تردمیل زدن فضانورد اماراتی در ایستگاه فضایی

«سلطان النیادی»(Sultan Al Neyadi) فضانورد امارات متحده عربی، دوم مارس به عنوان یکی از فضانوردان ماموریت «کرو-۶» اسپیس ایکس به فضا رفت. در ویدیویی که به تازگی از او منتشر شده است وی در گفتگو با «هزاع علی المنصوری» دیگر فضانورد اماراتی، درباره اهمیت ورزش در فضا توضیح می‌دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از خلیج تایمز، سلطان النیادی یکی از دو فضانوردی بود که در سال ۲۰۱۷ از سوی امارات متحده عربی انتخاب شد. النیادی پیش از اینکه فضانورد شود، مدرک دکتری خود را در رشته فناوری اطلاعات اخذ کرده است. سفر النیادی که باید حدود نیم سال طول بکشد، دومین سفر یک فضانورد اماراتی به ایستگاه فضایی بین‌المللی است. همکار او «هزاع علی المنصوری» در سال ۲۰۱۹ در یک سفر کوتاه با فضاپیمای سایوز روسیه، هشت روز را در فضا گذراند. النیادی سفر مداری خود را از طریق توافق نامه‌ای با شرکت «Axiom Space » مستقر در هیوستون انجام داد.

سلطان النیادی در تصویر زیر در فضا از تردمیل استفاده می‌کند. سلطان النیادی، فضانورد امارات متحده عربی با پایبندی به یک برنامه ورزشی، از سلامت خود برای ماموریت فضایی شش ماهه خود اطمینان حاصل می‌کند.

وی گفت: روی زمین، ورزش کردن مهم است. در فضا این امر بسیار حیاتی است. در ایستگاه فضایی بین‌المللی، ما هر روز به مدت ۲.۵ ساعت ورزش می‌کنیم تا از آتروفی عضلانی و از دست دادن استخوان ناشی از ریزگرانش جلوگیری کنیم.

این تصویر نشان می‌دهد که فضانورد اماراتی توصیه «شیخ محمد بن راشد آل مکتوم»، حاکم دوبی را فراموش نکرده است. چرا که حاکم دوبی به او گفته بود: نکته مهم این است که تمرینات روزانه خود را حفظ کنید تا عضلات شما پس از بازگشت قوی بمانند.

دو تردمیل در ایستگاه فضایی بین‌المللی وجود دارد. یکی از آنها تردمیل روسی(BD-۲) است که در بخش روسی ایستگاه فضایی است و به خدمه اجازه می‌دهد تا با سرعت ۲.۴ تا ۲۰ کیلومتر در ساعت راه بروند و بدوند. و دومی که النیادی از آن استفاده می‌کند، نیز تردمیل کولبرت(Colbert) یا تردمیل مقاومت خارجی با تحمل بار ترکیبی نامیده می‌شود که یک تردمیل نسل دوم ایالات متحده در ایستگاه فضایی است. این دستگاه دارای دستگاه‌های جمع‌آوری داده است که به دانشمندان و پزشکان اجازه می‌دهد تا میزان تاثیر تمرین را در کاهش میزان از دست دادن تراکم استخوان و عضله به دلیل قرار گرفتن در معرض ریزگرانش ارزیابی کنند و به خدمه اجازه می‌دهد تا با سرعت ۴.۸ تا ۲۰ کیلومتر در ساعت راه بروند و بدوند.

تجهیزاتی به نام TVIS یا تردمیل با سیستم تثبیت کننده ارتعاش نیز به فضانوردان اجازه می‌دهد بدون ارتعاش حاصل از آزمایش‌های علمی ریزگرانش در آزمایشگاه‌های مجاور حرکت کنند.

اما ورزش بعدی که این فضانورد قصد دارد انجام دهد، جوجیتسو است. النیادی قبلاً گفته بود که کیمونوی جوجیتسو خود را می‌پوشد و حرکات رزمی خود را در حین گشت و گذار در فضا تمرین می‌کند. حفظ اندام او در بهترین فرم برای انجام ماموریت فضایی‌اش حیاتی است و النیادی که تقریباً یک دهه است به آموزش جوجیتسو می‌پردازد، گفت که این کار او را در طول تمرین‌های پرمشغله‌اش در بهترین فرم نگه داشته است. جوجیتسو یا بلک کاکاتسو یک ورزش رزمی ژاپنی است که بر مبارزه از فاصل نزدیک با یک رقیب مسلح یا غیرمسلح تأکید دارد.

سلطان النیادی ۴۱ ساله در ویدیوی جدیدی که منتشر شده است به صورت زنده از فضا با سرهنگ هزاع المنصوری که در حال حاضر در هیوستون مستقر است صحبت می‌کند و درباره اهمیت ورزش در فضا می‌گویند. در این ویدیو سرهنگ منصوری همچنین به دلیل اهمیت و تفاوت ورزش در فضا با ورزش روی زمین و همچنین نقشی که گرانش و ریزگرانش در انتخاب ترجیحات ورزشی در فضا دارند، تاکید کرد.

هزاع المنصوری