انتخابات آمریکا؛ ایالت‌های حساس، میدان جنگ رقبا

در میان پنجاه ایالت آمریکا و شهر واشنگتن دی سی که زیر مجموعه هیچ ایالتی نیست، چند ایالت هستند که وقتی پای انتخابات ریاست جمهوری به میان می آید در تعیین رئیس جمهوری این کشور نقش بزرگی دارند.

در انگلیسی به آنها ایالت های "سوئینگ" گفته می شود. در فارسی به "ایالت های حساس" معروفند و اگر خودمانی بخواهید صدایشان کنید، ایالت های "اصل کاری" هستند.

دلیل اصلی اهمیت این ایالت ها، به شیوه انتخابات در آمریکا باز می گردد که یکی از انواع منحصر به فرد برگزاری انتخابات در جهان است.

در آمریکا، مردم هر ایالت به نامزد مورد نظر خود رای می دهند.

تعداد نمایندگان به علاوه دو سناتوری که هر ایالت دارد، وزن آن ایالت را در انتخابات و کالج انتخاباتی تعیین می کند. تعداد نمایندگان مجلس نمایندگان هر ایالت هم به جمعیت مردم آن ایالت مرتبط است.

به این ترتیب، ایالت پرجمعیتی مانند کالیفرنیا، تعداد بیشتری نماینده در مجلس دارد که به همین ترتیب تعداد نمایندگانش در کالج انتخاباتی هم از بقیه بیشتر است.

با شمردن آرای مردم هر ایالت، برنده رای اکثریت، تمام آرای نمایندگان ایالت در کالج انتخاباتی را به دست می آورد.

البته به استثنای دو ایالت که به نوعی، بسته به رای مردمشان، آرای کالج انتخاباتی آنها تقسیم می شود. در کل تعداد آرا ۵۳۸ رای است و هر که دست کم ۲۷۰ رای را به دست آورد، برنده است.

سیزده میدان جنگ

هیچ کدام از روسای جمهوری آمریکا بدون بردن رای اوهایو، به کاخ سفید نرفته اند

گذشته بیشتر ایالت ها و بافت جمعیتی آنها، از پیش معلوم می کند که طرف نامزد کدام حزب را می گیرند. مثلا رای ایالت نیویورک به جانب دموکرات ها روان می شود و ایالت تگزاس طرف جمهوری خواهان را می گیرد.

ایالت های این چنینی تقریبا رایشان مشخص است.

"مثلا رای ایالت نیویورک به جانب دموکرات ها روان می شود و ایالت تگزاس طرف جمهوری خواهان را می گیرد.ایالت های این چنینی تقریبا رایشان مشخص است"اما سیزده ایالت هستند که رایشان گاهی به دموکرات های آمریکاست و گاهی به جمهوری خواهان.

این ایالت ها هستند که هر چهار سال یک بار، جولانگاه اردوگاه های تبلیغاتی نامزدهای دو حزب می شوند و هر دو حزب سعی می کنند تا مردم آن ایالت ها را به سوی خود بکشند.

کلرادو، فلوریدا، آیوا، میشیگان، مینه سوتا، نوادا، نیو همپشایر، نیومکزیکو، کارولینای شمالی، اوهایو، پنسیلوانیا، ویرجینیا و ویسکانسین. ایالت های حساس یا "سوئینگ" هستند.۱۶۱ تا از آرای الکتورال متعلق به این ایالت هاست.

استثنا در میان استثناها

در میان تمام این سیزده ایالت، یکی هست که از بقیه حتی استثنایی تر است؛ ایالت اوهایو. از سال ۱۹۶۰ میلادی، هیچ رئیس جمهوری آمریکا بدون بردن رای اوهایو، به کاخ سفید نرفته است. اوهایو در غرب میانه آمریکا، به خاطر همین ویژگی و البته تعداد بالای آرای الکتورالی که دارد، (۱۸ تا) برای نامزدهای انتخاباتی قلب تپنده ستادهای انتخاباتی می شود. نامزدها و هوادارانشان در ماه های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری بارها به این ایالت سفر می کنند و سعی می کنند نظر مردم این ایالت را جلب کنند.

سیزده ایالت هستند که رایشان گاهی به دموکرات های آمریکاست و گاهی به جمهوری خواهان

شایان سمیعی، تحلیلگر مسائل آمریکا، می گوید که مردم اوهایو به دلیل تنوع خاستگاه های اجتماعی و اقتصادی در طی این سالها به هر دو حزب رای داده اند: "دانشگاه های زیادی در این ایالت هستند و بیشتر دانشگاهیان به دموکرات ها رای می دهند.

همچنین صنعت خودروسازی در این ایالت هست که به خاطر مسائل اقتصادی سال های اخیر، به جمهوری خواه ها بیشتر نزدیک هستند."

امید معماریان، روزنامه نگار که انتخابات آمریکا را دنبال می کند، می گوید در روزهای باقی مانده به انتخابات تقریبا نامزدها می دانند که در کدام ایالت ها بختی برای بردن ندارند و برای همین از آن ایالت بیرون می روند: "مثلا آقای اوباما دیگر روی ویرجینیا آن قدرها تمرکز نمی کند و حالا بیشتر نیرویشان را در اوهایو صرف می کنند و همین طور آقای رامنی به این ایالت توجه بیشتری می کند."

در روزهای بعد از توفان سندی، میت رامنی، برای سخنرانی و کمک به مردم توفان زده در ایالت های نیویورک و نیوجرسی، به ایالت اوهایو رفت.

باراک اوباما در روزهای توفانی در کاخ سفید مانده بود اما به نمایندگی از او عده ای در اوهایو مشغول تبلیغ بودند.

تجدید پیمان

"رای اکثریت در آمریکا، رئیس جمهوری را تعیین نمی کند. مثلا در زمان رقابت های جورج بوش و ال گور در سال ۲۰۰۰ میلادی، آرای عمومی آقای بوش، کمتر از رقیبش بود، اما برنده شد. ال گور در سیستم کالج انتخاباتی بود که رقابت را واگذار کرد"

رای اکثریت در آمریکا، رئیس جمهوری را تعیین نمی کند. مثلا در زمان رقابت های جورج بوش و ال گور در سال ۲۰۰۰ میلادی، آرای عمومی آقای بوش، کمتر از رقیبش بود، اما برنده شد. ال گور در سیستم کالج انتخاباتی بود که رقابت را واگذار کرد

در انتخابات امسال هم عده ای پیش بینی می کنند که احتمال دارد، باراک اوباما در آرای عمومی اکثریت را نداشته باشد اما آرای الکتورال را از آن خود کند و دوباره رئیس جمهوری شود.

آقای معماریان می گوید اردوگاه آقای اوباما از آغاز تبلیغات ریاست جمهوری سعی داشت تنها روی رای ایالتهای سیزده گانه کار کند، که سابقه رای دادن به دموکرات ها و جمهوری خواهان را دارند.

آیا تبلیغات در روزهای آخر می تواند تاثیری بر تصمیم رای دهندگان داشته باشد؟ شایان سمیعی می گوید که ندارد.

اما یک فایده دیگر دارد: "ده روز آخر برای طرفداران دو آتشه هر دو نامزد است که با نامزد مورد نظرشان تجدید پیمان کنند."

آقای سمیعی می گوید که این افراد کسانی هستند که از آنها انتظار می رود، به خیابان ها بروند و دوستان و آشنایانی که چندان هم برنامه ای برای حضور در انتخابات ندارند را متقاعد کنند تا پای صندوق ها بروند.