پیشنهاد منتجب‌نیا برای تشکیل شورای ریش سفیدان اصلاحات

به گزارش خبرآنلاین، از آن خرداد پر هیاهو که از دلش جریانی یه نام اصلاح‌طلبی جوانه زد ۲۳ سال می‌گذرد اما این درخت، بعد از دو دهه آفت‌های زیادی به جانش افتاد تا آنجا که بعد از انتخابات اسفند ۹۸ و حتی پیش از آن صحبت از مرگ این جریان به گوش رسید و برخی تحلیل‌گران اصلاح طلب حیات این جریان را در گرو بازسازی و تغییرات دانستند.

در همین رابطه بخوانید؛

منتجب‌نیا: باید فاصله بین اصلاح‌طلبان با بیت رهبری را کم کنیم

فارغ از این‌ها، کاسه چه کنم جریان چپ درباره شورای عالی اصلاح‌طلبان و پروژه سخت و دشوار انتخابات ۱۴۰۰ از آن دست موضوعاتی است که این روزها درباره آن زیاد صحبت می‌شود اما معمای اصلی در مورد اصلاح‌طلبان نوع مواجهه آنها با مشکلات و بازگرداندن سرمایه‌اجتماعی است؛ اینکه چطور می‌خواهند حامیانشان را قانع کنند تا پای صندوق‌های رای حاضر شوند و به توصیه آنها لبیک بگویند؟! یا مهمتر از همه اختلافات درونی را که چندسالی است حاد شده چطور می‌خواهند رفع و رجوع کنند؟

سوالاتی که آنها را با رسول منتجب‌نیا دبیرکل حزب جمهوریت درمیان گذاشتیم. منتجب‌نیا که از همان ابتدای امر یکی از مخالفان سرسخت شورای عالی سیاست‌گذاری بود معتقد است این نهاد باید خیلی وقت پیش منحل می‌شد و کار به دست احزاب می‌افتاد.

موضوع لیدری و نقش مجمع روحانیون مبارز هم از آن دست موضوعاتی است که همواره در معادلات اصلاح‌طلبان مورد بحث بوده است. منتجب‌نیا برای مجمع نقش راهنما را تعریف می‌کند و می‌گوید آنها باید توصیه و نصیحت بکنند اما دخالت نداشته باشند. البته صحبت از انتخابات تنها بحثی نبود که با منتجب‌نیا در میان گذاشتیم بلکه پای جلسات اصلاح‌طلبان و رهبری هم به میان آمد جلساتی منتجب‌نیا می‌گوید باید ادامه داشته باشد.

آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح این گفت‌وگو است:

********

*آقای منتجب نیا! مدتی است که یکجور آشفتگی در اردوگاه چپ مشاهده می شود و هرکسی درباره این آشفتگی یک نظری را مطرح می کند، این مساله چگونه قرار است جمع شود و راهکار شما برای این قضیه چیست؟

در یک جبهه سیاسی یا یک مجموعه بسیار گسترده سیاسی در سطح کشور که ترکیبی از احزاب متعدد و ده ها حزب و تشکیلات و صدها شخصیت و فعال سیاسی است طبیعی است که اختلاف نظر و دیدگاه های مختلف وجود داشته باشد. اصل وجود تفاوت ها و اختلاف نظرها مشکلی نیست حتی در درون یک جبهه! در اصولگرا ها و اصلاح طلبان هم همینطور، در بین اصولگرایان هم تشتت و تفرق فراوان دیده می شود ولی این نقص نیست و مهم این است که در یک جبهه که وجه مشترک زیادی بین همه اعضا و مهره ها وجود دارد بتوانند به یک جمع بندی واحد برسند و تفاهم و تعامل کنند،

بنابراین ما نباید اختلاف نظرها و دیدگاه‌های مختلف در اصلاح‌طلبان را نقص بدانیم، حتی شاید از جهتی یک حسن تلقی شود چون نظرات گفته می‌شود و تضارب افکار می شود و جمع‌بندی اینها مهم است. برای جمع بندی این نظرات متفاوت در یک جبهه، دیدگاه های مختلفی وجود دارد، یک دیدگاه این بود که به احزاب زیاد بها ندهیم و تا حدی آنها را نادیده بگیریم و شورایی مرکب از تعدادی احزاب و بسیاری از شخصیت های سیاسی تشکیل دهیم (همان شورای سیاست گذاری که الان رو به انحلال و ضعف نهانی است).

