مسابقه رافائل نادال و کارلوس آلکاراس در مسترز مادرید یک تماشاگر ویژه داشت: فلیپ پنجم پادشاه اسپانیا. البته اسپانیایی‌ها در زمین تنیس یک پادشاه دیگر دارند.

در حالی که نادال هنوز قصد ندارد تاج و تخت خود به عنوان "پادشاه رس" را تسلیم کسی کند، کارلوس آلکاراس توانست اولین پیروزی خود را مقابل یکی از الگوهای دوران کودکی‌اش بدست آورد و پس از آن هم که قهرمان مسابقات شد. این البته نشانه‌ای آشکار بود که پسر ۱۹ ساله اسپانیایی آماده قدرت‌نمایی در تنیس جهان است.

کارلوس آلکاراس که از ۱۱ سالگی به عنوان قهرمان آینده گرند‌اسلم‌ها در نظر گرفته شد، اخیرا در تنیس حرفه‌ای جهان عملکردی درخشان داشته است.

قدم بعدی برای او درخشش در یک گرند‌اسلم است که مسابقات آن در بخش مردان به شکل ۵ ستی (برخلاف اکثر مسابقات تنیس که ۳ ستی هستند) برگزار می‌شود و اولین فرصت برای رسیدن به این هدف هم مسابقات رولان گاروس که از یکشنبه (۲۲ مه) آغاز شد. تورنمنتی که آلکاراس با قدرت در اولین مسابقه آن پیروز شد.

اگر کارلوس آلکارس بتواند قهرمان اوپن فرانسه شود (مسابقاتی که نادال ۳۵ ساله طی دو دهه اخیر در آن تقریبا شکست‌ناپذیر بوده) آن گاه می‌توان با اطمینان بیشتری از این پدیده سخن گفت.

در حالی که بسیاری از بازیکنان و کارشناسان تنیس او را بخت جدی قهرمانی در دومین گرنداسلم فصل تنیس جهان می‌دانند، بنگاه‌های شرط‌بندی او را یکی از مدعیان در کنار رافائل نادال (قهرمان ۱۳ دوره مسابقات که تلاش می‌کند خودش را از مصدومیت پا رها کند) و نواک جوکوویچ، مدافع قهرمانی تورنمنت می‌دانند.

ولی از پدیده کنونی تنیس جهان که روزی "یک تکه اسپاگتی" نامیده شد، چه می‌دانیم.

'بهترین بازیکن حال حاضر جهان'

قهرمانی ماه جاری در مسترز مادرید که معتبرترین رقابت تنیس در زادگاه آلکاراس است؛ چهارمین قهرمانی او روی خاک رس در سال ۲۰۲۲. در واقع او بیشتر از هر مردی در مسابقات امسال قهرمان شده است.

البته نوار ۲۸ پیروزی متوالی آلکاراس در مسابقات حرفه‌ای تنیس در مسترز رم پاره شد، تا اوضاع قبل از شروع رولان گاروس برای او کاملا هم ایده‌آل نباشد.

اما مسیری که این تنیس‌باز در یک سال اخیر طی کرده، باورنکردنی به نظر می‌رسد، او در ماه مه ۲۰۲۱ در رتبه ۱۲۰ رده‌بندی جهانی بود و یک سال بعد از آن در رتبه ششم ایستاده است.

آلکاراس پس از این که در فینال مادرید، ساشا زورف، مدافع قهرمانی را نابود کرد، گفت: "مردم من را به چشم یکی از بخت‌های اصلی قهرمانی رولان گاروس نگاه خواهند کرد، این را به چشم موضوعی تنش‌زا نگاه نمی‌کنم، بلکه از آن انگیزه می‌گیرم."

جوکوویچ البته "شکی ندارد" که آلکاراس می‌تواند در ۵ ژوئن جام قهرمانی رولان گاروس را بالای سر ببرد و زورف می‌گوید: "او بهترین بازیکن حال حاضر جهان است."

پس از قهرمانی آلکاراس در مادرید، نادال که با ۲۱ قهرمانی در گرنداسلم‌ها پرافتخارترین مرد تاریخ تنیس است، قبول کرد که زمان "دست به دست شدن" آغاز شده است: "گذشته از این که امروز این اتفاق افتاده است یا نه، ما شاهد این موضوع در ماه‌های آینده خواهیم بود."

