زنی در کارزار دسترسی دختران به محصولات بهداشتی دوران قاعدگی

زنی در کارزار دسترسی دختران به محصولات بهداشتی دوران قاعدگی

• خدیجه عارف
• سرویس جهانی بی‌بی‌سی

۵ ساعت پیش

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

عرفانه زرگر می‌گوید زنان بسیاری در کشمیر به نوار بهداشتی دسترسی ندارند

عرفانه زرگر، زن تلاشگری است که در میان ممنوعیت‌های رفت‌و‌آمد، قرنطینه و شرم اجتماعی کارزار خود را پیش می‌برد.

در هفت سال گذشته، بسیاری از زنان در شهر سرینگر، برای دسترسی هر‌ روزه به محصولات ضروری بهداشتی دوران پریود از کمک او برخوردار می‌شوند.

عرفانه دشواری دسترسی به این محصولات بهداشتی را خود تجربه کرده است، وقتی نوجوان بود حتی فکرش را هم نمی‌توانست بکند برای خودش نوار بهداشتی بخرد.

او تعریف می‌کند: "پدرم برایم نوار بهداشتی می‌خرید. پس از مرگ پدرم حتی تصورش را هم نمی‌توانستم بکنم که از برادر‌هایم بخواهم برایم نوار‌بهداشتی بخرند".

سختی این شرایط باعث شد که عرفانه تصمیم بگیرد راه‌حلی برای زنان نیازمند شهرش پیدا کند، بزرگ‌ترین شهر در ناحیه کشمیر تحت حاکمیت دولت هند.

او به بی‌بی‌سی گفت: "همیشه فکر می‌کردم اگر پول و امکانات لازم را به دست آورم، برای همهٔ زنان نوار‌بهداشتی می‌خرم".

بحران‌ها و شرم اجتماعی

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

عرفانه بسته‌های نوار بهداشتی را در فقیر‌ترین محله‌ها پخش می‌کند

در بخش‌هایی از جنوب آسیا، زنانی که عادت ماهانه می‌شوند را ناپاک و شرم‌آور می‌دانند و آنها در این دوران حتی ناچارند در خانه بمانند و حبس شوند.

• روز جهانی بهداشت قاعدگی؛ 'سکوت را بشکنید'
• بهداشت قاعدگی، حق مسلم هر زن
• تجربه قاعدگی در افغانستان: 'کودکی‌ام با ترس از خونی شدن شلوارم گذشت'
• استقبال فعالان حقوق زنان از حذف مالیات بر محصولات پریود در بریتانیا
• پاسخ به باورهای نادرست درباره قاعدگی

این تعصبی بود که عرفانه ناچار بود رویاروی آن بایستد و موانع بزرگ‌تری هم در میان بحران‌های کشمیر وجود داشت، جایی که خریدن هیچ‌چیز آسان نیست.

سال‌هاست که هند و پاکستان بر سر منطقه‌ هیمالیا با یکدیگر درجنگ هستند و هنوز هم بحران‌هایی در این میان وجود دارد که آزادانه بیرون رفتن را برای زنان دشوار می‌کند. خانواده‌هایی که مردی ندارند برای تأمین نیازهای اساسی خود مشقت زیادی می‌کشند.

تهیه نوار بهداشتی مشکل است، چون مردان بیشتر اوقات از خریدن آن برای زنان خانواده خودداری می‌کنند.

عرفانه می‌گوید حتی زنان کشمیری که توانایی مالی خریدن نوار بهداشتی را دارند (و می‌توانند از خانه هم بیرون بروند) برایشان سخت است که بر شرم اجتماعی نسبت به عادت ماهانه غلبه کنند.

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

عرفانه می‌گوید می‌داند که تلاش‌هایش مانند قطره‌ای در اقیانوس است

عرفانه می‌گوید: "بیشتر زنان و دختران از رفتن به مغازه و خریدن نوار بهداشتی خجالت می‌کشند. حتی اگر این کار را بکنند به فروشنده می‌گویند: 'برادر یکی از آن به من بدهید ' آنها حتی بدون احساس شرم نمی‌توانند نام نوار بهداشتی را بر زبان بیاورند".

او نه فقط می‌خواهد نوار‌بهداشتی را در اختیار تمام زنان بگذارد بلکه می‌خواهد با همه باور‌های نادرست درباره عادت‌ماهانه که در پشت این تعصبات قرار دارد مقابله کند.

او می‌گوید: "عادت‌ماهانه (قاعدگی) پدیده‌ای طبیعی است و باید بتوان در مورد آن به راحتی حرف زد".

بی‌تفاوتی

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

بسته‌های بهداشتی عرفانه شامل نوار بهداشتی، لباس زیر و ضد‌عفونی‌کننده دست است

برای شروع، عرفانه پول و حمایت کمی داشت. او هرگز خدمتی را که پدرش برای او انجام می‌داد فراموش نمی‌کرد و با علاقه خاصی نسبت به پدر بزرگ شده بود اما بقیه اعضای خانواده‌اش علاقه‌ای به کارهای او نداشتند.

عرفانه با اشاره به فرهنگ فراگیر سکوت درباره عادت‌ماهانه، می‌گوید: "در ابتدا برادرانم از کارهای من خوش‌شان نمی‌آمد. مشکلی با پخش بسته‌های نوار بهداشتی که من انجام می‌دادم نداشتند اما نمی‌خواستند من درباره عادت‌ماهانه در شبکه‌های اجتماعی صحبت کنم".

عرفانه با توجه به زمینه اجتماعی محافظه‌کارانه خانواده‌اش تعجب نکرد که آنها در برابر برنامه توزیع نوار‌بهداشتی او در توالت‌های عمومی ایستادگی کنند.

مشکلات همه‌گیری

زمانی که او شروع به توزیع نوار‌بهداشتی میان زنان کرد دانشجو بود و پول کمی داشت اما می‌توانست هر ماه ۷ دلار برای این کار خیر کنار بگذارد. بعد از آنکه شغلی در شهرداری به دست آورد، توانست پول بیشتری به این کار اختصاص دهد.

حالا عرفانه بیشتر حقوق خود را صرف این کار می‌کند، حداقل ۱۰،۰۰۰ روپیهٔ هند (۱۴۰ دلار) در ماه. او در وقت آزادش هم نوار بهداشتی درست می‌کند و از دوستان و بستگانش هم می‌خواهد تا در این کار به او کمک کنند.

اما همه‌گیری عرفانه را واداشت که تغییراتی در تلاش‌هایش برای کمک به نیازمندان ایجاد کند.

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

عرفانه زنان را تشویق می‌کند تا در مورد بهداشت قاعدگی (پریود) صحبت کنند

او می‌گوید: "در آغاز همه‌گیری تمام شهر در قرنطینه بود. توالت‌های عمومی بسته بود و من هم ناچار مجبور بودم در خانه بمانم".

او از شبکه‌های اجتماعی استفاده کرد تا صدایش را به دیگران برساند. بعضی از زنانی که نوار بهداشتی‌ها را در توالت‌های عمومی دریافت می‌کردند با او تماس گرفتند و سراغش آمدند.

حالا او می‌دانست کجا به این کمک‌ها نیاز هست و بسته‌هایش را که شامل نوار‌های بهداشتی، لباس‌زیر و ضد‌عفونی‌کننده‌های دست بود تا جایی که پاهایش توان داشت به این مناطق می‌برد.

"بعد از کسب اجازه از مقامات محلی، راه افتادم و این بسته‌ها را به آنان که نیاز داشتند رساندم".

هر بسته از این نوار‌ها بین ۵۰ سنت تا یک دلار قیمت دارد که مبلغ بالایی برای زنان کشمیر است و افرادی که نیاز به بسته‌های عرفانه دارند خیلی زیادند.

"بسیاری از افراد به دلیل همه‌گیری کار خود را از دست داده‌‌اند. یک بار مرد جوانی با من تماس گرفت و گفت که فروشنده بوده است. مادرش نابیناست و هفت خواهر دارد. هیچ راهی برای تأمین هزینه تهیهٔ نوار بهداشتی ندارد".

"او فرشته است"

حسینه بانو چهار دختردارد و یکی از زنانی است که به دلیل فقر توانایی خرید نوار بهداشتی ندارند. او همسرش را از دست داده است و فقط با لطف و کرم بستگانش زندگی می‌کند.

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

حسینه بانو می‌گوید او و دخترانش توانایی خریدن نوار بهداشتی را ندارند

حسینه می‌گوید: "پیش از آنکه عرفانه را پیدا کنیم، عادت داشتیم از پارچه‌های کهنه و پنبه برای دوران عادت ماهانه استفاده کنیم".

او در یکی از فقیر‌ترین نواحی شهر زندگی می‌کند که هر روز عرفانه به آنجا سر می‌زند.

"دختر‌ها مشکلات زیادی در دوران عادت‌ماهانه خود دارند و هیچ راهی برای خریدن نوار بهداشتی ندارند. عرفانه مرتب به ما سر می‌زند. او برای ما فرشته نجات است".

دختر حسینه، هنسا می‌گوید: "هیچ‌کس هرگز به فکرش هم نمی‌رسد که ما به محصولات بهداشتی دوران قاعدگی (پریود) نیاز داریم، چون هیچ‌کس اینجا فکر نمی‌کند که این نیازی ضروری است".

هنسا ادامه می‌دهد: "احساس خوبی است که می‌توانیم از نوار بهداشتی استفاده کنیم. ما تصورش را هم نمی‌توانیم بکنیم که آن را بخریم. همه دختران این محله عاشق عرفانه هستند".

"بانوی نوار‌بهداشتی"

عرفانه عاشق این است که او را "پد وومن" یا بانوی نوار‌بهداشتی کشمیر می‌نامند، مانند قهرمان فیلم معروف سال ۲۰۱۸ بالیوود که زندگی اروناتشالام موروگانانتام را به تصویر کشیده است. این مرد مبتکر ساخت نوار‌بهداشتی‌های ارزان خانگی بود.

منبع تصویر، Irfana Zargar

توضیح تصویر،

عرفانه می‌گوید پدرش اگر بود از کارهای او پشتیبانی می‌کرد

عرفانه هر ماه حدود ۳۵۰ بسته بهداشتی توزیع می‌کند و در شرایط عادی بسته‌های او در ۱۶ توالت عمومی شهر عرضه می‌شود.

او می‌خواهد به زنان و دختران جوان بیشتری کمک کند که هنوز به نوار بهداشتی دسترسی ندارند و حالا خودش شروع به تهیه نوار‌بهداشتی‌های قابل‌شستشوی خانگی کرده است تا بتواند در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند.

او می‌گوید: "می‌خواهم به مناطق دور‌افتاده کشمیر بروم جاهایی که زنان هنوز از پارچه‌های کهنه به‌جای نوار بهداشتی استفاده می‌کنند. بسیاری از زنان حتی به پارچه‌های تمیز دسترسی ندارند. چون ناچارند از پارچه‌های آلوده استفاده کنند دچار انواع بیماری‌ها می‌شوند که درد بی‌درمان‌شان می‌شود".

او می‌داند که تلاش‌هایش مانند قطره‌ای در اقیانوس است اما پیام‌های دلگرم‌کننده کسانی که از کمک‌های او بهره‌مند می‌شوند به او نیروی ادامه دادن می‌دهد.

عرفانه فکر می‌کند پدرش اگر بود به او افتخار می‌کرد.