شورای سیاستگذاری به جای وحدت، اختلافات را تشدید کرد دومین دیدگاه این بود و بعضی ها معتقد بودند و هستند که باید چنین جمعی تشکیل شود و نظرات مختلف را درون آن جمع برده و تعدیل کنند و به وحدت نظر برسند. تجربه نشان داد که این نهاد و این فرایند به نتیجه واحد سازی نظرات نمی رسد و دیدیم که نه تنها وحدت ایجاد نشد بلکه در این مدتی که شورای سیاست گذاری فعال بود بین اصلاح طلبان اختلافات تا حدی تشدید شد.

یک نظر این است که ما رها کنیم و احزاب و شخصیت ها نظراتشان را در زمانهای متفاوت بگویند و آزاد باشند و همینکه وجه اشتراکی داشته باشند، اصلاح طلب هستند و مردم هم خودشان انتخاب کنند، حتی می گویند اصلاح طلب ها آن اصلاح طلبی را که سالم تر و مردمی تر می بینند را انتخاب کنند. یک نظر این است که این تفاوت ها در زمان های مختلف مثل دوره انتخابات وجود داشته باشد و ائتلاف صورت بگیرد، احزاب دور هم جمع شوند و بعضی از شخصیت ها هم در کنار آنها قرار بگیرند و آنها به یک جمع بندی واحد برسند. این کاری است که از دور اول مجلس یا حداقل از دور دوم مجلس تا سال ۹۴ انجام می گرفت و از سال ۹۴ ورق برگشت و جور دیگری شد، یعنی احزاب و شخصیت ها آزاد بودند و در زمان انتخابات یک ائتلاف جبهه ای صورت می گرفت.

پیشنهاد تشکیل شورای ۵ نفره بزرگان اصلاحات یک نظر هم من در سال ۹۲ داشتم و پیشنهادی به بزرگان اصلاح طلب کردم که کار را به احزاب بسپاریم ولی بخاطر اختلاف نظرهایی که گاهی به تعارض و مشاجره منجر می شود، چند نفر ریش سفیدی کنند، من پیشنهاد کرده بودم که یک شورای ۳ نفره یا ۵ نفره از بزرگان دور هم جمع شوند و احزاب را تقویت کنند و اصلاح طلبان را حمایت کنند و اگر احیانا اختلافی وجود دارد آنها را دعوت کنند و با ریش سفیدی اختلافات را برطرف کنند. من به آقایان و سایر دوستان نامه نوشتم و همه هم تقدیر کردند و گفتند این کار اگر انجام شود کار خوبی است ولی متاسفانه انجام نگرفت و به شکلی درآمد که هم وحدت تضعیف شد و هم احزاب خنثی عمل کردند و نتوانستند به نتیجه ای برسند.

پیشنهاد من این است که ما اجازه دهیم تا نظرات مطرح شود اما از یک چهارچوبی خارج نشوند مثلا یک مرتبه یک نفر به عنوان اصلاح طلب پشت پا به همه اصول و مقررات و معتقدات و قوانین و چهارچوب ها نزد، چون بالاخره اصلاح طلبی در چهارچوب نظام و آرمان های انقلاب است و باید با معیارهای دینی مرتبط باشد و نباید از این چهارچوب ها خارج شود، پس این چهارچوب ها حفظ شود و در عین حال همه اعضا تفاوت هایی که وجود دارد را تحمل کنند و در زمان انتخابات با هم ائتلاف و تبادل نظر کنند و به یک نتیجه واحدی برسند؛ اگر بزرگان و ریش سفیدان هم در این قضیه تذکر دهند و راهنمایی کنند ولی دخالت نکنند به نتیجه بهتری می رسند.