زمین ماندن حوزه آسیب‌های اجتماعی به دلیل فساد و رانت در نهادهای عمومی/سینمای مستند باید زیر پوست شهر را روایت کند

زمین ماندن حوزه آسیب‌های اجتماعی به دلیل فساد و رانت در نهادهای عمومی/سینمای مستند باید زیر پوست شهر را روایت کند
خبر آنلاین

مهسا بهادری: دفتر پخش «رویش» به عنوان یکی از طرح‌های جدید زنجیره توزیع سازمان سینمایی سوره از ۲۸ آذر با اکران مستند سینمایی «هیچ‌کس منتظرت نیست» ساخته محسن اسلام‌زاده فعالیت خود را آغاز کرده است. اما اگر بخواهیم به موضوع این اثر که تا ۱۵ دی هر روز در سانس ۱۷ در پردیس سینما بهمن تهران به نمایش درمی‌آید، بپردازیم باید بگوییم که این اثر اجتماعی روایتی از مرکز نگهداری زنان کارتن‌خواب در منطقه شوش تهران با نگاهی به فعالیت‌های اجتماعی «سپیده علیزاده» است.

در حقیقت این مستند اجتماعی که اکران‌های منطقه‌ای و رویدادمحور برای آن در نظر گرفته شده است، علاوه بر پرداختن به مصائب زنان آسیب‌دیده، چالش‌های حاشیه‌نشینی و خیابان‌زیستی را در نسبت با سوژه اصلی خود تعریف می‌کند.

این اثر حول شخصیت سپیده علیزاده و یکی از مددجویان سابقش به نام منا است و در کنار موضوع اصلی و پرداختن به شخصیت این دو، به قصه‌هایی از زنان کارتن‌خواب و ترک‌کرده‌های اعتیاد و معرفی الگوهای درست در توانبخشی این افراد می‌پردازد.

در ادامه نظر دو استاد جامعه‌شناس درباره این مستند را می‌خوانیم.

جامعه‌شناسی کف خیابانی‌ست که سپیده علیزاده رفته

احمد بخارایی عضو هیات علمی دانشگاه و جامعه‌شناس پس از تماشای مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محسن اسلام‌زاده اظهار کرد: من اهل گریه کردن نیستم اما این مستند به اصطلاح اشکم را درآورد و کار محسن اسلام‌زاده به عنوان سازنده اثر محشر و عجیب بود.

وی ادامه داد: «آنقدر مستند طبیعی از آب درآمده است که انگار همه صحنه‌ها ساخته شده است و به همین دلیل من دائما با خود کلنجار می‌رفتم که این مستند است یا اثری‌ست که سناریو دارد.»

این عضو هیات علمی دانشگاه با بیان اینکه اعتیاد و مصرف انواع مواد مخدر متاسفانه تبدیل به یک نابهنجاری هنجار شده است، افزود: «در جامعه‌ای که بدی‌ها عادی تلقی شود، بهترین وسیله برای پیام‌رسانی و اطلاع از وضعیت جامعه و زیرپوست شهر همین تصویرسازی‌ها و مستندسازی‌هاست چرا که به عنوان آینه تمام‌نمای جامعه عمل می‌کند.»

بخارایی تاکید کرد: «مخاطب مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» با هر گرایش‌و سطح درک و فهمی با تماشای این اثر به خود می‌آید و نمی‌تواند آرام باشد. جنس تصویربرداری و صداگذاری و نوع پرداخت به موضوع و شخصیتی همچون «سپیده علیزاده» که من او را نمی‌شناختم اما به زندگی ایشان عمیق پرداخته شد، به گونه‌ای بود که هر تماشاگری می‌تواند با شخصیت‌های اثر همذات‌پنداری کند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: «این کنشگری‌های فردی و فعالیت‌هایی که سپیده علیزاده انجام می‌دهد، باید رواج داده شود تا منِ جامعه‌شناس یاد بگیرم که جامعه‌شناسی تنها تدریس و کلاس درس نیست بلکه کف خیابانی‌ست که سپیده علیزاده آنجا حضور داشته و حماسه آفریده است.»

احمد بخارایی

منبع خبر: خبر آنلاین

اخبار مرتبط: زمین ماندن حوزه آسیب‌های اجتماعی به دلیل فساد و رانت در نهادهای عمومی/سینمای مستند باید زیر پوست شهر را روایت کند