بکش کنار جلو ی آفتاب را نگیر! فلسفه خوشباشی در دوران شکست و ناامیدی؛ ف. م. سخن - Gooya News

اِدونیسم (Hédonisme در زبان فرانسه H اول خوانده نمی شود) در مجموع به فلسفه خوشباشی گفته می شود.

مثل خیلی چیزهای دیگر، این فلسفه هم بسته به نگاه افراد در کشور ما تفسیر شده و اندیشه ای که می توانسته مفید باشد تبدیل به تفکری سمی و مخرب شده است.

می گویند اسکندر وقتی به دیدار دیوژنِ فیلسوف، که در کنار خیابانی ولو شده بود رفت، از او پرسید از من چه می خواهی برایت انجام دهم، او جواب داد: لطفا بکش کنار جلوی آفتاب نایست دارم آفتاب می گیرم! :)

حال از این داستان می توان مثلا نتیجه گرفت که ما هم برویم در کنار خیابان گوشه ای ولو شویم و زندگی را به هیچ بگیریم و از تابش آفتاب بر خودمان لذت ببریم.

یا به تاسی از شاعران اهل حال مان جام می در دست بگیریم و از صبح تا شب مست و پاتیل، بی خیال دنیا شویم.

یا به سبک جدیدی ها، قرص های روانگردان مصرف کنیم یا اگر سن ی ازمان گذشته پای منقل بنشینیم و ضمن دود هوا کردن خاطرات خوب گذشته را برای هم بساطی های مان تعریف کنیم و از رزم های نادرشاه افشار و عباس میرزا سخن بگوییم.

اما حقیقت این است که زندگی دو وجه دارد یکی وجه نزدیک و دیگری وجه دور.

در وجه نزدیک همه ی جزییات زندگی برای ما مهم است. کوچک ترین آشفتگی بر ما تاثیری عظیم می تواند بگذارد و جزیی ترین موفقیت می تواند به شدت ما را شاد کند.

اما در وجه دور، ما هیچ چیز نیستیم و نه اثری از اکثریت ما باقی می ماند نه یادی نه خاطره ای نه نشانی از بر آشفتگی ها و موفقیت های امروز ما.

حتی دو سه نسل بعد از اما اصلا اسم ماها را هم نخواهند دانست چه برسد به این که که بوده ایم و چه کرده ایم.