بهترین عملکرد آلکاراس در گرنداسلم‌ها به حضور در یک‌چهارم نهایی اوپن آمریکای پارسال باز می‌گردد و بسیاری معتقدند که او در رولان گاروس اگر بهتر نباشد، بدتر هم نخواهد بود.

او تنیس را با بازی روی خاک رس در اسپانیا یاد گرفته و قهرمانی‌اش در مادرید و چهار قهرمانی‌ از پنج قهرمانی این فصل او در مسابقات حرفه‌ای تنیس، روی رس بوده است.

قهرمانی در یک گرنداسلم هدف اصلی آلکاراس در این فصل مسابقات تنیس است و برای رسیدن به این افتخار او روی کمک خوان کارلوس فررو، مربی و مردی که او را به اینجا رسانده است، حساب می‌کند.

فررو که مرد شماره یک پیشین تنیس جهان و قهرمان اوپن فرانسه سال ۲۰۰۳ است، به بی‌بی‌سی گفت: "با توجه به این که من هم تمامی این موقعیت‌ها را زندگی کرده‌ام، بهتر می‌توانم درک کنم که الان چه حسی دارد و چگونه می‌تواند این وضعیت را مدیریت کند."

"بردن یک گرنداسلم واقعا سخت است. این رقابتی با بهترین‌ها در مسابقاتی بسیار طولانی و در اوج عملکردشان است. باید به کار کردن ادامه دهیم و روی کارمان تمرکز کنیم و نگذاریم سر و صداهایی که اطرافمان است، روی ما تاثیر بگذارد. همان طوری که قبلا به خودش گفته‌ام، او هنوز دستاورد خاصی نداشته است."

چگونه 'یک تکه اسپاگتی' بدل به آخرین ستاره تنیس شد

پیشرفت سریع آلکاراس در نتیجه انضباط و تعهد او در خارج و داخل زمین تنیس است.

تمرکز اصلی او روی انتخاب ضربه مناسب برای هر لحظه از بازی و ساختن بدنی است که بتواند با بهترین بازیکنان جهان از نظر فیزیکی مقابله کند.

فررو گفت: "روی بدن‌سازی او خیلی کار کرده‌ایم، به این دلیل که من قبلا به شوخی می‌گفتم که مانند یک تکه اسپاگتی است. ما همچنین روی تمامی ضربات او کار کرده‌ایم و به خصوص روی این که در چه زمانی، چه ضربه‌ای را بزند، تاکید کرده‌ایم. کارلوس بازیکن بسیار مستعدی است و باید تمام گزینه‌ها را حین بازی در اختیار داشته باشد."

"زندگی مرتب در خارج از زمین تنیس هم نکته مهمی بود که باید رویش کار می‌کردیم. برای تبدیل شدن به یکی از بهترین‌ها، باید در این بخش هم تلاش کنید."

آلکاراس در مادرید سه نفر از چهار بازیکن برتر جهان را شکست داد. آخرین باری که تنیس‌بازی در یک مسترز ۱۰۰۰ امتیازی چنین دستاوردی داشت، داوید نلبندیان در سال ۲۰۰۷ بود.

نادال در مرحله یک‌چهارم نهایی به آلکاراس باخت. کارلوس سپس نواک جوکوویچ، مرد شماره یک تنیس جهان را شکست داد و در فینال هم مقابل ساشا زورف، قهرمان المپیک پیروز شد.

عملکرد آلکاراس مقابل زورف در فینال که با بردی یک طرفه همراه بود، از سوی مارتینا ناورالیتووا، دارنده ۱۸ گرنداسلم تنیس زنان جهان به عنوان یک "ضرب شست کامل" نامیده شد.

ناورالیتووا گفت: "هیچ نقطه ضعفی نداشت. نمی‌دانم اگر خودم قرار بود مقابلش بازی کنم، چه کار می‌کردم."

در آن بازی به نظر می‌رسید که زورف به نوعی نابود شده است و همان مسابقه موجب شد که استفانوس سیتسی‌پاس، مرد شماره ۴ تنیس جهان بگوید که موفقیت‌های آلکاراس برایش "بسیار الهام‌بخش" بوده‌اند.

زورف و سیتسی‌پاس به عنوان شاخص‌ترین نماینده‌های "نسل بعدی" تنیس - بازیکنانی که حدود ۲۰ سال دارند و به نظر می‌رسد که قرار است جای فدرر، نادال و جوکوویچ را پر کنند - حالا خیلی خوب می‌دانند که برای قهرمانی در یک گرنداسلم مانع بزرگی به نام آلاکاراس را پیش رو دارند.

آنابل کرافت، زن شماره یک پیشین تنیس بریتانیا و کارشناس تنیس می‌گوید: "من که اعتقاد دارم او از روی آن‌ها (بازیکنان نسل آینده) رد خواهد شد. همین حالا هم از آنان جلوتر است. آن‌ها هستند که باید او را تعقیب کنند و به دنبال پیدا کردن روش‌هایی برای رسیدن به سطح او باشند."

'استعدادی خاص' با آرزوهای بزرگ

گرچه آلکاراس آرزوهای بزرگی در سر دارد اما ذره‌ای خودپسندی در وجود این ورزشکار اسپانیایی نیست.

آلکاراس در ال پالمار، شهری در حومه مورسیا در جنوب اسپانیا به دنیا آمده و بزرگ شده است. او از منطقه‌ای می‌آید که مردم به طور سنتی کشاورز هستند و زندگی‌شان به شدت وابسته به صادرات میوه و سبزیجات است.

به طور خلاصه مردمی سختکوش و متعهد در عین حال اهل لذت بردن از لحظه‌‌های زندگی.

اخیرا آلکاراس به یکی از برنامه‌های پربیننده تلویزیون اسپانیا دعوت شده بود و بعد هم همراه با بازیکنان رئال مادرید، قهرمانی این تیم در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو را جشن گرفت.

اما این‌ها موجب نشد که حتی یک روز هم تمرین را تعطیل کند. آلکاراس از ۱۵ سالگی که به آکادمی فرر (در فاصله یک ساعتی خانه‌اش) پیوسته، سختکوشی، بخشی از زندگی‌اش شده است.

آلبرت مولینا، مدیربرنامه‌های آلکاراس توانست فررو را راضی به پذیرفتن او در آکادمی‌اش کند؛ مولینا از ۱۱ سالگی آلکاراس را کشف کرد و او را به چشم یک پروژه بلندمدت می‌دید.

فررو گفت: "او برای بازی در تعدادی تورنمنت که ما در آکادمی برگزار می‌کردیم، آمد. همان موقع هم در سطحی بالا و متفاوت از بقیه قرار داشت. البته از نظر بدنی به شدت ضعیف بود و بازی‌اش هم نظم نداشت."

"اما فورهندهایش همان زمان هم خاص بودند، من خیلی خوب متوجه تفاوت او با بقیه شده بودم. او استعدادی فوق‌العاده خاص داشت."

مقایسه تکراری او با نادال کم کم حوصله خیلی‌ها را سر برده است؛ هر دو بازیکن هم گفته‌اند که اسپانیایی جوان شخصیتی کاملا متفاوت است.

آلکاراس پارسال گفت: "می‌دانم که هرگز رافائل نادال دیگر وجود نخواهد داشت. من کارلوس هستم."

در حالی که توانایی بدنی آن‌ها مشابه است، آلکاراس به نسبت نادال عقب‌تر بازی می‌کند و بیشتر از او دوست دارد که به سمت تور هجوم ببرد و معمولا هم از ضربات "دراپ شات" به عنوان یک سلاح استفاده می‌کند.

اما آلکاراس برای رسیدن به دستاوردهای بزرگ یک خصلت کاملا مشابه با نادال دارد: میلی تمام‌نشدنی برای بهتر شدن.

او گفت: "به نظرم هنوز باید در همه چیز پیشرفت کنم. من همیشه گفته‌ام شما می‌توانید در هر زمینه‌ای پیشرفت کنید و محدودیتی وجود ندارد."

"به رافا، جوکوویچ و فدرر نگاه کنید، همه آن‌ها به مرور بهتر شده‌اند و هنوز هم در مواردی می‌توانند بهتر شوند. برای همین آن‌ها این قدر خوب هستند و این مدت طولانی در اوج مانده‌اند. دلیلش این است که هرگز متوقف نشده‌اند و دائم مشغول کار کردن و پیشرفت هستند."

"این کاری است که من هم می‌خواهم بکنم. می‌خواهم مرتب پیشرفت کنم. ضربات خوبی دارم، نمی‌خواهم این را کتمان کنم ولی می‌دانم که قادرم آن‌ها را بهتر از این هم بکنم."

مسابقه رافائل نادال و کارلوس آلکاراس در مسترز مادرید یک تماشاگر ویژه داشت: فلیپ پنجم پادشاه اسپانیا. البته اسپانیایی‌ها در زمین تنیس یک پادشاه دیگر دارند.

در حالی که نادال هنوز قصد ندارد تاج و تخت خود به عنوان "پادشاه رس" را تسلیم کسی کند، کارلوس آلکاراس توانست اولین پیروزی خود را مقابل یکی از الگوهای دوران کودکی‌اش بدست آورد و پس از آن هم که قهرمان مسابقات شد. این البته نشانه‌ای آشکار بود که پسر ۱۹ ساله اسپانیایی آماده قدرت‌نمایی در تنیس جهان است.

کارلوس آلکاراس که از ۱۱ سالگی به عنوان قهرمان آینده گرند‌اسلم‌ها در نظر گرفته شد، اخیرا در تنیس حرفه‌ای جهان عملکردی درخشان داشته است.

قدم بعدی برای او درخشش در یک گرند‌اسلم است که مسابقات آن در بخش مردان به شکل ۵ ستی (برخلاف اکثر مسابقات تنیس که ۳ ستی هستند) برگزار می‌شود و اولین فرصت برای رسیدن به این هدف هم مسابقات رولان گاروس که از یکشنبه (۲۲ مه) آغاز شد. تورنمنتی که آلکاراس با قدرت در اولین مسابقه آن پیروز شد.

اگر کارلوس آلکارس بتواند قهرمان اوپن فرانسه شود (مسابقاتی که نادال ۳۵ ساله طی دو دهه اخیر در آن تقریبا شکست‌ناپذیر بوده) آن گاه می‌توان با اطمینان بیشتری از این پدیده سخن گفت.

در حالی که بسیاری از بازیکنان و کارشناسان تنیس او را بخت جدی قهرمانی در دومین گرنداسلم فصل تنیس جهان می‌دانند، بنگاه‌های شرط‌بندی او را یکی از مدعیان در کنار رافائل نادال (قهرمان ۱۳ دوره مسابقات که تلاش می‌کند خودش را از مصدومیت پا رها کند) و نواک جوکوویچ، مدافع قهرمانی تورنمنت می‌دانند.

ولی از پدیده کنونی تنیس جهان که روزی "یک تکه اسپاگتی" نامیده شد، چه می‌دانیم.

'بهترین بازیکن حال حاضر جهان'

قهرمانی ماه جاری در مسترز مادرید که معتبرترین رقابت تنیس در زادگاه آلکاراس است؛ چهارمین قهرمانی او روی خاک رس در سال ۲۰۲۲. در واقع او بیشتر از هر مردی در مسابقات امسال قهرمان شده است.

البته نوار ۲۸ پیروزی متوالی آلکاراس در مسابقات حرفه‌ای تنیس در مسترز رم پاره شد، تا اوضاع قبل از شروع رولان گاروس برای او کاملا هم ایده‌آل نباشد.

اما مسیری که این تنیس‌باز در یک سال اخیر طی کرده، باورنکردنی به نظر می‌رسد، او در ماه مه ۲۰۲۱ در رتبه ۱۲۰ رده‌بندی جهانی بود و یک سال بعد از آن در رتبه ششم ایستاده است.

آلکاراس پس از این که در فینال مادرید، ساشا زورف، مدافع قهرمانی را نابود کرد، گفت: "مردم من را به چشم یکی از بخت‌های اصلی قهرمانی رولان گاروس نگاه خواهند کرد، این را به چشم موضوعی تنش‌زا نگاه نمی‌کنم، بلکه از آن انگیزه می‌گیرم."

جوکوویچ البته "شکی ندارد" که آلکاراس می‌تواند در ۵ ژوئن جام قهرمانی رولان گاروس را بالای سر ببرد و زورف می‌گوید: "او بهترین بازیکن حال حاضر جهان است."

پس از قهرمانی آلکاراس در مادرید، نادال که با ۲۱ قهرمانی در گرنداسلم‌ها پرافتخارترین مرد تاریخ تنیس است، قبول کرد که زمان "دست به دست شدن" آغاز شده است: "گذشته از این که امروز این اتفاق افتاده است یا نه، ما شاهد این موضوع در ماه‌های آینده خواهیم بود."

بهترین عملکرد آلکاراس در گرنداسلم‌ها به حضور در یک‌چهارم نهایی اوپن آمریکای پارسال باز می‌گردد و بسیاری معتقدند که او در رولان گاروس اگر بهتر نباشد، بدتر هم نخواهد بود.

او تنیس را با بازی روی خاک رس در اسپانیا یاد گرفته و قهرمانی‌اش در مادرید و چهار قهرمانی‌ از پنج قهرمانی این فصل او در مسابقات حرفه‌ای تنیس، روی رس بوده است.

قهرمانی در یک گرنداسلم هدف اصلی آلکاراس در این فصل مسابقات تنیس است و برای رسیدن به این افتخار او روی کمک خوان کارلوس فررو، مربی و مردی که او را به اینجا رسانده است، حساب می‌کند.

فررو که مرد شماره یک پیشین تنیس جهان و قهرمان اوپن فرانسه سال ۲۰۰۳ است، به بی‌بی‌سی گفت: "با توجه به این که من هم تمامی این موقعیت‌ها را زندگی کرده‌ام، بهتر می‌توانم درک کنم که الان چه حسی دارد و چگونه می‌تواند این وضعیت را مدیریت کند."

"بردن یک گرنداسلم واقعا سخت است. این رقابتی با بهترین‌ها در مسابقاتی بسیار طولانی و در اوج عملکردشان است. باید به کار کردن ادامه دهیم و روی کارمان تمرکز کنیم و نگذاریم سر و صداهایی که اطرافمان است، روی ما تاثیر بگذارد. همان طوری که قبلا به خودش گفته‌ام، او هنوز دستاورد خاصی نداشته است."

چگونه 'یک تکه اسپاگتی' بدل به آخرین ستاره تنیس شد

پیشرفت سریع آلکاراس در نتیجه انضباط و تعهد او در خارج و داخل زمین تنیس است.

تمرکز اصلی او روی انتخاب ضربه مناسب برای هر لحظه از بازی و ساختن بدنی است که بتواند با بهترین بازیکنان جهان از نظر فیزیکی مقابله کند.

فررو گفت: "روی بدن‌سازی او خیلی کار کرده‌ایم، به این دلیل که من قبلا به شوخی می‌گفتم که مانند یک تکه اسپاگتی است. ما همچنین روی تمامی ضربات او کار کرده‌ایم و به خصوص روی این که در چه زمانی، چه ضربه‌ای را بزند، تاکید کرده‌ایم. کارلوس بازیکن بسیار مستعدی است و باید تمام گزینه‌ها را حین بازی در اختیار داشته باشد."

"زندگی مرتب در خارج از زمین تنیس هم نکته مهمی بود که باید رویش کار می‌کردیم. برای تبدیل شدن به یکی از بهترین‌ها، باید در این بخش هم تلاش کنید."

آلکاراس در مادرید سه نفر از چهار بازیکن برتر جهان را شکست داد. آخرین باری که تنیس‌بازی در یک مسترز ۱۰۰۰ امتیازی چنین دستاوردی داشت، داوید نلبندیان در سال ۲۰۰۷ بود.

نادال در مرحله یک‌چهارم نهایی به آلکاراس باخت. کارلوس سپس نواک جوکوویچ، مرد شماره یک تنیس جهان را شکست داد و در فینال هم مقابل ساشا زورف، قهرمان المپیک پیروز شد.

عملکرد آلکاراس مقابل زورف در فینال که با بردی یک طرفه همراه بود، از سوی مارتینا ناورالیتووا، دارنده ۱۸ گرنداسلم تنیس زنان جهان به عنوان یک "ضرب شست کامل" نامیده شد.

ناورالیتووا گفت: "هیچ نقطه ضعفی نداشت. نمی‌دانم اگر خودم قرار بود مقابلش بازی کنم، چه کار می‌کردم."

در آن بازی به نظر می‌رسید که زورف به نوعی نابود شده است و همان مسابقه موجب شد که استفانوس سیتسی‌پاس، مرد شماره ۴ تنیس جهان بگوید که موفقیت‌های آلکاراس برایش "بسیار الهام‌بخش" بوده‌اند.

زورف و سیتسی‌پاس به عنوان شاخص‌ترین نماینده‌های "نسل بعدی" تنیس - بازیکنانی که حدود ۲۰ سال دارند و به نظر می‌رسد که قرار است جای فدرر، نادال و جوکوویچ را پر کنند - حالا خیلی خوب می‌دانند که برای قهرمانی در یک گرنداسلم مانع بزرگی به نام آلاکاراس را پیش رو دارند.

