ذوق زدگی تنها برای چند درصد!

گویی دیگر شنیدن آمارهای عجیب و غریب برای مسئولان و مردم عادی شده! هر روز خبری با اعداد و ارقام بالا! انگار هر چه رقم بالاتر باشد باورپذیری مردم هم بالاتر است.سازمان پزشکی قانونی امروز اعلام کرد که تنها در ۵ ماه ابتدایی امسال ۹ هزار و ۳۸ نفردر تصادفات جاده ای کشته شدند. خبر غم انگیز اما تکراری بود. به گزارش دادنا، پزشکی قانونی اعلام کرد است که در تصادفات ۵ ماه اول امسال، ۹ هزار و ۳۸ نفر کشته شدند که از این تعداد ۷ هزار و ۳۱ نفر مرد و دو هزار و ۷ نفر زن بوده اند. این آمار در مقایسه با ۱۰ هزار و ۳۶۳ نفری که در زمان مشابه سال گذشته کشته شده اند، ۱۲.۸ درصد کاهش نشان می دهد. اگرچه این آمار از کاهش تلفات جاده ای حکایت دارد اما آنچه مهم است اینکه همچنان این آمار بالا است و اینکه تنها با کاهش چند درصد مسئولان ذوق زده می شوند و سریع آمار را اعلام می کنند کمی خنده دار است چرا که همچنان این آمار بالا است و همچنان ما جزو کشورهای نخست در آمار تلفات جاده ای هستیم وبا کاهش چند درصدی نمی توان خشنود شد.

"به گزارش دادنا، پزشکی قانونی اعلام کرد است که در تصادفات ۵ ماه اول امسال، ۹ هزار و ۳۸ نفر کشته شدند که از این تعداد ۷ هزار و ۳۱ نفر مرد و دو هزار و ۷ نفر زن بوده اند"این آمار هشدار می‌دهد که تصادفات جاده‌ای در کشور ما، می تواند فاجعه‌ای به وسعت یک جنگ طولانی مدت باشد و اگر بخواهیم آمار ۵ ماهه اول سال جاری را برای یکسال در نظر بگیریم ۲۱ هزارو ۶۹۱ نفر می شود که تقریبا  یک دهم کشته شدگان جنگ تحمیلی – ۲۱۳هزارو ۲۵۵ نفر – را شامل می شود! متاسفانه مسئولان کشور آنقدر در مسایل سیاسی غرق شده اند که گویی توجهی به آمارهایی که از تصادفات و جنایات منتشر می شود ندارند چرا که اگر اینچنین بود آمار تصادفات جاده ای باید بسیار بیش از این ها کاهش می یافت. مقایسه آمار کشته شدگان تصادفات جاده ای در ایران با جهان، نشاندهنده عمق فاجعه‌ای که هر روز زندگی ایرانی‌ها را تهدید به فنا می‌کند و این اخطار را می‌دهدکه دیگر چندان ترسی از بروز جنگ در مرزهای وطنی نداشته باشند! چراکه آمار تصادفات رانندگی در ایران در مقایسه با سایر کشور‌های جهان نگران کننده است; زیرا میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران ۲۵ برابر ژاپن و دو برابر ترکیه است. در عربستان روزانه ۱۲ نفر قربانی حوادث جاده‌ای می‌شوند؛ این در حالی است که این رقم در سال ۸۹ در ایران برابر با ۴۸ نفر و در سال ۸۰ برابر ۵۳ نفر بود. در حالی که تصادفات جاده‌ای نهمین علت مرگ و میر در جهان به شمار می‌رود این حوادث در ایران دومین علت مرگ و میر است وآمارها نشان می‌دهد که ناامن‌ترین جاده‌های دنیا برای رانندگی در ایران وجود دارد. دولتمردان بجای اینکه سیاست های در خصوص افزایش فرزندان خانوار داشته باشند و به نوعی مردم را به این امر تشویق کنند بهتر است به فکر باشند که چگونه جوانان و فرزندان این مملکت را از مرگ هایی که پیش بینی آن هم چندان سخت نیست نجات دهند چرا که سن ۵۹.۵ درصد تلفات حوادث رانندگی بهار امسال، بین ۱۸ تا ۴۹ سال بوده است و این آمار نشان دهند این است که جوانان بیشترین تلفات را شامل می شوند.

در همین راستا مجیدمعتمدزاده دبیر انجمن ارگونومی ایران می گوید در کشورهای در حال توسعه مانند ایران تصادفات رانندگی یکی از عوامل مرگ و میر و صدمات مالی و جانی مهم به شمار می‌رود و در ایران تصادفات رانندگی یکی از دلایل اصلی مصدومیت‌های غیر عمدی است که موجب حدود ۶۵ مورد مرگ در هر روز می‌شوند.طبق آمار رسمی منتشر شده از سوی سازمان پرشکی قانونی کشور در سال ۱۳۸۹ کل مرگ و میر به علت تصادفات شهری و برون شهری، بالغ بر ۲۳ هزار نفر بوده است. همچنین ضرر و زیان ناشی از تصادفات، سالانه ۱.۳درصد تولید ناخالص ملی کشورهای در حال رشد را به هدر می‌دهد و هزینه آسیب به وسایل نقلیه در تصادفات سالانه بیش از ۵ درصد از تولید ناخالص ملی کشور را نابود می‌کند. دبیر انجمن ارگونومی ادامه داد: امروزه با توجه به کثرت وسایل نقلیه و افزایش روزافزون تولید و فروش خودرو و همچنین افزایش سرعت در حمل و نقل و عدم رشد ایمنی با همان سرعت تصادفات رانندگی در حال افزایش است و میزان خسارت های ناشی از تصادفات رانندگی سالانه ۵۰۰ هزار میلیون دلار برآورده شده است و این خسارت‌ها شامل هزینه‌های بیمارستانی، از کار افتادگی و خسارات مالی است. وی تصریح کرد: طبق قانون برنامه پنجم توسعه دولت موظف است ساز و کارهای قانونی لازم به منظور کاهش سالانه ۱۰ درصد میزان تلفات جانی ناشی از تصادفات رانندگی در جاده‌های کشور در طول برنامه را فراهم کند. البته این تکلیف به طور مشابه در برنامه چهارم نیز وجود داشته است اما متاسفانه در کشور ما تقصیر به عهده جان‌باخته است و لفظ "عامل انسانی " که به غلط در سال‌های اخیر به عنوان اولین عامل در بروز تصادفات رانندگی، بر سر زبان مسئولان ذیربط جاری شده است که از مصادیق خالی‌کردن شانه از زیر بار مسئولیت است.