حکایت خلبان شدن اولین زن در جمهوری اسلامی، یا اگر یاسمین مقبلی می خواست در ایران خلبان شود...؛ ف. م. سخن - Gooya News

ما در ایران پیش از انقلاب، چند خلبان زن داشتیم که یکی از آن ها کاپیتان ده بزرگی، مربی پرواز، بعد از انقلاب همچنان در هواپیمایی کشوری فعال بود و ایشان در ابتدا تنها اجازه ی آموزش زمینی (یعنی آموزش تئوریک) داشتند و بعدها با سختی بسیار اجازه آموزش دادن به خلبانان مرد را پیدا کردند مشروط بر این که در هواپیمای آموزشی نفر سومی هم حضور داشته باشد!

اولین زنی که اجازه ی فراگیری خلبانی در جمهوری اسلامی پیدا کرد خانمی بود از کارکنان سازمان هواپیمایی کشوری که با دشواری بسیار اجازه پیدا کرد دانشجوی خلبانی شود. ایشان همدوره ی من بودند و باید با چادر و روپوش و مقنعه در قلعه مرغی حضور پیدا می کردند.

در ساعت های انتظار برای پرواز،،، ما در اتاق بزرگی که اتاق دانشجویان بود، حضور پیدا می کردیم ولی خانم بخشی، باید در آشپزخانه ی بسیار کوچک قلعه مرغی به ابعاد تقریبی سه متر در سه متر به تنهایی ساعات انتظار را می گذراند تا نوبت به پرواز او برسد.

رنج هایی که خانم بخشی برای حضور در قلعه مرغی متحمل شد خارج از حد تصور است.

از سرنوشت ایشان و این که آیا توانست گواهی نامه های خلبانی را دریافت کند اطلاعی ندارم.