنشسته» پرسیده است «ببخشید... گرانی و ...و فساد ... مال کشور همسایه است»؟ و دیگری برای کابرانی که شاید درک درستی از این نامه نداشته باشند، روشن می کند که «مفهوم نامه: ای ملت ایران اینقدر مقاومت بکنید تا جان از ...!» و «نادر» نیز همین نظر را تائید کرده و نوشته است «حق با شماست، ملت شریف و بزرگ ایران باید آنقدر صبر کنند تا زیر پایشان علف سبز شود، مگر نگفته‌اند، گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی، مطمئناً نفس اینها هم از جای گرم بلند می‌شود».

« نامۀ ٨٨٠٠ استاد و مدرس کشور» هر چند هنوز سری در چهل سال پیش دارد و «روزهای تنهائی شاه در کاخ نیاوران» را یاد آورده، اما از روزگار کنونی نیز غافل نمانده و با اشاره به «کارنامۀ بسیار ضعیف» کشورهای «مدعی قدرت برتر جهانی» در «مقابله با بحران» ویروس کرونا تاکید کرده است که «اساساً فلسفۀ اجتماعی در آمریکا و اروپا در بارۀ نوع مواجهه با این همه گیری شکست خورده است»، در حالیکه «رزمایش مواسات و همدلی و دستگیری نیازمنداتن از سوی جبهۀ مردمی» به گمان آنان «قوام و استحکام ایران را در پی داشته است».   

اگر «نیما» به طعنۀ نوشته است «انشای قشنگی است این نامه»، مهتاج در آن «حرف مفت زدن» می‌بیند و «نظری» آن را «خیلی مبتذل!!!» می‌خواند. «عابد» که می‌گوید «خود استاد دانشگاه» است می‌‌نویسد «زیاد توجه نکنید، از این نامه‌ها زیاد دیدیم! اساتید دانشگاه فرقی با سایر اقشار جامعه ندارند [...] معرفت و شعور به ذات انسان و محیط خانواده بستگی داره نه علم!» و یادآوری می‌کند که «تمام بمب‌هائی که بر سر انسان‌های بیگناه ریخته میشن هم کار استاید دانشگاهه».

«فاطمه» که او نیز به نوشتۀ خود «استاد دانشگاه» است خواستار «پرهیز از نگاه ابزاری به دین است» تا مبادا «ناکامی‌ها و انحرافات به پای دین نوشته شود»، اما کاربر دیگری با «برو بابا» ظاهراً به وی یادآوری می‌کند که دیگر گوشش از این حرف‌ها پُر شده است.

در این نامه «جبهه گسترده دانشگاهیان و مدرسین کشور» با مردم «میثاق می‌بندند تا درنبرد با تحریف گران تاریخ و رویدادها و نیز مقابله فکری و علمی با سارقان افکار عمومی، با غلبه برخوانش ضد ایرانی تحولات کشور، پیروزِ جنگ روایت‌ها باشیم.»

شماری از کاربران اینان را «ناگزیر» از تن دادن به نگارش چنین نامه‌هائی دانسته و اگر یکی، آنها را «ای همراهان باد» خوانده، دیگری به همدردی پرداخته و نوشته است «برای جبران تورم افسار مبارک گسیخته و حفظ انسجام خانه و خانواده شما بودی چه راهی انتخاب می‌کردی؟ [...] شما هم بودید همین کار را می‌کردید تا شرمندۀ اهل و عیال نشوید». دیگری تاسف می‌خورد که «٨٨٠٠ استاد دست کم ماهی ١۵ میلیون تومان حقوق ماهیانه حیف شان می‌شود» و پیشنهاد می‌کند که به آنها «ماهی ۵ میلیون، نه بیشتر» داده شود تا «حرف مفت و صد من یک غاز» نزنند.

«داود» با اشاره به بخشی از این نامه که در آن از «دولتمردان» خواسته شده «به جبران سیاست‌های غلط هفت ساله گذشته [...] به جای نگاه به بیرون [...] کمربندها را محکم تر کنند» می‌نویسد «سیاست‌های غلط هفت ساله گذشته، یعنی فقط همین هفت سال سیاست‌های غلط داشتیم و اون ٣٣ سال همه چی عالی بود؟ کاش اسامی این اساتید رو هم منتشر می‌کردید ببینیم کیا هستند و چه کارنامه‌ای دارند». «علی» اطمینان می‌دهد که «این ٨٨٠٠ استاد و مدرس تشنۀ رفتن به آمریکا و زندگی در غرب هستن».

در میان کلیۀ نظرات ابراز شده، تنها کاربری «ساداتی» نام با شعار «مرگ بر دشمنان داخلی و خارجی ملت ایران» و با اعلام آمادگی برای «مقابله با آمریکا و اسرائیل و انگلیس» می‌نویسد که «کلیت نامه و بیانیه [...] را می‌پذیریم». او در میان کلیۀ کابران تنهاست و هیچ همراه و همپائی برای او نیافتیم.

برخی از کاربران به عقب ماندن تدارک بینندگان نامه از روند زمانه اشاره کرده‌اند. «حمید» نوشته است «...اینها که همش برای سال ۵٨ خوبه آقایان» و «مهدی» آن را «بیشتر به بیانیۀ انجمن اسلامی دانشجویان در سال ١٣٦٩» شبیه دانسته و کاربر دیگری یادآوری کرده که «این حرف‌ها و نامه‌ها دیگه برای نسل جوان خریداری نداره».

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید