امکان وجود هزاران «بمب ساعتی» در کهکشان راه شیری!

تعداد بازدیدها: فرهیختگان آنلاین: تحقیقات جدید پژوهشگران مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونیان نشان داده که برخی از ستارگان پیر ممکن است در اثر چرخش سریع محافظت شده و با آرام شدن حرکتشان به ابرنواختر تبدیل شوند. به گزارش ایسنا، به گفته این محققان تا کنون حتی یکی از این «بمب‌های ساعتی» در کهکشان راه شیری کشف نشده، اما طی تحقیقات جدید، احتمالا هزاران نمونه در همسایگی ما وجود دارند. دانشمندان اکنون در حال کار بر روی راه‌های جدید بررسی پیش‌سازهای ابرنواختر هستند. یک نمونه خاص انفجار ستاره‌یی مورد مطالعه این محققان، ابرنواختر نوع ۱A نام دارد که در زمان بی‌ثبات شدن ستاره پیر و فشرده کوتوله سفید رخ می‌دهد. کوتوله سفید یک باقیمانده ستاره‌یی است که همجوشی هسته‌یی آن متوقف شده است.

"به گزارش ایسنا، به گفته این محققان تا کنون حتی یکی از این «بمب‌های ساعتی» در کهکشان راه شیری کشف نشده، اما طی تحقیقات جدید، احتمالا هزاران نمونه در همسایگی ما وجود دارند"این ستاره که ممکن است ۱.۴ برابر خورشید باشد، به جرم چاندراسخار (Chandrasekhar) موسوم است. در صورت سنگینی بیشتر، گرانش آن به سرکوب و متلاشی کردن نیروهای محافظ کوتوله سفید پرداخته، آن را به هم فشرده و سوخت همجوشی هسته‌یی اش را فعال می‌کند که به از هم پاشیدن ستاره منجر می‌شود. دو راه ممکن برای فراتر رفتن از این جرم چاندراسخار و تبدیل ابرنواختر وجود دارد. ستاره موجود می‌تواند گاز را از یک ستاره دیگر گرفته یا دو ستاره کوتوله سفید با هم ادغام شوند. بیشتر ستاره‌شناسان اولین سناریو را ترجیح می‌دهند، اما این نظریه‌ها همیشه برای تمام ابرنواخترها صادق نیست.

دانشمندان مرکز «هاروارد اسمیتسونیان» اکنون بر این باورند که چرخش کوتوله‌های سفید می‌تواند حلال این معما باشد. فرآیند چرخش زیاد و کم می‌تواند یک وقفه طولانی بین زمان یکپارچگی و انفجار ایجاد کند. در زمان دستیابی یک کوتوله سفید به جرم اضافی، این جسم همچنین از تکانه زاویه‌یی برخوردار می‌شود که چرخش آن را افزایش می‌دهد. هنگامی که چرخش این کوتوله سرعت می‌گیرد، باعث حفظ آن نیز شده و به آن اجازه می‌دهد که از مرز جرم خورشیدی گذشته و به یک ستاره ابر جرم چاندراسخار تبدیل ‌شود. در زمان توقف این یکپارچگی، ستاره به مرور آرام شده و دیگر در برابر گرانش مقاومت نکرده و به ابرنواختر تبدیل خواهد شد.

"دانشمندان اکنون در حال کار بر روی راه‌های جدید بررسی پیش‌سازهای ابرنواختر هستند"فرآیند آرام شدن چرخش، یک وقفه چند میلیارد ساله بین پایان یکپارچگی و انفجار ابرنواختر ایجاد می‌کند که این امر به ستاره فرصت ادامه حیات و تکامل به یک ستاره کوتوله سفید دوم را داده که تمام مواد اطراف خود را از هم می‌پاشد. به تخمین دانشمندان در کهکشان راه شیری یک ابرنواختر نوع ۱A در هر هزار سال وجود دارد. در صورت وجود ستاره‌هایی با جرم چاندراسخار با وقفه‌های چند میلیون ساله برای کاهش سرعت و انفجار، باید ده‌ها سیستم پیش از انفجاری در فاصله چند هزار سال نوری زمین وجود داشته باشند. در حال حاضر شکار این پیش‌سازهای ابرنواختر کار سختی بوده، اما با بررسی‌های میدان گسترده آینده توسط تجهیزاتی مانند تلسکوپ سازمان پانورامیک و سیستم پاسخ سریع (Pan-STARRS) و دیگر تلسکوپ‌ها، می‌توان در آینده نزدیک این بمب‌های ساعتی را شناسایی کرد