حال و آیندهی ایران، کورش عرفانی - Gooya News
سال کنونی میرود تا به یک سال ماندنی در تاریخ سیاسی ایران تبدیل شود. یک رژیم تبهکار و متوهم به پایان خودساختهی خویش نزدیک میشود. بعدها در کتابهای تاریخ و علوم سیاسی شرح خواهند داد که چگونه در نبود دو عنصر «عقلانیت» و «اخلاق» یک جمع میتواند موجودیت تاریخی خود را به مرز نابودی بکشاند. رایش سوم و فاشیسم ایتالیا دو نمونه از آن بودند و اینک حکومت آخوندی میرود که نمونهی تاریخی سوم آن باشد.
بسیاری، با خواندن این جمله که «رژیم به پایان عمر خویش نزدیک میشود»، از خود میپرسند که آیا این جمله که در طول چهار دههی گذشته تکرار شده است، میتواند باز هم فاقد پایهی واقعی باشد یا خیر. این شک و تردید را باید مورد توجه قرار داد، چرا که ریشه در این امر دارد که تا این جا، علیرغم تکرار مکررات، تحقق نیافت و با خود سرخوردگی و ناباوری به بار آورد.
آیا این بار شرایط متفاوت است؟
روایت مفصل پاسخ نگارنده به این پرسش در مقالههای متعدد گذشته آمده است، اما این جا به مصداق هایی مانند ورشکستگی مالی، عدم مشروعیت اجتماعی، بی اعتباری بین المللی و فروپاشی ساختاری رژیم اشاره نمیکنم، به یک قانومندی فلسفی حاکم بر پدیدهها اشاره میکنیم:
منبع خبر: گویا 
اخبار مرتبط: حال و آیندهی ایران، کورش عرفانی - Gooya News
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۵ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
