اخبار مارک بوسنیچ

تیم ملی خوبی داشتیم و باید خیلی زودتر از آن‌چه رقم خورد، به جام‌جهانی ۹۸ فرانسه صعود می‌کردیم؛ اما بدشانسی، ناداوری و لجاجت‌های کادر فنی در استفاده کردن و نکردن از برخی بازیکنان باعث شد همه‌چیز به‌روز آخر کشیده شود. اول آذر در تهران میزبان استرالیا بودیم. تری ونبلز... اما مارک بوسنیچ سد محکمی بود

بخشهایی از مصاحبه را می خوانید: تری ونبلز، سرمربی بریتانیایی تیم‌ملی استرالیا در دیدار ۸ آذر ۱۳۷۶ برابر ایران درگذشت. ایشان درباره پاس گلی که به خداداد عزیزی دادید گفته بود که تا آخر عمرم آن پاس هوش‌مندانه را فراموش نخواهم کرد؟ از شنیدن خبر درگذشت آقای ونبلز متأثر شدم. خوشحالم که خداداد هم به بهترین نحو ممکن از آن فرصت استفاده و دروازه مارک بوسنیچ را باز کرد

۲۶ سال پیش در چنین روزی، ۸ آذر ۱۳۷۶ فضای عجیبی در جامعه جوان ایران حاکم بود؛ چه در داخل کشور، چه در خارج و چه بر ایرانیانی که موفق شده بودند به ورزشگاه کریکت ملبورن راه پیدا کنند. آیا در این جو وحشتناک، که اهالی سرزمین کانگورو به راه... خوشحالم که خداداد هم به بهترین نحو ممکن از آن فرصت استفاده و دروازه مارک بوسنیچ را باز کرد

عکس ها از صالح محمدرحیمی/ تابناک    ۲۶ سال پیش در چنین روزی، ۸ آذر ۱۳۷۶ فضای عجیبی در جامعه جوان ایران حاکم بود؛ چه در داخل کشور، چه در خارج و چه بر ایرانیانی که موفق شده بودند به ورزشگاه کریکت ملبورن راه پیدا کنند. آیا در این... خوشحالم که خداداد هم به بهترین نحو ممکن از آن فرصت استفاده و دروازه مارک بوسنیچ را باز کرد

به گزارش خبرنگار مهر، ظهر سرد پاییز هشتم آذر سال ۱۳۷۶ بود که فوتبال روی خوش خود را نشان داد تا همه ایران را به شادی وادار کند، زمانی که به قول فرانس پرس «کره زمین یک لحظه سبک تر شد، چون ۶۰ میلیون ایرانی به هوا پریدند» چرا که... در ادامه بازی «مارک بوسنیچ» دروازه‌بان استرالیا شروع مجدد خود را انجام داد و کریم باقری با ضربه سر توپ را به نیمه زمین استرالیا برگشت داد تا توپ به علی دایی برسد

نسخه‌ صوتی رمان‌ «مجیدو بارسا و تیم ملی دارآباد» با صدای «مهران نوروزی» منتشر شد. به گزارش ایسنا،  دو کتاب صوتی از این رمان بر اساس جلد اول آن با نام «گربه‌های تهران» به مدت زمان چهار ساعت و ۳۱ دقیقه و جلد دوم آن با نام «شیرهای کابل»...

آفتاب‌‌نیوز : کیهان نوشت: روزنامه هم میهن در ادامه منفی بافی‌هایش مدعی شد تفاوت اکنون با سال ۱۳۷۶ که تیم ملی ایران بر استرالیا پیروز شد و به جام جهانی رفت، این است که جامعه آن روز خواستن و توانستن را باور داشت، اما اکنون باور ندارد! (!)... استرالیا و دروازه‌بان نامدارش، مارک بوسنیچ، نمادی بودند از همین سخت‌نما‌های دودشده

این روزنامه به قلم سردبیر خود محمد جواد روح نوشته است: «هشتم‌آذر ۱۳۷۶، شش‌ماه پس از دوم‌خرداد ۱۳۷۶. سر به آسمان می‌سائیدیم. گویی، هرچه می‌خواستیم، می‌توانستیم. توانسته بودیم با نوشتن نام سیدی (خاتمی) بر کاغذی سفید، کشوری را متحول کنیم... در این مسیر، فوتبال هم جایگاه نمادین خود را داشت... استرالیا و دروازه‌بان نامدارش، مارک بوسنیچ، نمادی بودند از همین سخت‌نماهای دودشده