تحرک و شادابی نیاز امروز جامعه ایرانی

مرگ و میر روزانه این بیماری بر همگان مکشوف است. به نظر می رسد موضوع مرگ خاموش دیگر تبعات مهم این بیماری است. به این شکل که تنبلی و کسلی حاصل از شرایط زندگی کرونایی باعث شود که بیماری های پرفشار خونی و قلبی در همه جای دنیا به خاطر کنار گذاشته شدن امر خطیر ورزش افزایش یابد.  
تداوم تعطیلی دانشگاهها، مدارس کم تحرکی و بی تحرکی را با خود به همراه دارد. با توجه به مجازی شدن آموزش طیفی عظیمی از جامعه از معلمین، مستخدمین، دانش آموزان، کارکنان و دانشجویان حضور فیزیکی در محل کارشان ندارند و از طریق فضای آنلاین، امورات آموزشی و خدماتی مدیریت و کنترل می شود. این موضوع در کنار محسنات فراوان که باعث مدیریت وقت، انرژی و هزینه می شود ناخواسته مساله سلامتی، تحرک و شادابی را تحت تاثیر قرار می دهد.
یکی از پیامدهای مهم مجازی شدن آموزش این است که افراد با توجه به عدم تحرک وکم تحرکی با  ناهنجاری های اسکلتی عضلانی شدید در استفاده زیاد وسایل الکترونیکی از قبیل لب تاب موبایل  مواجه شود که این پوزیشن های بدنی باعث ناهنجاری ازقبیل شانه های نابرابر، سر به جلو پشت گرد، کمر گود خواهد بود ومهمترین اتفاق دیگری که بدلیل بی تحرکی در عضلات بدن مشاهده خواهد شد شل شدن عضلات و وارفتگی آن و مشکلات مفاصلی، این اتفاق سبک زندگی خانواده ها وافراد جامعه را به شدت تغییر خواهد داد. ارتباطات افراد خانواده را نیز در گیر می کند تخریب اهسته و شرایط خانوادگی را نیز در بر خواهد داشت و وابستگی اینترنت در ارتباطات خانواده هم تاثیر خواهد گذاشت در این شراط نقش فعایت های بدنی وترویج سبک زندگی سالم وفعال بسیار پر اهمیت بوده به طوریکه طبق تحقیقات پیشنهاد می گردد روزانه بین ۴۵دقیقه تا یک ساعت فعالیت های بدنی برای کلیه افراد جامعه در برنامه روزانه خود تنظیم نمایند.  
اثر نامطلوب دیگر کرونا، دوری از همدیگر به شکل پیاده روی ها و ورزش های دوستانه است. قانون اول کرونا که بر ضرورت رعایت فاصله گذاری اجتماعی تاکید دارد و اینکه افراد نباید به هم دیگر در جهت حفظ سلامتی نزدیک شود؛ ناخواسته پیامد تنهایی شدن افراد را در پی دارد. مهم ترین مساله در این خصوص این است که انسان ها تمایل به ورزش های گروهی و دورهمی دارند. اساسا فرد در تنهایی انگیزه و رمقی برای ورزش ندارد. شرایطی که امروز اتفاق افتاده باعث شده که افراد ورزشی هم به تدریج ورزش را کنار گذاشته و این می تواند الگوی نامناسبی برای سلامت عمومی جامعه باشد.
ضروری است که وزرات بهداشت و متولیان این حوزه نظیر صدا و سیما و رسانه ها روی این محور کار کنند که در عصر کرونا، شهروندان ورزش و نرمش  را  متناسب با ظرفیت های موجود در برنامه های زندگی شان قرار دهند و این طور نباشد که اساسا این مقوله مهم به ورطه فراموشی سپرده شود. در این خصوص می توان متناسب با شرایط کرونایی، نوع ورزش و سبک های جدید ورزشی به جامعه تعلیم داده شود تا شاهد نشاط و شادابی جامعه باشیم. اساسا می توان روی این محور کار کرد که چه بسا ورزش های نرم می تواند عاملی موثر در مقابله با کرونا باشد. بدن انسان هر چقدر تحرک و آمادگی داشته باشد به همان نسبت در برابر ویروس ها مقاوم تر خواهد بود.

گزارش : داوود باقری کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی