موسی بن جعفر (ع) مصداق بندگی محض پروردگار/ امام کاظم (ع) چگونه «بشر حافی» را متحول کردند؟+فیلم

حجت الاسلام سید جلال موسویان سخنران و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره سیره و روش زندگی امام هفتم شیعیان گفت: دربحث بندگی پروردگار، یک عبادت داریم و یک عبودیت؛به این معنا که عبادت حرکاتی است که برای رضای خداوند انجام می‌دهیم؛ مثل نماز، روزه و حج. عبودیت یعنی تسلیم محض بودن در برابر خداوند. از بزرگترین ویژگی‌های زندگی موسی بن جعفر (ع) این است که ایشان اهل عبودیت بودند؛ در نتیجه اگر کسی مانند امام کاظم (ع) در باطنش نظام عبودیت پروردگار را چیده باشد، همه عالم بندگی او را می‌کند.

بیشتر بخوانید

• شرح مختصری از زندگینامه امام موسی کاظم (ع) / مبارزات سیاسی امام هفتم شیعیان چگونه بود؟

وی افزود: در حدیث قدسی نقل شده است که پروردگار متعال می‌فرمایند: «عبدی أطعنی حتی أجعلک مثلی، أنا حیّ لا اموت اجعلک حیّا لا تموت، أنا غنیّ لا أفتقر أجعلک غنیّا لا تفتقر، أنا مهما أشاء یکون أجعلک مهما تشاء یکون»؛ بنده ام، از من اطاعت کن که تو را مانند خود سازم. همان طورى که من زنده هستم و نمى میرم تو هم همیشه زنده باشى. همان طورى که من غنى هستم فقیر نمى شوم تو هم همیشه غنى باشى. همان طورى که من هر چه را اراده کنم مى شود، تو را هم همین طور سازم.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: امام موسی بن جعفر (ع)، چون در عبودیت و بندگی پروردگار خود را قرار داده بودند، همه را با خودشان هماهنگ می‌کردند. نتیجه‌ای که می‌توان از این روایت و سیره امام کاظم (ع) گرفت این است که ارتباط با امام موسی بن جعفر (ع) هماهنگی باطن انسان با پروردگار را به وجود می‌آورد.

وی مطرح کرد: روزی امام از کوچه‌های بغداد می‌گذشت. از یک خانه صدای ساز و آواز بلند بود، کنیز از منزل بیرون آمد؛ امام کاظم (ع) به او فرمودند صاحب این خانه آزاد است یا بنده؟ سؤال عجیبی بود. کنیز گفت: از خانه به این مجللی این را نمی‌فهمی؟ این خانه «بشر» است، یکی از اشراف، معلوم است که آزاد است. امام فرمودند: بله، آزاد است، اگر بنده ‌بود که این سر و صدا‌ها از خانه اش بلند نبود. هنگامی که کنیز به منزل برگشت بشر از او پرسید چرا معطل کردی. کنیز داستان را برای او کامل تعریف کرد.

این کارشناس مذهبی در پایان گفت: بشر نشانه‌های آن مرد را پرسید. فهمید موسی بن جعفر (ع) است، پای برهنه بیرون دوید. خودش را به دامن امام انداخت و عرض کرد: فهمیدم که مقصود چیست، من از همین ساعت می‌خواهم بنده خدا باشم. امام کاظم (ع)، چون اهل عبودیت، تسلیم و بندگی خداوند بودند، نظام باطن ایشان با نظام پروردگار مطابق بود و به همین دلیل این گونه افراد (مانند بشر حافی) را در طول زندگی شان تحت تاثیر قرار دادند.

در ادامه شما می‌توانید صحبت‌های حجت الاسلام سید جلال موسویان را مشاهده کنید:

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

انتهای پیام/