اگر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مساوی شود چه اتفاقی می‌افتد؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، در حالی که انتخابات آمریکا به آخرین مرحله خود نزدیک می شود، رقابت دو کاندیدا در چند ایالت کلیدی به شکلی شانه به شانه دنبال می شود و کمتر کسی می تواند نتیجه نهایی را با صراحت پیش بینی کند.

دونالد ترامپ که پیشاپیش گفته ممکن است نتیجه انتخابات را نپذیرد. اما سوال این است، اگر تعداد آرا برابر شود چه اتفاقی می افتد؟

برای پیروزی در انتخابات آمریکا، کاندیداها باید ۲۷۰ رای از مجموع ۵۳۸ رای الکترال را به خود اختصاص دهند، اما این امکان هم وجود دارد که جو بایدن و دونالد ترامپ هر یک ۲۶۹ رای کسب کنند.

ماده دو قانون اساسی ایالات متحده می گوید که مجلس نمایندگان بین دو کاندیدا رای گیری خواهد کرد. هرچند، برای هر ایالت، بدون توجه به جمعیت آن، تنها یک رای در نظر گرفته خواهد شد و کاندیدایی که بتواند بیش از ۵۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهد، پیروز خواهد شد.

در چنین شرایطی، شانس ترامپ برای کسب آرای ایالت های بیشتر، بیش از رقیب دموکراتش است، هرچند آرای الکترال کمتری را کسب کند. برای نمونه، کالیفرنیا دارای ۵۳ رای الکترال است و به طور معمول به این رای به دموکرات ها می رسد، اما در رای گیری مجلس نمایندگان تنها یک رای خواهد داشت.

از این رو، ایالت های کوچک تر و روستایی تر که بیشتر به حزب جمهوری خواه تمایل دارند، با ایالت های قدرتمند دموکرات ها هم تراز خواهند شد.

اگر رای گیری در مجلس نمایندگان هم با نتیجه برابر به پایان برسد، بار دیگر رای گیری تکرار می شود و بنابر متمم دوازدهم قانون اساسی ایالات متحده، چنان چه نمایندگان نتوانند تا ۲۰ فوریه که زمان آغاز کار رییس جمهور جدید است به نتیجه برسند، معاون رییس جمهور که در رای گیری جداگانه الکترال ها انتخاب شده، زمام امور را به دست خواهد گرفت.

چنان چه در شرایط فرضی، آرای معاونین هم برابر شود، آن گاه در مجلس سنا برای انتخاب معاون رییس جمهور رای گیری می شود و در صورتی که باز هم نتیجه برابر باشد، بر اساس «قانون جانشینی ریاست جمهوری»، رییس مجلس نمایندگان به عنوان رییس جمهور منتخب فعالیت می کند تا مجلس نمایندگان و سنا، رییس جمهور یا معاون رییس جمهور را انتخاب کنند.

آیا این اتفاق پیش از این رخ داده است؟
بله. در سال ۱۸۰۰ و در مورد توماس جفرسون و آرون بور این اتفاق رخ داد. در آن زمان، رای گیری برای رییس جمهور و معاونش به صورت جداگانه انجام نمی شد و هر نماینده الکترال نام دو نفر را به عنوان رییس جمهور روی برگه می نوشت. نفر پیروز انتخابات به عنوان رییس جمهور و نفر دوم به عنوان معاون او انتخاب می شدند. در حالی که رقیبان اصلی این انتخابات توماس جفرسون از حزب دموکراتیک- جمهوری خواه، و جان آدامز از حزب فدرالیست بودند، دموکراتیک- جمهوری خواهان تصمیم گرفتند تا با وارد کردن آرون بور به عرصه رقابت، هر دو کرسی را از آن خود کنند.

برنامه آنها این بود که یکی از نمایندگان الکترال، به آرون بور رای ندهد تا جفرسون و بور به ترتیب اول و دوم شوند، اما تمام الکترال های دموکراتیک- جمهوری خواه، نام هر دو را روی برگه نوشتند و در نتیجه کار به مجلس نمایندگان کشید که بالاخره در سی و ششمین رای گیری، نام جفرسون از صندوق بیرون آمد.

پس از این اتفاق، دوازدهمین متمم قانون اساسی به تصویب رسید که بر اساس آن، الکترال ها رییس جمهور و معاونش را به طور جداگانه انتخاب می کردند.

در سال ۱۸۲۴ هم هیچ کدام از چهار کاندیدا نتوانستند اکثریت آرا را از آن خود کنند و در نتیجه مجلس نمایندگان رای به ریاست جمهوری جان کوئینزی آدامز داد، در حالی که رقیب او، اندرو جکسون، رای مردمی بیشتری کسب کرده بود.

تاکنون بایدن و ترامپ دوشادوش یکدیگر در حال تلاش برای ورود به کاخ سفید هستند.