انتخابات و رژیم‌چنج، محمدرضا نیکفر - Gooya News

محمدرضا نیکفر - رادیو زمانه

سیدمصطفی تاجزاده کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شده است. از زاویه‌ی اصلاح‌طلبی بهترین اتفاقی که اینک در عالم سیاست در ایران ممکن است بیفتد، عبور او از سدّ استصواب و در نهایت رأی آوردن اوست. گمان نویسنده این یادداشت این است که از زاویه‌ی مصلحت مردم و اصلاح امور کشور در وضعیت فعلی، اگر امیدواری دیگری ممکن نباشد، بهتر است اتفاقی دیگر بیفتد: ولی فقیه بگوید که خودش می‌خواهد عهده‌‌‌دار مقام ریاست جمهوری شود، به بیانی دیگر چیزی که مصباح یزدی به آن می‌گفت «حکومت اسلامی» تحقق کامل یابد؛ و اگر این نشد مثلاً ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری اسلامی شود، احمد خاتمی، وزیر امور خارجه، حسین شریعتمداری، وزیر ارشاد، علم الهدی، وزیر کشور یا مسئول امور زنان و خانواده و ... یعنی حکومت اسلامی به شکل مثالیِ آن درآید تا حسرت در دل کسی نماند که بعداً بگوید نگذاشتند تا ولایت فقیه تحقق کامل خود را بیابد.

این به این معنا نیست که همگان را فراخوانیم به "ارتجاعی‌ترین" حالت ممکن در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ رأی دهند؛ نه، به هیچ وجه. هدف، جلب توجه به این ناسازه (حالت پارادوکسیکال) است که انتخابِ مصلح‌ترین هم انتخاب بدی است. نظام ولایی نمونه‌ی مثالی حالتی است که نادرستی سرشتی و جامع آن، جایی برای زندگی درست و انتخاب درست نمی‌گذارد. انتخاب درست، انتخاب نکردن است؛ امتناع از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی است که ولایت به ما امکان انتخاب می‌دهد.

سه سطح درگیری

مثال بازی، در مورد سطح‌های مختلف تصمیم‌گیری، مثال روشن‌گری است:

۱. یک جا بحث می‌کنیم در این باره که چه بازی کنیم، فوتبال یا بسکتبال.
۲. در سطحی دیگر بحث می‌کنیم حالا که قرار است فوتبال بازی کنیم قاعده‌ی کار چه باشد، کدام تیم در کدام سمت بایستد و چه کسی داوری کند.
۳. و در سطحی پایین‌تر بحث بر سر این است که در این موقعیت مشخص چه کنیم، مثلا چه تغییری در آرایش تیم بدهیم.

گرایش حاکمیت بر این است که انتخابات، سطح سوم تصمیم‌گیری باشد. آرایش تیم مجلس و کابینه در حد معینی عوض می‌شود. حد را نظارت استصوابی تعیین می‌کند.

مطالب بیشتر در سایت رادیو زمانه

اصلاح‌طلبان رادیکال، و نیز گویا احمدی‌نژادی‌ها، می‌خواهند آن را به سطح دوم بکشند. بیانیه انتخاباتی تاجزاده رادیکا‌ل‌ترین تبیین این خواست است. در اینجا بحث بر سر اصول کار است. داور باید بی‌طرف باشد و همه باید از یک قاعده پیروی کنند.