اخبار پاینده بادا ایران

ادعای کپی بودن سرود ملی ایران صحت دارد؟

خبر آنلاین - ۲۲ خرداد ۱۴۰۱
در دوران پس از انقلاب اسلامی ایران که کشورمان هویتی جدید پیدا کرد، عناصر هویتی قبلی همچون پرچم، سرود ملی و ... حذف و نمادها و نشانه‌های تازه جایگزین شد. سرود پاینده بادا ایران که با مطلع شد جمهوری اسلامی به پا آغاز می‌شد در سال ۱۳۵۷ ساخته و شنیده... سرود پاینده بادا ایران که با مطلع شد جمهوری اسلامی به پا آغاز می‌شد در سال ۱۳۵۷ ساخته و شنیده شد

داستان سرود ملی ایران که "چندان هم ملی نیست"

صدای آلمان - ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰
سرود ملی نماد سیاسی و فرهنگی یک کشور در مجامع رسمی و بین‌المللی است. سرودی است که معمولا به هنگام پخش آن در مراسم رسمی به احترامش که احترام به یک ملت است، می‌ایستند و مردم آن کشور بعضا شعر این سرود را روی لب زمزمه می‌کنند، سرودی است... مدتی سرود "ای ایران" به عنوان سرود ملی معرفی شد که عمر آن هم پس از انقلاب دیری نپایید و سرود "پاینده بادا ایران" جای آن را گرفت؛ سرودی که از جمله طولانی بودنش که در مراسم رسمی وقتی همه باید به احترامش می‌ایستادند، صبر از کف احترام‌گذارندگان می‌برد و نقطه ضعف بزرگ این "کارت ویزیت" بود

ماجرای کپی بودن سرود ملی ایران چیست؟

خبرگزاری میزان - ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰
خبرگزاری میزان - روزنامه خراسان نوشت: کپی بودن سرود ملی ایران از سرود ملی کره جنوبی بار دیگر خبرساز شد. علی رهبری موسیقی دان و آهنگ ساز در نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سرود جمهوری اسلامی ایران را «کپی» سرود ملی کره جنوبی دانست و خواستار ساخت... سرود ملی چگونه انتخاب شد؟ روز سوم خرداد سال ۷۱ همزمان با سالروز حماسه فتح خرمشهر سرود ملی کشورمان جایگزین سرود «پاینده بادا ایران» شد که کمی طولانی بود البته این سرود از بین ۶۸ سرودی که ۳۵ آهنگ ساز نامدار داخلی به صدا و سیما ارسال کرده بودند، انتخاب شد
ادعای کپی بودن سرود ملی / داستان این ادعای تکراری چیست؟
خبر آنلاین

ادعای کپی بودن سرود ملی / داستان این ادعای تکراری چیست؟

خبر آنلاین - ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰
با این حال باید این نکته را هم بگوییم که پیش از این در اوایل جام جهانی فوتبال در برزیل این موضوع از سوی برخی خبرنگاران در فضای مجازی اعلام شد. در سال ۲۰۱۹ هم این مسئله دوباره با احتمال قرارگرفتن تیم فوتبال ایران برابر کره جنوبی بر سر زبان... سرود ملی چگونه انتخاب شد؟ روز سوم خرداد سال ۷۱ همزمان با سالروز حماسه فتح خرمشهر سرود ملی کشورمان جایگزین سرود «پاینده بادا ایران» شد که کمی طولانی بود البته این سرود از بین ۶۸ سرودی که ۳۵ آهنگ ساز نامدار داخلی به صدا و سیما ارسال کرده بودند، انتخاب شد

ماجرای کپی بودن سرود ملی کشور چیست؟

خبرگزاری میزان - ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
خبرگزاری میزان - روزنامه خراسان نوشت: کپی بودن سرود ملی ایران از سرود ملی کره جنوبی بار دیگر خبرساز شد. علی رهبری موسیقی دان و آهنگ ساز در نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سرود جمهوری اسلامی ایران را «کپی» سرود ملی کره جنوبی دانست و خواستار ساخت... سرود ملی چگونه انتخاب شد؟ روز سوم خرداد سال ۷۱ همزمان با سالروز حماسه فتح خرمشهر سرود ملی کشورمان جایگزین سرود «پاینده بادا ایران» شد که کمی طولانی بود البته این سرود از بین ۶۸ سرودی که ۳۵ آهنگ ساز نامدار داخلی به صدا و سیما ارسال کرده بودند، انتخاب شد
 موسیقیدان برجسته ایرانی: سرود ملی ایران کپی سرود کره جنوبی است، آن را عوض کنید  - Gooya News
گویا

موسیقیدان برجسته ایرانی: سرود ملی ایران کپی سرود کره جنوبی است، آن را عوض کنید - Gooya News

گویا - ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰
رادیو فردا - یک موسیقیدان و آهنگساز برجسته ایرانی در نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سرود جمهوری اسلامی ایران را «کپی» سرود ملی کره جنوبی دانست و خواستار ساخت سرودی جدید با استفاده از بن‌مایه موسیقی ایرانی شد. علی رهبری در نامه‌ای سرگشاده به عباس صالحی نوشته:... 👈مطالب بیشتر در سایت رادیو فردا در دوران پس از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷، ابتدا سرود «پاینده بادا ایران» و از سال ۱۳۷۱ سرود «مهر خاوران» به عنوان سرود ملی به کار گرفته شده است
داستان سرود ملی ایران که "چندان هم ملی نیست"
صدای آلمان

داستان سرود ملی ایران که "چندان هم ملی نیست"

صدای آلمان - ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰
سرود ملی نماد سیاسی و فرهنگی یک کشور در مجامع رسمی و بین‌المللی است. سرودی است که معمولا به هنگام پخش آن در مراسم رسمی به احترامش که احترام به یک ملت است، می‌ایستند و مردم آن کشور بعضا شعر این سرود را روی لب زمزمه می‌کنند، سرودی است... مدتی سرود "ای ایران" به عنوان سرود ملی معرفی شد که عمر آن هم پس از انقلاب دیری نپایید و سرود "پاینده بادا ایران" جای آن را گرفت؛ سرودی که از جمله طولانی بودنش که در مراسم رسمی وقتی همه باید به احترامش می‌ایستادند، صبر از کف احترام‌گذارندگان می‌برد و نقطه ضعف بزرگ این "کارت ویزیت" بود