رسانه‌های داخلی در ایران گزارش دادند که جواد طباطبایی، نویسنده حوزه تاریخ اندیشه در سن ۷۷ سالگی در بیمارستانی کالیفرنیای آمریکا درگذشت.

او به سرطان مبتلا بود.

جواد طباطبایی، متولد ۱۳۲۴ شمسی در تبریز بود. او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد. بعد از آن به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن دیپلم مطالعات عالی فلسفه سیاسی گرفت.

آقای طباطبایی پس از اخذ دکترا فلسفه سیاسی در سال ۶۳ به ایران بازگشت و استاد دانشگاه تهران و معاون پژوهشی دانشکده حقوق همان دانشگاه شد اما بعدها از دانشگاه تهران اخراج شد.

او از اواخر دهه هشتاد شمسی تا میانه دهه نود در موسسه خصوصی پرسش به تدریس پرداخت. در این سال‌ها او با نهادهای دیگری از جمله مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی همکاری می‌کرد.

نظریات آقای طباطبایی برای سال‌ها محل بحث و جدل بود، به ویژه نظریه او درباره «ایرانشهر».

جواد طباطبایی معتقد بود «فهم ایران نیازمند نظریه‌ای برای ایرانشهر ــ یعنی ایران تاریخی ــ در بیرون جهان اسلام است».

او می‌نویسد «تداوم تاریخی ایران، از ایرانشهرِ دوران باستان تا ایران دورۀ اسلامی، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تاریخ این کشور است. فهم تاریخ کشوری که به‌رغم دگرگون‌های بسیار بیش از بیست و پنج سده تداوم پیدا کرده و توانسته است وحدت سرزمینی، فرهنگ ملّی و ویژگی‌های تمدنی خود را حفظ کند نیازمند مفاهیم و مقولاتی در تاریخ‌نویسی است.»

منتقدان آقای طباطبایی او را «ملی‌گرا» و «ملی‌گرای افراطی» می‌خواندند. در مقابل، آقای طباطبایی نیز در بسیاری از موارد با زبانی تند به منتقدانش تاخته است.

او نویسنده‌ای پر کار بود. «جدال قدیم و جدید»، «زوال اندیشه سیاسی در ایران»، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، «دیباچه‌ای بر نظریه انحطاط ایران»، «مکتب تبریز و مبانی تجددخواهی» از جمله کتاب‌های اوست که مورد توجه خوانندگان فارسی زبان قرار گرفت.

رسانه‌های داخلی در ایران گزارش دادند که جواد طباطبایی، نویسنده حوزه تاریخ اندیشه در سن ۷۷ سالگی در بیمارستانی کالیفرنیای آمریکا درگذشت.

او به سرطان مبتلا بود.

جواد طباطبایی، متولد ۱۳۲۴ شمسی در تبریز بود. او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد. بعد از آن به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن دیپلم مطالعات عالی فلسفه سیاسی گرفت.

آقای طباطبایی پس از اخذ دکترا فلسفه سیاسی در سال ۶۳ به ایران بازگشت و استاد دانشگاه تهران و معاون پژوهشی دانشکده حقوق همان دانشگاه شد اما بعدها از دانشگاه تهران اخراج شد.

او از اواخر دهه هشتاد شمسی تا میانه دهه نود در موسسه خصوصی پرسش به تدریس پرداخت. در این سال‌ها او با نهادهای دیگری از جمله مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی همکاری می‌کرد.

نظریات آقای طباطبایی برای سال‌ها محل بحث و جدل بود، به ویژه نظریه او درباره «ایرانشهر».

جواد طباطبایی معتقد بود «فهم ایران نیازمند نظریه‌ای برای ایرانشهر ــ یعنی ایران تاریخی ــ در بیرون جهان اسلام است».

او می‌نویسد «تداوم تاریخی ایران، از ایرانشهرِ دوران باستان تا ایران دورۀ اسلامی، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تاریخ این کشور است. فهم تاریخ کشوری که به‌رغم دگرگون‌های بسیار بیش از بیست و پنج سده تداوم پیدا کرده و توانسته است وحدت سرزمینی، فرهنگ ملّی و ویژگی‌های تمدنی خود را حفظ کند نیازمند مفاهیم و مقولاتی در تاریخ‌نویسی است.»

منتقدان آقای طباطبایی او را «ملی‌گرا» و «ملی‌گرای افراطی» می‌خواندند. در مقابل، آقای طباطبایی نیز در بسیاری از موارد با زبانی تند به منتقدانش تاخته است.

او نویسنده‌ای پر کار بود. «جدال قدیم و جدید»، «زوال اندیشه سیاسی در ایران»، «خواجه نظام‌الملک طوسی»، «دیباچه‌ای بر نظریه انحطاط ایران»، «مکتب تبریز و مبانی تجددخواهی» از جمله کتاب‌های اوست که مورد توجه خوانندگان فارسی زبان قرار گرفت.