"از حاصل عمر علی کسمایی" تا خاطرهای جالب از "آنتونی کویین"
منوچهر اسماعیلی هنرمند سرشناس عرصه دوبله در سالهای اخیر در جشن خانه سینما و جشنوارهی فیلم فجر تقدیر شده بود، او در بزرگداشت زندهیاد علی کسمایی (دیگر هنرمند عرصه دوبله) گفته بود: من بخش کوچکی از حاصل عمر "علی کسمایی" هستم.
به گزارش ایسنا، در اولین روز شهریور ماه سال ۱۴۰۱ خبری مخابره شد که منوچهر اسماعیلی از دنیا رفته است؛ این هنرمند که در سن ۸۳ سالگی از دنیا رفت در یک گفتوگوی مفصل که در سال ۸۶ با حضورش در ایسنا رقم زد؛ از زندگی کاری اش و چگونگی رود به عرصه دوبله صحبت کرده بود که مشروح آن را در این لینک میخوانید.
منوچهر اسماعیلی متولد هشتم فروردین ۱۳۱۸ در کرمانشاه بود که او به جای بسیاری از بازیگران ایرانی و خارجی صحبت کرد و به تدریج صدایش جزو شخصیت و ویژگیهای فردی آن بازیگر شد که از جمله آنها میتوان به آنتونی کویین، گریگوری پیک، چارلتن هستن، یول براینر، ریچارد برتن، سیدنی پوآتیه، پیتر فالک و مارچلوماسترویانی اشاره کرد.
«خاک»، «تنگنا»، «قیصر»، «بلوچ»، «داش آکل»، «حسن کچل»، «دایره مینا»، «سوته دلان»، «رضاموتوری»، «غزل»، «دایی جان ناپلئون»، «ضربت»، «خط قرمز»، «هزاردستان»، «تاراج»، «طلسم»، «مادر»، «بایکوت»، «دستفروش»، «عروسی خوبان»، «پرستار شب»، «سرب»، «مهاجر»، «ردپایی بر شن»، «بهار»، «بای سیکل ران»، «دزد عروسکها»، «حماسه مجنون»، «سرعت»، «امام علی(ع)»، «کاراگاه»، «دکل»، «ترن»، «دو خواهر»، «پهلوانان نمیمیرند» و «ناخدا خورشید» ازجمله آثار ایرانی هستند که اسماعیلی در آنها نقش گفته و یا سرپرستی دوبلاژشان را بر عهده داشته بود.
در شهریور ماه سال ۸۶، منوچهر اسماعیلی در بزرگداشت علی کسمایی به مناسبت روز سینما گفته بود: «من بخش کوچکی از حاصل عمر "علی کسمایی" هستم. درود میفرستم به تمام هنرمندان که سرمایهگذار سینما بودند از عبدالله محمدی، از اصغر تفکری، ژاله کاظمی، منوچهر نوذری، حسین سرشار پاوراتی ایران و پاوراتی جهان که همه را داغدار کرد. وسلام به هنرمندان زنده و آنها که پایههای سینما بر دوششان است. امروز صحبت از مردی است که حاصل عمرش، آبرو و حیثیت دوبلاژ ایران است.
من افتخار دارم که در سن ۲۰ سالگی در فیلم "دروازه پاریس" با ایشان همکاری کردم. یکی از ویژگیهای علی کسمایی دادن فرصت بود. او یاد داد چیزی را که یاد گرفتی پیش خودت نگهندار. این باعث ماندگاری نام علی کسمایی در دوبلاژ ایران شد.
من دچار هیجان شدم و اصلا فکر نمیکردم در توصیف استادم باید اسمی از من برده شود و چه افتخاری به من داده شد. آقای کسمایی متشکرم. از همه شما متشکریم.»
و سال 96 و در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر هم بزرگداشت منوچهر اسماعیلی در حالی برگزار شد که این هنرمند در میان تشویق زیاد حاضران روی سن آمد و با گفتن سلام و گرفتن جواب گفته بود: در همه فیلمها به شما سلام کردم و امشب جواب دادید.
او که حضورش روی سن با همراهی سعید راد و ابوالحسن تهامی همراه شده بود، بیان کرد که بعد از دیدن این صحنهها توان ایستادن ندارد و حالش زیاد خوش نیست. به همین دلیل روی صندلی نشست و تهامی او را از نوابغ کار هنری ایران معرفی کرد.
