ابوالحسن بنی صدر به جان هستی پیوست، محمود دلخواسته - Gooya News

در این ساعات و با اندوهی سترگ پرشمارند کسانی که در داخل و خارج وطن سوگوار درگذشت یکی از دلدادگان حقیقی بزرگی و سربلندی ایران زمین در عصر کنونی هستند. امروزابوالحسن بنی صدر مردی از سلاله خط اصیل آزادیخواهی-در عین-استقلال در ایران به سوی حق شتافت؛ در او روحی و جانی بود که همه عشق بود و تعهد و استمرار و کوششی خستگی ناپذیر در راه استقلال و آزادی و بزرگی ایران و ایرانیان. چه بسیار وقت ها بود که هرگاه سخن از وطن، از ایران و از ایرانیان، بر زبان می‌آورد بغض گلویش را می‌گرفت و می‌شد به روشنی نم نم اشک و درد و دلبستگی به این خاک و بوم و مردمانش را در نگاهش یافت؛ گویی او در آن لحظات یکباره خود ایران شده بود، و ایران را زندگی می کرد و وطن را با همه وجود نفس می‌کشید.

پیکر ادامه دهنده مبارزات قائم مقام فراهانی، امیر کبیر و مصدق بر اصل موازنه منفی و استقلال و آزادی و رشد عادلانه به خاک سپرده می شود، ولی راهش و آرمانش که راه حقمداری و آزادی و استقلال و سربلندی ایران است از هر زمان زنده تر و گویاتر است.

یک نه گفتن شچاعانه در سال 60 به قدرتی که از او می خواست ماندن بر سر منصب را به آرمان آزادی معامله کند، سرنوشت او و بسیاری از یارانش را به زندگی در تبعید و خطر دائمی ترور تبدیل کرد و اینگونه بیشتر عمر را در هجرت و در خارج از وطن زیست. ولی هر روز و هر شب قلبش برای وطن می طپید و هر کتابی که بر دست می گرفت و هر قلمی که بر کاغذ می‌آورد برای ایران بود و موقعیت خاص ایران-در-جهان.

دو بار هم آقای خمینی، با همراهی ماموران فرانسه، آقای ابو القاسم مصباحی، از مدیران دستگاه اطلاعاتی خود را فرستاده بود و خواستار باز گشت او شد و هر دو بار در نامه و بیان دو شرط برای باز گشت خود معین کرد که یکی استقرار آزادی ها بی کم و کاست قبل از ورود او به ایران و و دیگری اینکه توبه کردن در درگاه مردم و کناره گیری کامل از کارها. چرا که همانگونه که کتاب <My Turn to Speak >، <زمان سخن گفتن من> که شرح مستند چگونگی انجام <اکتبر سورپرابز> با دستگاه ریگان که مانع به پایان رسیدن جنگ در خرداد 1360 شد و امکان ادامه آن را فراهم کرد، با این جمله به پایان برده بود: