وقتی پاسخ به درخواست رفراندم بنی صدر کودتای خرداد ۶۰ بود، محمود دلخواسته - Gooya News

< تا زمانی که این کودتا، وارد روایت انقلاب بهمن نشود و در خلاء ایجاد شده، جامعه ملی خود را گرفتار مدار بسته استبداد سلطنتی و استبداد مذهبی خواهد دید و مانند آونگی بین دو استبداد سر گردان و اینگونه جنبش 130 ساله ایرانیان برای باز گرداندن حاکمیت از شاه و شیخ به مردم به نا امیدی و یاس منجر خواهد شد. به سخن دیگر، شاه کلید و شاهراه استقرار جمهوری شهروندان ایران از این دروازه و گردنه می گذرد. چرا که اینگونه جامعه ملی و بخصوص نسل جوان متوجه خواهد شد که وضعیت فاجعه بار حاضر نه نتیجه انقلاب که نتیجه کودتای بر ضد انقلاب می باشد و کودتای خمینی جماران ب رضد خمینی پاریس. بنا بر این نمی شود هم کوششی اصیل برای استقرار جمهوری شهروندان ایران کرد و هم این کودتا را وارد روایت انقلاب نکرد.>

با حمله چماقداران حزب جمهوری اسلامی و مجاهدین انقلاب اسلامی به فراخوان بنی صدر در بزرگداشت مظهر آزادی و استقلال وطن، مصدق، در دانشگاه تهران، در 14 خرداد 60، برخورد حزب جمهوری و اقمارش با رئیس جمهور کشور، از رازی آشکار، به امری مشهور تبدیل شد.

حضور بنی صدر در این مراسم با وجود هشدار خمینی به رئیس جمهور که در چنین مراسمی شرکت نکند صورت گرفت. نادیده گرفتن هشدار آقای خمینی از طرف رئیس جمهور، حزب جمهوری را مطمئن کرد که در صورت حمله و بهم زدن این مراسم، واکنشی از آقای خمینی سر نخواهد زد.

با وجودی که اطلاعات برنامه حمله به سخنرانی به دولت رجایی داده شده بود، دولت رجایی و مشاور اصلی او، آقای بهزاد نبوی تصمیم به عدم محافظت از رئیس جمهور گرفته و برای حفظ ظاهر گروهی از ماموران شهربانی را با دستان خالی و عدم اجازه دخالت برای جلوگیری چماقداران، در گوشه شرقی دانشگاه قرار دادند و مانند مجسمه های از زیر خاک خارج شده ارتش تراکوتای چین باستان، در طوفان زد و خوردها هیچ از جای خود تکان نخوردند

بنا بر این چماقداران مسلح به شعارهای ساخت حزب توده، مانند <ژنرال پینوشه/ ایران شیلی نمی شه> بی هیچ ترس و واهمه ای، شروع به حمله به مردم کرده مشغول قطع کردن سیمهای بلندگوها مشغول شدند تا سانسور رئیس جمهور را در گرد همایی هم اعمال کنند.

اینگونه چماقدارانی که تا آن زمان، در شهرهای وطن، و در زیر چتر حمایتی قوه قضائیه آیت الله بهشتی، که حال از مدافع آزادی ها گذر کرده و در پی استقرار <دیکتاتوری صلحا> ی خود شده بود، می زدند و می شکستند و می سوزاندند و می کشتند در حالیکه حتی یک نفر از آنها دستگیر نشده بود، حال در موقعیت غیر مترقبه ای قرار گرفتند. توضیح اینکه، رئیس جمهور با ملاحظه حمله چمافدارن و با گفتن اینکه ترجیح می دهد بدست چماقداران کشته شود تا بلکه بساط چماق و چماقداری یکبار و برای همیشه از وطن جمع شود، از مردم خواست که خود نقش انتظامات گردهمایی را بر عهده گرفته و خود را از شر چماقدارها رها کنند. اینگونه بود که بر خلاف انتظار، اینبار چماقدارها، خود را در برابر مردمی مصمم یافتند و در نتیجه در عرض مدتی کوتاه کن فیکون شدند (برای مثال، یکی از چماقدارها بدست اینجانب افتاده بود و چنان وحشتی او را گرفته بود و به زمین و زمان قسم می خورد که از چماقدارها نیست و... در عرض چند دقیقه از از دانشگاه تهران فرار کردند.)