آنابل کرافت، زن شماره یک پیشین تنیس بریتانیا و کارشناس تنیس می‌گوید: "من که اعتقاد دارم او از روی آن‌ها (بازیکنان نسل آینده) رد خواهد شد. همین حالا هم از آنان جلوتر است. آن‌ها هستند که باید او را تعقیب کنند و به دنبال پیدا کردن روش‌هایی برای رسیدن به سطح او باشند."

'استعدادی خاص' با آرزوهای بزرگ

گرچه آلکاراس آرزوهای بزرگی در سر دارد اما ذره‌ای خودپسندی در وجود این ورزشکار اسپانیایی نیست.

آلکاراس در ال پالمار، شهری در حومه مورسیا در جنوب اسپانیا به دنیا آمده و بزرگ شده است. او از منطقه‌ای می‌آید که مردم به طور سنتی کشاورز هستند و زندگی‌شان به شدت وابسته به صادرات میوه و سبزیجات است.

به طور خلاصه مردمی سختکوش و متعهد در عین حال اهل لذت بردن از لحظه‌‌های زندگی.

اخیرا آلکاراس به یکی از برنامه‌های پربیننده تلویزیون اسپانیا دعوت شده بود و بعد هم همراه با بازیکنان رئال مادرید، قهرمانی این تیم در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو را جشن گرفت.

اما این‌ها موجب نشد که حتی یک روز هم تمرین را تعطیل کند. آلکاراس از ۱۵ سالگی که به آکادمی فرر (در فاصله یک ساعتی خانه‌اش) پیوسته، سختکوشی، بخشی از زندگی‌اش شده است.

آلبرت مولینا، مدیربرنامه‌های آلکاراس توانست فررو را راضی به پذیرفتن او در آکادمی‌اش کند؛ مولینا از ۱۱ سالگی آلکاراس را کشف کرد و او را به چشم یک پروژه بلندمدت می‌دید.

فررو گفت: "او برای بازی در تعدادی تورنمنت که ما در آکادمی برگزار می‌کردیم، آمد. همان موقع هم در سطحی بالا و متفاوت از بقیه قرار داشت. البته از نظر بدنی به شدت ضعیف بود و بازی‌اش هم نظم نداشت."

"اما فورهندهایش همان زمان هم خاص بودند، من خیلی خوب متوجه تفاوت او با بقیه شده بودم. او استعدادی فوق‌العاده خاص داشت."

مقایسه تکراری او با نادال کم کم حوصله خیلی‌ها را سر برده است؛ هر دو بازیکن هم گفته‌اند که اسپانیایی جوان شخصیتی کاملا متفاوت است.

آلکاراس پارسال گفت: "می‌دانم که هرگز رافائل نادال دیگر وجود نخواهد داشت. من کارلوس هستم."

در حالی که توانایی بدنی آن‌ها مشابه است، آلکاراس به نسبت نادال عقب‌تر بازی می‌کند و بیشتر از او دوست دارد که به سمت تور هجوم ببرد و معمولا هم از ضربات "دراپ شات" به عنوان یک سلاح استفاده می‌کند.

اما آلکاراس برای رسیدن به دستاوردهای بزرگ یک خصلت کاملا مشابه با نادال دارد: میلی تمام‌نشدنی برای بهتر شدن.

او گفت: "به نظرم هنوز باید در همه چیز پیشرفت کنم. من همیشه گفته‌ام شما می‌توانید در هر زمینه‌ای پیشرفت کنید و محدودیتی وجود ندارد."

"به رافا، جوکوویچ و فدرر نگاه کنید، همه آن‌ها به مرور بهتر شده‌اند و هنوز هم در مواردی می‌توانند بهتر شوند. برای همین آن‌ها این قدر خوب هستند و این مدت طولانی در اوج مانده‌اند. دلیلش این است که هرگز متوقف نشده‌اند و دائم مشغول کار کردن و پیشرفت هستند."

"این کاری است که من هم می‌خواهم بکنم. می‌خواهم مرتب پیشرفت کنم. ضربات خوبی دارم، نمی‌خواهم این را کتمان کنم ولی می‌دانم که قادرم آن‌ها را بهتر از این هم بکنم."