وی با اشاره به اینکه ۶۰ سال در کنار منوچهر اسماعیلی همکاری کرده است، یادآور شده بود: دو هنرمند بزرگ جهانی یعنی آنتونی کویین و ویلیام هولدن که آقای اسماعیلی به جای آن ها صحبت کرده وقتی به ایران آمدند باور نمیکردند که به زبان فارسی صحبت کردهاند.منوچهر اسماعیلی به دوبله ایران قدر و ارزش داد و ارزش کار خود را نیز میدانست.
در ادامه سعید راد هم بیان کرده بود که وقتی قرار شده به این مراسم و به بهانه بزرگداشت منوچهر اسماعیلی بیاید یاد روزهایی افتاده که صدابرداری سر صحنه انجام نمیشد و در اتاق دوبله چقدر کار را سخت میدیده است.
این بازیگر سینما با اشاره به اینکه با کلمه نمیشود این هنرمند را ستایش کرد از حاضران درخواست کرده بود که «در این سالن با شکوه یک دقیقه به احترام منوچهر اسماعیلی بایستیم و ایشان را تشویق کنیم.»
در ادامه بخش هایی از فیلم «قیصر» پخش شد که با تشویق حاضران همراه شد.
و اما امروز موزه سینمای ایران برای درگذشت زنده یاد «منوچهر اسماعیلی» گزیده ای از گفتگوی تاریخ شفاهی این هنرمند عرصه دوبله را منتشر کرد.
زنده یاد منوچهر اسماعیلی دوبلور و مدیر دوبلاژ در ابتدای گفتگوی تاریخ شفاهی اش با موزه سینمای ایران، گفت: پدرم راننده بود و در سازمان برنامه و وزارت فرهنگ کار میکرد. هفت ساله بودم که از کرمانشاه به تهران آمدیم و در نواب زندگی میکردیم.
وی ادامه داد: در نوجوانی چندسالی به خاطر کار پدرم به اهواز رفتیم و در همان سالها بود که علاقه من به سینما با رفتن به سینما کم کم تبدیل به یک عشق و آرزو شد و برای اینکه از دایره سینما دور نمانم به سینما اهواز میرفتم و فیلم میدیدم. یادم می آید روزی دیدم بر روی شیشه سینما آگهی استخدام یک خطاط را داده بود که امتحان دادم و قبول شدم و ماهی ۶۰ تومن حقوق برایم درنظر گرفتند که نصف حقوق پدرم در اهواز بود.
اسماعیلی با اشاره به ورودش به دنیای دوبله نیز بیان داشت: در ابتدای کارم فیلم های خارجی را به همراه منوچهر والی دوبله میکردم آنقدر اینکار را دوست داشتم که حتی افکت هم میدادم و کم کم دو نقش را باهم میگفتم و در ادامه، تولیدات داخلی نیز در سایه اوج دوبله آغاز شد و با همان انرژی که بر روی فیلمهای خارجی کار میکردم فیلمهای فارسی را صداگذاری میکردم.
وی خاطرنشان کرد: یادم میآید در فیلم خارجی« دروازه پاریس» زنده یاد علی کسمایی نقش بسیار سختی را به من داد که یادش بخیر پرویز دوایی هم مطلب خوبی درباره آن فیلم و دوبله من در مجله فردوسی نوشته بود.
اسماعیلی با اشاره به اینکه از روز و ساعتی که وارد کار دوبله شدم تا زمانیکه اولین فیلم را به عنوان مدیر دوبلاژ به من سپردند ۸ سال گذشت، گفت: هنوز هم بعد از این همه سال اگر بخواهم بر روی شخصیت فیلمی صحبت کنم چندین بار فیلم را میبینم و آنرا تحلیل می کنم که دو نقش باشد یا سه نقش. تمام شخصیتهای فیلم را باید بشناسم و تا زمانیکه مصداق آنها را پیدا نکنم دوبله آنرا قبول نمیکنم و روال کاریام بدین شکل است که برای هر کدام از شخصیتها صدا و گویش انتخاب میکنم و ثمره آنرا در همان اتاق کار بین همان آدمهایی که حضور دارند (۲۰، ۳۰ نفر) میگیریم. همه میدانند که در مورد کار من میتوانند کاملا آزادانه اظهارنظر کنند و هرگز جلوی نقدهایی که میتواند در روند کاری ام اثر مثبتی داشته باشد را نگرفتهام.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمیکند.فایل آنرا از اینجا دانلود کنید: audio/mp3
منبع خبر: ایسنا
اخبار مرتبط: مراسم خاکسپاری مرد صدا برگزار شد/ عکس
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران