فرمانروایان سرزمین سوخته، دموکراسی اتوپیا - دموکراسی نیاز (۱)، قسمت دوم، س. ق. کاویان - Gooya News

در قسمت نخست، دلایل لزوم نگاه جدید در تحقیق مبانی فکری گفتمان سیاسی رایج و اینکه چرا عناوین نیکوی سیاسی که باید سبب اتفاق و اتحاد باشند، وسیله‌ای برای انشعاب و دوری شده، توضیح داده شد. اینکه چرا باید با گذر از سطوح گفتمان رایج سیاسی به لایه‌های زیرین‌تر نفوذ کرد تا واقعیات موجود بهتر درک شود. لزوم تامل در معنای واژه‌ها، شکافتن و عیارسنجی مفروضات و مقبولات صد ساله تحلیل تاریخ معاصر برای شناخت و رویای رسیدن به «اصل»‌ی استوار در اتحاد و همبستگی ملی.

۱. تبیین مسئله

برای رسیدن به فصول مشترک ابتدا باید زبان واحدی را برای تبیین و تعبیر وقایع تاریخی معاصر و عناوین به رسمیت شناخت. شک در عناصر و باورهایی که جزئی از گزاره‌های پیش فرض تحلیل اوضاع کنونی و قبل از سال ۵۷ قرار گرفته است. نفوذ به ساختار مشاهدات و عقاید، ساده‌سازی عناصر تشکیل دهنده و تعیین صدق و کذب هریک از این عناصر و در نهایت تمیزِ «علت» از «عواملِ مادی» ایجاد نتایجی («پدیده») که منجر به وضعیت امروز شده است.
به عنوان مثال، این گفته خانم ابتکار در مصاحبه رادیویی هشتم مرداد ۱۳۹۴ که: «"علت" از بین رفتن جنگل‌های مازندران، تغییر کاربری، قطع غیرقانونی درختان... و بی‌توجهی شهروندان در از بین بردن محیط زیست است» برای توصیف «مسئول» و واقعیت موجود از بنیان غلط است. چون اینها "عوامل مادی" نابودی جنگل‌ها و محیط زیست ایران است، نه علت. علت را باید در سیاست‌های ضد آزادی اجتماعی و فرهنگی حکومت جست که ارزش زمین را در شمال و اطراف شهرهای بزرگ بیش از ارزش "کار" روی زمین کرد که سپس عوامل مادی آن را به وجود آورد که منجر به این نتایج ناگوار شد. آن «سیاست»‌ی را باید مقصر اصلی دانست که باعث شد خانواده‌های ایرانی به دلیل نداشتن حق انتخابِ سبک زندگی در انظار عمومی هریک به این نتیجه برسند زمینی در جایی بخرند درختان آن را قطع و دورش یک حصار بلند بکشند که چند روزی در سال یا شاید هم آخر هر هفته در نزدیک شهرهای بزرگ و شمال، بدون مزاحمت مأموران "شاد" باشند.