فرزندان چگونه باید با والدین خود برخورد کنند؟ +صوت

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا

و همیشه پر و بال تواضع و تکریم را با کمال مهربانی نزدشان بگستران و بگو: پروردگارا، چنانکه پدر و مادر، مرا از کودکی (به مهربانی) بپروردند تو در حق آن‌ها رحمت و مهربانی فرما.

فایل صوتی تلاوت آیه ۲۴ سوره اسراء

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

تفسیر آیه ۲۴ سوره اسراء

ابوولاد حناط گوید: از امام صادق (ع) در مورد آیه «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ»؛ پرسیدم. امام فرمودند: «هر زمانی‌که نظر بر آن‌ها می‌کنی نظرت از روی رحمت و مهربانی باشد و نه صدای خود را بالای صدای ایشان بلند گردان و نه دست خویش را بالای دست آنان و [هنگام راه رفتن]پیش از ایشان راه مرو».

بیشتر بخوانید

• خداوند چه کسانی را لعنت می‌کند؟ +صوت

کلمه (خفض جناح) (پر و بال گستردن) کنایه است از مبالغه در تواضع و خضوع زبانى و عملى، و این معنا از همان صحنه اى گرفته شده که جوجه بال و پر خود را باز مى کند تا مهر و محبت مادر را تحریک نموده و او را به فراهم ساختن غذا وادار سازد و به همین جهت کلمه جناح را مقید به ذلت کرده و فرمود: (جناح الذل) و معناى آیه این است که: (انسان باید در معاشرت و گفتگوى با پدر و مادر طورى روبرو شود که پدر و مادر تواضع و خضوع او را احساس کنند و بفهمند که او خود را در برابر ایشان خوار مى دارد و نسبت به ایشان مهر و رحمت دارد).

پیام‌های آیه ۲۴ سوره اسراء

۱-فرزند در هر موقعیّتی که هست، باید متواضع باشد و کمالات خود را به رُخ والدین نکشد. «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ»

۲-تواضع در برابر والدین، باید از روی مهر و محبت باشد، نه ظاهری و ساختگی یا برای گرفتن اموال آنان. «وَ اخْفِضْ لَهُما ... مِنَ الرَّحْمَهِ»

۳-فرزند باید نسبت به پدر مادر، هم متواضع باشد، هم برایشان از خداوند رحمت بخواهد. «وَ اخْفِضْ ... وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما»

۴-دعای فرزند در حقّ پدر و مادر مستجاب است وگرنه خداوند دستور به دعا نمی‌داد. «وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما»

۵-دعا به پدر و مادر، فرمان خدا و نشانه شکرگزاری از آنان است. «قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما»

۶-در دعا از کلمۀ «رَبِّ» غفلت نکنیم. «قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما»

۷-رحمت الهی، جبران زحمات تربیتی والدین است. «رَبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانِی» گویا خداوند به فرزند می‌گوید:تو رحمت خود را دریغ مدار، واز خدا نیز استمداد کن که ادای حقّ آنان از عهده تو خارج است.

۸-گذشته خود، تلخی‌ها و مشکلات دوران کودکی وخردسالی را که بر والدین تحمیل شده است از یاد نبرید. «کَما رَبَّیانِی صَغِیراً»

۹-پدر و مادر باید بر اساس محبّت فرزندان را تربیت کنند. «ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانِی»

۱۰-انسان باید از مربّیان خود تشکّر و قدردانی کند. «ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانِی»

انتهای پیام/