بهترین دعا در عید قربان/قربانی هابیل و قابیل

به گزارش جهان به نقل از فارس، عید قربان یادآور روز اثبات عشق و تسلیم در برابر امر الهی، روز آزمایش و امتحان حضرت ابراهیم(ع) و حضرت اسماعیل(ع) که از آن سربلند بیرون آمدند، «فَلَمّا اَسْلَما وَتَلّهُ لِلجَبینِ وَنادَیناهُ اَنْ یا اِبراهیم قد صدّقت الرّؤیا انّا کذلک نجزِی المحسنین»، ولی ندایی رسید که ای ابراهیم! از عهده این آزمون الهی برآمدی! دست نگهدار که فرمانبرداری خویش را به درستی اثبات کرده‌ای.

برای شب و روز این عید بزرگ اعمالی ذکر شده است که در ادامه می‌آید:

*اعمال شب عید قربان

شب دهم ذیحجه از شب‎های مبارک است و جزو چهار شبی است که احیا و شب زنده‌داری در آن مستحب است، در شب عید قربان، درهای آسمان باز است. برای این شب اعمالی ذکر شده است:

-زیارت امام حسین(ع)

-خواندن دعای «یا دائِمَ الْفَضْلِ عَلیَ الْبَرِیَّةِ» که در شب جمعه هم وارد شده است.

*اعمال روز عید قربان

روز دهم ذی‌الحجه، روز عید قربان است و بسیار روز شریفی است و اعمال آن چند چیز است:

-غسل کردن است که به گفته مرحوم «علاّمه مجلسی»، غسل در آن روز سنّت مؤکّد است تا آن جا که بعضی از علما آن را واجب دانسته‌اند.

-نماز عید قربان است که نماز عید قربان در زمان غیبت امام زمان(عج) مطابق مشهور فقهای عظام، سنّت مؤکّد است، خواه به صورت جماعت خوانده شود یا فرادی.

-مستحب است دعاهایی را که پیش از نماز عید و قبل از آن وارد شده است بخواند، به فرموده مرحوم «علاّمه مجلسی»، بهترین دعاها، دعای چهل و هشتم «صحیفه کامله سجّادیه» است که اوّلش این است: «أللّهُمَّ هذا یَومٌ مُبارَک» و اگر دعای چهل و ششم را نیز بخواند بهتر است.

-خواندن دعای ندبه در این روز و سایر اعیاد مستحبّ است.

-قربانی کردن در این روز برای همه مستحب مؤکّد است و بسیار سفارش شده است تا آن جا که برخی از علما آن را بر کسانی که توانایی دارند، واجب دانسته‌اند و مستحب بعد از نماز عید، کمی از گوشت آن بخورد و نیز مستحب است. هنگام قربانی این دعا را که از امام صادق(ع) نقل شده است، بخواند:

«وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذی فَطَرَ السَّمواتِ وَ الاْرْضَ، حَنیفاً مُسْلِماً وَما أنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ، إنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیایَ وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، لا شَریکَ لَهُ، وَ بِذلِکَ أُمِرْتُ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ. اَللّهُمَّ مِنْکَ وَلَکَ، بِسْمِ اللّهِ وَاللّهُ اَکْبَرُ. اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّی».

در روایتی است که امام صادق(ع) فرمود: امام علی بن الحسین و امام باقر(ع) گوشت قربانی را سه قسمت می‌کردند؛ یک قسمت آن را به همسایگان می‌دادند و یک قسمت آن را به نیازمندان و قسمت سوم را برای اهل خانه نگه می‌داشتند.

-تکبیرات مشهور زیر را بگوید:

«اَللهُ اَکْبَرُ، اَللهُ اَکْبَرُ، لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَ اللهُ اَکْبَرُ، اَللهُ اَکْبَرُ، و للهِ الْحَمْدُ، اَللهُ اَکْبَرُ عَلی ما هَدانا اَللهُ اَکْبَرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهیمَةِ الاْنعامِ وَالْحَمْدُلِلّهِ عَلی ما أبْلانا»

* حکمت قربانی

فدا کردن مال و انفاق آن در راه خدا از جمله اسرار و حکمت‌های قربانی است، در روایات می‌خوانیم اولین قطره خون قربانی که ریخت، خداوند گناهان صاحبش را می‌بخشد، اوقاتی که به خاطر تولد نوزاد یا ورود مسافر یا دفع بلا، گوسفند ذبح می‌شود، در روح و روان و حرکت اهل خانه شور و نشاطی پدید می‌آید.

همچنین سیر کردن گرسنه‌ها، یکی از اسرار قربانی است، قرآن در این باره می‌فرماید: «فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ»، از گوشت‌هایی که قربانی می‌کنید هم خودتان میل کنید، هم به قانع و معتر بدهید.

قانع، فقیری است که به آنچه می‌گیرد، قانع است. معتر، فقیری است که علاوه بر تقاضای کمک، اعتراض هم می‌کند، این نشان دهنده بینش وسیع اسلام است که سفارش به خود را فراموش کنید نه دیگران را و در تقسیم گوشت و اطعام، پای بند تملق یا دعا و تواضع فقیر نباشید؛ او را سیر کنید، گرچه با شنیدن زخم زبان باشد.

*تاریخچه قربانی

ذبح قربانی جهت تقرب پروردگار از زمان ابوالبشر حضرت آدم(ع) شروع شد، وقتی که دو فرزندش هابیل و قابیل،‌به ترتیب یک قوچ و مقداری گندم را به عنوان قربانی به بارگاه خداوندی تقدیم کردند، به دستور و روال آن زمان آتشی از آسمان آمد، قربانی هابیل را سوزاند که این علامت قبول شدن قربانی بود و قربانی قابیل به حال خود باقی ماند.

بعد از آن این عمل در تمام ادیان سماوی (یهودی، مسیحی و اسلام) به عنوان یک عبادت و وسیله قرب و در مناسبات و مواقع خاص به عنوان یک دستور و آیین جای ماند، اینجاست که می‌بینیم تمام ملت‌ها اعم از پیروان ادیان سماوی و غیر سماوی با ذبح حیوان یا صدقه دادن پول و کالا به بارگاه خداوندی یا معبودهای باطل خویش تقرب می‌جویند