اعتراض به ممنوعیت ارسال کتاب برای زندانیان در بریتانیا

بیش از ۱۷هزار نفر طوماری را در اعتراض به محدود کردن دسترسی زندانیان به کتاب امضا کرده اند

با وجود انتقادهای شدید گروهی از نویسندگان سرشناس بریتانیایی، کریس گریلینگ، وزیر دادگستری این کشور، می گوید مقررات جدید که ارسال اشیا از جمله "کتاب" برای زندانیان را ممنوع کرده است مانع دسترسی زندانیان به کتاب نمی شود.

این مقررات که در ماه نوامبر تصویب و طی ماههای اخیر در زندانهای بریتانیا به اجرا گذاشته شده با اعتراضات گسترده ای از سوی نویسندگان سرشناس، نهادهای مدافع حقوق زندانیان و مسئولین بنیادهای اصلاح و بهینه سازی محیط زندانها روبرو شده است.

منتقدان می گویند این محدودیت برای ارسال بسته از بیرون از زندان بیش از حد فراگیر است و چون کتاب را نیز شامل می شود امکان آموزش و بازپروری زندانیان را محدود می کند.

اما مسئولان وزارت دادگستری و امور زندانهای بریتانیا می گویند که زندانیان هنوز هم به کتابهای موجود در کتابخانه های زندانها دسترسی دارند و با درآمد اندکی که در زندان کسب می کنند می توانند کتابهای مورد علاقه خود را بخرند.

طبق این مقررات جدید دریافت بسته های کوچک از خارج از زندان که معمولا حاوی اقلامی نظیر پوشاک، مجله و یا کتاب است، ممنوع شده است.

کریس گریلینگ وزیر دادگستری بریتانیا در مطلبی که روی وب سایت اطلاع رسانی دولت منتشر شده تاکید کرد که هدف از این مقررات جدید تشویق زندانیان به خوش رفتاری است.

خانم فرانسیس کروک مدیرعامل یکی از نهادهای مهمی که در زمینه اصلاح قوانین کیفری و مجازات در بریتانیا فعالیت دارد، در مطلبی نوشته که "ممنوع کردن کتاب" قبیح ترین و نکوهش بارترین بخش از مقررات جدیدی است که توسط وزیر دادگستری وضع شده است. به گفته وی همه این اقدامات بخشی از روشهای مجازات غیرمنطقی است که وزیر دادگستری آنها را تنظیم و رهبری می کند.

فرانسیس کروک افزود:" ممنوع کردن دریافت کتاب یک تصمیم فراگیر و عمومی است. بنابراین مهم نیست که یک زندانی چقدر خوش رفتار و مطیع باشد چون به هیچ شکلی حق دریافت کتاب از خارج از زندان را نخواهد داشت."

"ممنوع کردن دریافت کتاب برای زندانیان یکی دیگر از قوانین بی رحمانه و بی ارزشی است که وزیر دادگستری وضع کرده است."

جولیت لیون، مدیر بنیاد اصلاح زندانها

همزمان یک طومار اعتراضی نیز روی اینترنت منتشر شده است که تاکنون بیش از ۱۷ هزار نفر آن را امضا کرده اند. در متن کوتاه این طومار آمده است:" دسترسی به کتاب در آموزش و بازپروری نقش حیاتی دارد."

تعداد زیادی از نویسندگان سرشناس بریتانیایی از جمله فیلیپ پولمن، مارک هادون، آلن بنت، سلمان رشدی، ایان مک ایوان، جفری آرچر، اروین ولش و بیلی برگ نیز با نوشتن نامه سرگشاده ای خطاب به وزیر دادگستری که متن آن در روزنامه های بریتانیا چاپ شده به این مقررات اعتراض کرده اند.

مارک هادون نویسنده کتاب هایی نظیر "واقعه عجیبی برای سگ در نیمه شب" می گوید که با دیدن مقررات جدید احساس کرده که حوادث مربوط به قرن های گذشته را می خواند. او در مصاحبه ای با بی بی سی گفت:"حتی زندانیان بازداشتگاه گوانتانامو هم می توانند به عنوان هدیه کتاب دریافت کنند.

"به گفته وی همه این اقدامات بخشی از روشهای مجازات غیرمنطقی است که وزیر دادگستری آنها را تنظیم و رهبری می کند.فرانسیس کروک افزود:" ممنوع کردن دریافت کتاب یک تصمیم فراگیر و عمومی است"ما به کودکان کتاب می دهیم و آنها را به مطالعه تشویق می کنیم چون تردیدی نداریم که کتاب خواندن کمک می کند که انسانهای بهتری باشند. ولی ظاهرا تنظیم کنندگان این مقررات با محدود کردن دسترسی زندانیان به کتاب می خواهند آنها را به انسانهای بهتری تبدیل کنند، گو اینکه ما با دو نوع و یا دو گونه انسانی کاملا متفاوت سر و کار داریم."

مارک هادون استدلال مقامات دولت را رد کرد که می گویند زندانیان با استفاده از درآمد اندک خود در زندان می توانند کتاب بخرند و افزود:" درآمد یک زندانی در هفته حدود هشت پوند است و او با این پول اندک تقریبا باید همه نیازهای روزانه خود مثل چای و قهوه، لباس، وسایل بهداشتی و هزینه تلفن خود را بپردازد و چیزی برای خرید کتاب باقی نمی ماند."

"طبق مقررات جدید دریافت بسته های کوچک از خارج از زندان که معمولا حاوی اقلامی نظیر پوشاک، مجله و یا کتاب است، ممنوع شده است"

فیلیپ پولمن، نویسنده دیگری که مجموعه سه جلدی (مجموعه سه گانه) او با عنوان "نیروی اهریمنی اش" جزو کتابهای پرفروش بریتانیاست، در مصاحبه ای با روزنامه بریتانیایی گاردین گفت این مقررات "یکی از انزجار برانگیزترین، بی رحمانه ترین و کینه توزانه ترین اقدامات یک حکومت غیرمتمدن است."

جو گلانویل، مدیر انجمن قلم انگلستان، نیز در مصاحبه ای با روزنامه گاردین گفت که مدافعان آزادی قلم و بیان در مورد این تصمیم دولت نگران هستند. او افزود:" انجمن قلم در زندان های کشور فعالیت زیادی داشته و از خلال این تجارب ما به خوبی اهمیت دسترسی زندانیان به کتاب و ادبیات را شاهد بوده ایم."

فیلیپ پولمن نویسنده بریتانیایی می گوید سیاست دولت بریتانیا انزجار برانگیز و کینه توزانه است

جولیت لیون، مدیر "بنیاد اصلاح زندانها" که یکی از نهادهای فعال در زمینه حقوق زندانیان و اصلاح قوانین کیفری در بریتانیاست، می گوید:" ممنوع کردن دریافت کتاب برای زندانیان یکی دیگر از قوانین بی رحمانه و بی ارزشی است که وزیر دادگستری وضع کرده است. این قوانین بدون آنکه به بازپروری زندانیان کمکی بکند به سختی و فشارها در محیط زندان می افزایند."

"بوک تراست" یک نهاد خیریه که هدف آن تشویق کتابخوانی در بریتانیاست و اکنون در بیست کشور دیگر نیز فعالیت دارد، در بیانیه ای نوشته است: "بدون شک ما به جای اجرای مقررات تنبیهی که مانع دسترسی به کتاب می شود باید همه زندانیان را تشویق کنیم که بیشتر کتاب بخوانند."

ولی با وجود همه این انتقادها کریس گریلینگ، وزیر دادگستری بریتانیا، گفت که زندانیان هنوز هم حق دارند که در سلول خود ۱۲ جلد کتاب داشته باشند و در صورت خوش رفتاری می توانند از کتابخانه های زندانها نیز استفاده کنند.

او افزود: "ما معتقدیم که مجرمان باید در بازپروری خود مشارکت کرده و اگر می خواهند امتیاز و مشوق هایی شامل حال آنها شود باید خوش رفتاری کنند."

او خاطر نشان کرد که درگذشته نیز هیچگاه میزان دریافت اشیا از خارج از زندان برای زندانیان نامحدود نبوده و دولت تلاش کرده که در سراسر زندانهای کشور مقررات و شروط یکسانی را اعمال کند.

همزمان جرمی رایت، مسئول اداره زندانهای بریتانیا، گفته است که یکی از دلایل مهم اعمال این محدودیت جلوگیری از قاچاق چیزهایی نظیر مواد مخدر به درون زندانهاست.

او در بخشی از مصاحبه با بی بی سی گفت: "حقیقت تلخی که به اعتقاد من همه ما باید آن را بپذیریم، این است که نمی توان به ورود بسته هایی که ظاهرا حاوی کتاب است اعتماد کرد. منتقدان این مقررات معتقدند که ما باید کنترل بسته ها را کاهش دهیم.

ولی چنین کاری درست نیست."

مسئول اداره زندانهای بریتانیا افزود: "یکی دیگر از اهداف این مقررات جدید این است که زندانیان را تشویق کنیم تا در تامین بخشی از نیازهای رفاهی خود مشارکت کرده و با رفتار بهتر و یا پرداخت بخشی از هزینه آن چنین امکاناتی را برای خود فراهم کنند."

سخنگوی امور قضایی حزب کارگر، حزب مخالف دولت، گفت: "این سیاست نمونه ای از سردرگمی و انحراف در اولویت های وزیر دادگستری است که برای حل مشکلات در زندانهای کشور هیچ راه حلی ندارد."

جان پودمور، از مدیران سابق زندانهای بریتانیا و استاد دانشگاه، نیز به بی بی سی گفت:"با این مقررات به شکلی عمل می شود که گویا کتاب یک کالای لوکس است در صورتی که ما به جای محدود کردن آن باید زندانیان را تشویق کنیم که بیشتر کتاب بخوانند."